۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'متن كتاب↵↵↵↵↵رده:کتابشناسی' به 'متن كتاب ==وابستهها== {{وابستهها}} رده:کتابشناسی') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{ اشتباه نشود|تحفة الملوك (كشفی)}} | {{ اشتباه نشود|تحفة الملوك (كشفی)}} | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۵: | ||
حكايتهاى تحفه الملوك در بيشتر موارد كوتاه هستند و بلافاصله از آنها نتيجهاى اخلاقى گرفته مىشود. در حالىكه دستكم در حكايت كيخسرو اينگونه نيست. نام حكايتها در تحفه الملوك آورده نمىشود، اما در حكايت كيخسرو به همين صورت يعنى (حكايت كيخسرو؛ آوردهاند كه...) ضبط شده است. | حكايتهاى تحفه الملوك در بيشتر موارد كوتاه هستند و بلافاصله از آنها نتيجهاى اخلاقى گرفته مىشود. در حالىكه دستكم در حكايت كيخسرو اينگونه نيست. نام حكايتها در تحفه الملوك آورده نمىشود، اما در حكايت كيخسرو به همين صورت يعنى (حكايت كيخسرو؛ آوردهاند كه...) ضبط شده است. | ||
پانزده بيت بعد از حكايت اسكندر و نه بيت پس از حكايت كيخسرو آمده است كه در قياس با اشعار استوار متن كتاب بسيار سستاند. ژيلبر لازار اين اشعار را بر اساس پنج نسخه از تحفه الملوك تصحيح كرده و با استناد به قرائنى كه چندان استوار نيستند اين اشعار را متعلق به دورههاى اوليه شعر درى دانسته است. | پانزده بيت بعد از حكايت اسكندر و نه بيت پس از حكايت كيخسرو آمده است كه در قياس با اشعار استوار متن كتاب بسيار سستاند. [[لازار، ژیلبر|ژيلبر لازار]] اين اشعار را بر اساس پنج نسخه از تحفه الملوك تصحيح كرده و با استناد به قرائنى كه چندان استوار نيستند اين اشعار را متعلق به دورههاى اوليه شعر درى دانسته است. | ||
آن چه اهميت كتاب را چندين برابر مىكند اشعارى است كه در بين نثر استوار و فصيح اين كتاب متناسب با موضوع درج شده است. تحفه الملوك يكى از منابع مهم اشعار شاعران آغازين زبان فارسی همچون ابوشكور بلخى و رودكى است. اولين مرتبهاى كه سخن از تحفه الملوك به ميان آمد و اين كتاب ناشناخته معرفى گرديد به خاطر اشعارى بود كه از كليله و دمنه منظوم رودكى در آن وجود داشت. توجه به شيوه نگارش اين كتاب ثابت مىكند كه تحفه الملوك در دورهاى نگاشته شده كه هنوز نثر فارسی تحت تأثير جريانى كه بعد از ترجمه نصرالله منشى از كليله و دمنه رو به تكلف و پيچيدگى گذاشت، قرار نگرفته است. | آن چه اهميت كتاب را چندين برابر مىكند اشعارى است كه در بين نثر استوار و فصيح اين كتاب متناسب با موضوع درج شده است. تحفه الملوك يكى از منابع مهم اشعار شاعران آغازين زبان فارسی همچون ابوشكور بلخى و رودكى است. اولين مرتبهاى كه سخن از تحفه الملوك به ميان آمد و اين كتاب ناشناخته معرفى گرديد به خاطر اشعارى بود كه از كليله و دمنه منظوم رودكى در آن وجود داشت. توجه به شيوه نگارش اين كتاب ثابت مىكند كه تحفه الملوك در دورهاى نگاشته شده كه هنوز نثر فارسی تحت تأثير جريانى كه بعد از ترجمه [[نصرالله منشی|نصرالله منشى]] از [[کلیله و دمنه|كليله و دمنه]] رو به تكلف و پيچيدگى گذاشت، قرار نگرفته است. | ||
از آنجا كه مصنف قصد نگاشتن كتابى در آداب و اخلاق و پند و اندرز داشته، خود را ملزم به رعايت كوتاهى عبارتها و سادهنويسى كرده است. همچنين وى در سرتاسر كتاب از سخنان گذشتگان و حكايتهاى آنان بهره فراوان گرفته است و چنين مىنمايد كه براى حفظ ارزشهاى لفظى و معنوى آن سخنان و حكايتها به نقل مطالب چه از متون كتبى و چه از روايتهاى شفاهى پرداخته است. همين امر سبب گشته سبک نگارش كتاب نسبت به آنچه گفته شد، يعنى نيمه دوم قرن ششم و نيمه اول قرن هفتم اندكى قديمتر به نظر آيد. | از آنجا كه مصنف قصد نگاشتن كتابى در آداب و اخلاق و پند و اندرز داشته، خود را ملزم به رعايت كوتاهى عبارتها و سادهنويسى كرده است. همچنين وى در سرتاسر كتاب از سخنان گذشتگان و حكايتهاى آنان بهره فراوان گرفته است و چنين مىنمايد كه براى حفظ ارزشهاى لفظى و معنوى آن سخنان و حكايتها به نقل مطالب چه از متون كتبى و چه از روايتهاى شفاهى پرداخته است. همين امر سبب گشته سبک نگارش كتاب نسبت به آنچه گفته شد، يعنى نيمه دوم قرن ششم و نيمه اول قرن هفتم اندكى قديمتر به نظر آيد. | ||