الفضائل الباهرة في محاسن مصر و القاهرة: تفاوت میان نسخه‌ها

الفضائل الباهرة في محاسن مصر و القاهرة (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۴ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۴۳

۱۰۵ بایت اضافه‌شده ، ۲۴ مه

بدون خلاصۀ ویرایش

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۸۵٬۲۳۸

ویرایش

@@ خط ۲۶: / خط ۲۶: @@
 | پیش از =
 }}
-'''الفضائل الباهرة في محاسن مصر و القاهرة'''، اثری از ابن ظهیره محمد جمال‌الدین بن محمد نورالدین است. این اثر به موضوع تاریخ (تاریخ محلی) اختصاص یافته و توسط مصطفی سقا و کامل مهندس تحقیق شده است.
+'''الفضائل الباهرة في محاسن مصر و القاهرة'''، اثری از [[ابن ظهیره، محمد بن محمد|ابن ظهیره محمد جمال‌الدین بن محمد نورالدین]] است. این اثر به موضوع تاریخ (تاریخ محلی) اختصاص یافته و توسط [[سقا، مصطفی|مصطفی سقا]] و [[مهندس، کامل|کامل مهندس]] تحقیق شده است.
-نوشتار حاضر مشتمل بر مطالبی در تاریخ و جغرافیای مصر و قاهره است. ازآنجاکه «ابن ظهیره» یا «ظهیره»، اسمی علم برای خاندانی مکی از بنی‌مخزوم است و افراد زیادی از حافظان و فقها و قضات و محدثین با این عنوان شهرت دارند، این اختلاف پیدا شده که آیا صاحب کتاب حاضر کدام‌یک از افراد مشهور به این عنوانند<ref>ر.ک: مقدمه، صفحه ج - ه</ref>. بااین‌وجود محقق اثر بر اساس شواهدی احتمال انتساب این اثر به ابواسحاق ابراهیم بن علی بن محمد بن حسین بن علی بن عطیه، ابن ظهیره (825-891ق) را قوی‌تر دانسته؛ گرچه بعید نمی‌داند که ابوالطیب محب‌الدین احمد، مؤلف کتاب باشد<ref>ر.ک: همان، صفحه ه</ref>.
+نوشتار حاضر مشتمل بر مطالبی در تاریخ و جغرافیای مصر و قاهره است. ازآنجاکه «ابن ظهیره» یا «ظهیره»، اسمی علم برای خاندانی مکی از بنی‌مخزوم است و افراد زیادی از حافظان و فقها و قضات و محدثین با این عنوان شهرت دارند، این اختلاف پیدا شده که آیا صاحب کتاب حاضر کدام‌یک از افراد مشهور به این عنوانند<ref>ر.ک: مقدمه، صفحه ج - ه</ref>. بااین‌وجود محقق اثر بر اساس شواهدی احتمال انتساب این اثر به [[ابواسحاق ابراهیم بن علی بن محمد بن حسین بن علی بن عطیه، ابن ظهیره]] (825-891ق) را قوی‌تر دانسته؛ گرچه بعید نمی‌داند که [[ابوالطیب محب‌الدین احمد]]، مؤلف کتاب باشد<ref>ر.ک: همان، صفحه ه</ref>.
 نویسنده در نگارش این کتاب از آثار دانشمندان پیش‌گام در تاریخ و جغرافیای مصر، نظیر: «فتوح مصر و أخبارها» نوشته ابن عبدالحکم (م 257ق)، «ولاة مصر و قضاتها و فضائلها» از محمد بن یوسف کندی (م 350ق)، «فضائل مصر» ابن زولاق (م 387ق) و به‌ویژه از استاد خود تقی‌الدین مقریزی (م 845ق) بهره گرفته است<ref>ر.ک: همان، صفحه ز</ref>.