ابن بشران، على بن محمد: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگینامه | عنوان = ابن بشران، على بن محمد | تصویر = NUR00000.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = ابن بِشْران، ابوالحسین على بن محمد بن عبدالله بن بشران اموی معدل | نامهای دیگر = | لقب = | تخلص = | نسب = | نام پ...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
| کد مؤلف = AUTHORCODE.....AUTHORCODE | | کد مؤلف = AUTHORCODE.....AUTHORCODE | ||
}} | }} | ||
'''ابن بِشْران، ابوالحسین على بن محمد بن عبدالله بن بشران اموی معدل''' (328- 415ق/940-1024م)، محدث | '''ابن بِشْران، ابوالحسین على بن محمد بن عبدالله بن بشران اموی معدل''' (328- 415ق/940-1024م)، محدث بغدادیالاصل. | ||
وی را صدوق، ثقه، خوشاخلاق، بسیار جوانمرد و متدین (ظاهر الدیانة) ذكر كردهاند. | وی را صدوق، ثقه، خوشاخلاق، بسیار جوانمرد و متدین (ظاهر الدیانة) ذكر كردهاند. | ||
==اساتید، شاگردان== | ==اساتید، شاگردان== |
نسخهٔ ۱۸ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۶
ابن بِشْران، ابوالحسین على بن محمد بن عبدالله بن بشران اموی معدل (328- 415ق/940-1024م)، محدث بغدادیالاصل. وی را صدوق، ثقه، خوشاخلاق، بسیار جوانمرد و متدین (ظاهر الدیانة) ذكر كردهاند.
اساتید، شاگردان
ابن بشران نزد اساتیدی چون على بن محمد مصری، اسماعیل بن محمد صفار و حسین بن صفوان بردعى و دیگران، دانش آموخت. همچنین گروهى از مشاهیر، از وی روایت كردهاند كه از آن جمله، خطیب بغدادی را مىتوان نام برد. نوری، شیخ طوسى را هم از شاگردان وی شمرده و از قول همو، روایت كرده كه او، ابن بشران را در 411ق در بغداد دیده است، اما آقابزرگ، در این مطلب تردید كرده و نوشته است كه شاید این شخص همان على بن محمد بن شیران (د 410ق) باشد.
وفات
ابن بشران را پس از درگذشت(415ق)، درباب حرب بغداد به خاك سپردند.
آثار
به ابن بشران یك كتاب به نام الفوائد یا الفوائد العوالي الحسان (در دو جزء)، نسبت دادهاند كه چند نسخه از آن، در كتابخانههای مختلف موجود است. [۱]
پانویس
- ↑ خسروی، زهرا، ج3، ص112-113
منابع مقاله
خسروی، زهرا، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374.