نامهای باستانی استان تهران: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:تاریخ]] | |||
[[رده:تاریخ آسیا]] | |||
[[رده:تاریخ ایران]] | |||
[[رده:مقالات(اردیبهشت) باقی زاده]] | [[رده:مقالات(اردیبهشت) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 اردیبهشت 1403]] |
نسخهٔ ۷ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۰۵
نامهای باستانی استان تهران | |
---|---|
پدیدآوران | پاشنگ، مصطفی (نویسنده) |
مکان نشر | تهران |
سال نشر | ۱۳۹۶ش |
کد کنگره | |
نامهای باستانی استان تهران تألیف مصطفی پاشنگ؛ نویسنده کتاب نزدیک به هزار و سیصد نام باستانی از استان تهران را که هنر خرد ورزی نیاکان مردم امروز این سرزمین است ارائه، شناسایی و ریشه یابی کرده است.
گزارش محتوا
این کتاب در دو بخش انجام شده است.
بخش یکم این کتاب در سه ستون انجام شده است.
ستون یکم: نام کنونی و یا نام بومیک شهر یا روستا و یا کوه نبشته شده است.
ستون دوم: نام باستانی آن با آوانگاری نوشته شده.
ستون سوم: مانیک (معنی) و جایگاه یا نشانی شهر، روستا و کوه و ... گزارش شده است.
بخش دوم: بی گمان برای هر کس که بخش یکم کتاب یا مانیک (معنی) نام شهر یا روستا را می خواند این پرسش پیش می آمد که این نام ها چگونه ساخته شدهاند و یا تکواژههای ریشهای و یا تکواژههای هستهای این نام ها و یا زبان پارسی کدام هستند و یا این که زبان پارسی در چه روزگاری سامان یافته و زبان نامیده شده و یا چگونه این زبان ساخته شده است و یا این که زبان امروز پارسی که ما با آن سخن میگوییم چه گروه از واژگان زبانهای باستانی را در خود دارد و با اندام های بنیادین این نام های باستانی در زبان امروز پارسی چه کاربردهایی دارد. برای پاسخ گویی به این پرسشها و دهها پرسش دیگر ناگزیر بخش دوم کتاب در چهارجوب یک داستان بلند کزارش شده است. داستانی که دیدگاههای گوناگونی را از گوشههای روشن و تاریک فرهنگ و زبان مردم ایران زمین را آشکار کرده و پرسشهای فراوانی را با تکیه بر پژوهشهای میدانی و زبان شناسانه پاسخ گو باشد. داستان بلندی که بخش هایی از آن گزارش کنندهی رسم و آیین ها و باورها و نمادهای دوران باستان بوده و هم اکنون هم بر فرهنگ و زبان مردم امروز نوژن است. داستانی که زمینه آموزش فرهنگ و زبان و ایران شناسی داشته و گه گاه نگاهی گذرا به باستان شناسی و تبار شناسی نیاکان مردم این استان دارد.[۱]
پانويس