شور عندلیب: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'تعلیهم‌السلام' به 'ت علیهم‌السلام') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'اهل بيت ' به 'اهل‌بیت ') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''شور عندلیب''' اثر [[دارابی، صادق|صادق دارابی]]، به کوشش [[عندلیبی، میرزا عبدالمهدی|میرزا عبدالمهدی عندلیبی]]، شرحى بر زيارت «مفجعه» است كه مؤلف با بهره‌گيرى از آيات الهى و احاديث | '''شور عندلیب''' اثر [[دارابی، صادق|صادق دارابی]]، به کوشش [[عندلیبی، میرزا عبدالمهدی|میرزا عبدالمهدی عندلیبی]]، شرحى بر زيارت «مفجعه» است كه مؤلف با بهره‌گيرى از آيات الهى و احاديث اهل‌بیت علیهم‌السلام آن را به رشته تحرير درآورده است. درباره تاريخچه اين زيارت، در مقدمه كتاب آمده است: | ||
زيارت مفجعه، بنا بر رأى صاحب‌نظران، انشا و پرداخته مولى محمد رسول، فرزند عبدالعزير كاشانى، شاگرد محقق و فقيه بزرگ، مولى [[نراقی، احمد بن محمدمهدی|احمد نراقى]] است. وى مضامين اين زيارت را از زيارت‌هاى مأثور حضرت ابى عبدالله الحسين(ع) كه املا و انشاى ائمه معصومين علیهم‌السلام است، اقتباس كرده، و مخصوصاً از زيارتى كه صاحب نفس قدسيه [[سيد ابن طاووس]] در كتاب [[مصباح الزائر]] از [[سيد مرتضى]] نقل كرده، بيشتر اقتباس و نقل نموده است. | زيارت مفجعه، بنا بر رأى صاحب‌نظران، انشا و پرداخته مولى محمد رسول، فرزند عبدالعزير كاشانى، شاگرد محقق و فقيه بزرگ، مولى [[نراقی، احمد بن محمدمهدی|احمد نراقى]] است. وى مضامين اين زيارت را از زيارت‌هاى مأثور حضرت ابى عبدالله الحسين(ع) كه املا و انشاى ائمه معصومين علیهم‌السلام است، اقتباس كرده، و مخصوصاً از زيارتى كه صاحب نفس قدسيه [[سيد ابن طاووس]] در كتاب [[مصباح الزائر]] از [[سيد مرتضى]] نقل كرده، بيشتر اقتباس و نقل نموده است. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۶
| شور عندلیب | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | دارابی، صادق (نویسنده) عندلیبی، میرزا عبدالمهدی (به کوشش) |
| ناشر | انتشارت انصاریان |
| مکان نشر | قم |
| سال نشر | 1385 |
| چاپ | اول |
| موضوع | نقد و تفسیر زیارتنامه |
| کد کنگره | BP۲۷۱/۷۰۴۲۲/د۲ |
شور عندلیب اثر صادق دارابی، به کوشش میرزا عبدالمهدی عندلیبی، شرحى بر زيارت «مفجعه» است كه مؤلف با بهره‌گيرى از آيات الهى و احاديث اهل‌بیت علیهم‌السلام آن را به رشته تحرير درآورده است. درباره تاريخچه اين زيارت، در مقدمه كتاب آمده است:
زيارت مفجعه، بنا بر رأى صاحب‌نظران، انشا و پرداخته مولى محمد رسول، فرزند عبدالعزير كاشانى، شاگرد محقق و فقيه بزرگ، مولى احمد نراقى است. وى مضامين اين زيارت را از زيارت‌هاى مأثور حضرت ابى عبدالله الحسين(ع) كه املا و انشاى ائمه معصومين علیهم‌السلام است، اقتباس كرده، و مخصوصاً از زيارتى كه صاحب نفس قدسيه سيد ابن طاووس در كتاب مصباح الزائر از سيد مرتضى نقل كرده، بيشتر اقتباس و نقل نموده است.
خوانندۀ كتاب با خواندن اين شرح، با حوادث و وقايع كربلا و شهادت امام حسين(ع) و يارانش همراه مى‌شود و بر مصايب آنان مى‌گريد. در جاى جاى كتاب، اشعارى از مؤلف در مصيبت خاندان امام حسين(ع) آمده كه بر غناى كتاب افزوده است:
مرا زين گفتگو نيكو بيانى به ياد آمد مناسب داستانى كه چون در كربلا از تيغ كفّار قلم شد چون علم قدّ علمدار جوانان جملگى با جسم گلگون گلوى تشنه غلتيدند در خون در آن وادى ميان قوم عدوان شه دين ماند و اشك وآه طفلان
مؤلف ابتدا فرازهايى از اين زيارت را آورده و تحت عنوان «نگارش اول: در معنى تحت اللفظى»، معناى جملات را به طور مختصر بيان مى‌كند. سپس تحت عنوان «نگارش دوم: در قواعد و احكام صناعيّه» كلمات را تجزيه و تركيب مى‌كند و معانى مختلف آن را بيان مى‌دارد: السلام عليك يابن فاطمة الزهراء سيدة نساءالعالمين، السلام عليك يا اخاالحسن: درود بر تو اى پسر فاطمۀ رخشنده و اى برادر حسن... فاطمه، وصف مؤنث است از يفطم فطما... معنى لغوى فطم، فصل و قطع است. زهرا مؤنث است، مذكر آن ازهر از زهر يزهر است...
پس از اين بخش‌هاى مقدماتى، در بخشى با عنوان «نگارش سوم: در ذكر مجملى از اخبار و برخى از مصائب»، به شرح كامل و مبسوط زيارات مى‌پردازد و ابعاد مختلف معنايى آن را با استناد به آيات و روايات، بازگو مى‌كند:
بدان كه نسبت فاطمى از براى ائمه نسبتى است كه عامه و خاصه ايشان را به آن نسبت تعظيم و تكريم مى‌نمايند... فضايلى كه خداوند به دختر خاتم الانبيا عطا فرموده، به هيچ يك از بنات پيغمبران گذشته نداده، بلكه بعضى از محققين در افضليت انبياء سواى اميرالمؤمنين و ائمه طاهرين، بر فاطمه تأمل دارند.
فهرست عناوین کتاب:
مقدمه / شرح احوال مؤلف.
باب الاول / فى توضيح لغة: الزيارة و ثواب زيارة الحسين.
باب الثانى: فى سند الزيارة و بيان صيغة المفجعة و معناها.
العنوان الاول: المعتبر عن الامام الثانى عشر كما فى الذكر المختصر.
العنوان الثانى: از عناوين اثنى عشريه مشتمل بر عناوين ثلاث.[۱]
پانویس
- ↑ ر.ک: باقریان موحد، رضا، ص136-137
منابع مقاله
باقریان موحد، کتابشناسی زیارت، قم- ایران، نشر مشعر، 1387