اجتهاد در مقابل نص: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'علامه شرف‌الدين' به 'علامه شرف‌الدين ') |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
اين کتاب كارى علمى - تحقيقى است كه علامه شرف‌الدين در واپسين سال‌هاى عمر خويش به نوشتن آن موفق شده است. اين اثر از آثار وحدت آفرين و ارزشمند علامه شرف‌الدين است. وى در اين کتاب 99 مورد از مواردى را كه خلفا برخلاف نصّ پيامبر(ص) عمل كرده‌اند، از موثق‌ترين منابع اهل سنت برشمرده است. | اين کتاب كارى علمى - تحقيقى است كه [[شرف‌الدین، عبدالحسین|علامه شرف‌الدين]] در واپسين سال‌هاى عمر خويش به نوشتن آن موفق شده است. اين اثر از آثار وحدت آفرين و ارزشمند [[شرف‌الدین، عبدالحسین|علامه شرف‌الدين]] است. وى در اين کتاب 99 مورد از مواردى را كه خلفا برخلاف نصّ پيامبر(ص) عمل كرده‌اند، از موثق‌ترين منابع اهل سنت برشمرده است. | ||
آنچه علامه شرف‌الدين در النصّ و الاجتهاد آورده، فراتر از حوزۀ نزاع بين شيعه و سنّى است. با تكيه بر محورهايى كه او مطرح كرده، مى‌توان عناصر مؤثر در شكل‌گيرى بدعت را بازشناخت و تفاوت‌هاى ماهوى و عينى و عملى اين مفهوم را از نوآورى مشخص ساخت. | آنچه [[شرف‌الدین، عبدالحسین|علامه شرف‌الدين]] در النصّ و الاجتهاد آورده، فراتر از حوزۀ نزاع بين شيعه و سنّى است. با تكيه بر محورهايى كه او مطرح كرده، مى‌توان عناصر مؤثر در شكل‌گيرى بدعت را بازشناخت و تفاوت‌هاى ماهوى و عينى و عملى اين مفهوم را از نوآورى مشخص ساخت. | ||
با مراجعه به اين کتاب مى‌توان دريافت كه از نظر علامه، بدعت متكى بر دو مبناى«تأويل» و «مصلحت‌گرايى» است و بدعت‌گذار در مراجعه و استناد به متون دينى از اين دو عنصر بهره مى‌برد. متقابلا نوآورى نيز بر دو مبناى «تفسير نصوص» و «توجه به عنصر زمان و مكان» استوار است. مرحوم شرف‌الدين براى مقابله با بدعت بر روشى تأكيد دارد كه مشخصا بر دو ركن استوار است. وى معتقد است كه با تكيه بر اين دو ركن، نتيجۀ تحقيق و استنباط در شريعت به بدعت منتهى نمى‌گردد: | با مراجعه به اين کتاب مى‌توان دريافت كه از نظر علامه، بدعت متكى بر دو مبناى«تأويل» و «مصلحت‌گرايى» است و بدعت‌گذار در مراجعه و استناد به متون دينى از اين دو عنصر بهره مى‌برد. متقابلا نوآورى نيز بر دو مبناى «تفسير نصوص» و «توجه به عنصر زمان و مكان» استوار است. مرحوم شرف‌الدين براى مقابله با بدعت بر روشى تأكيد دارد كه مشخصا بر دو ركن استوار است. وى معتقد است كه با تكيه بر اين دو ركن، نتيجۀ تحقيق و استنباط در شريعت به بدعت منتهى نمى‌گردد: | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
2-تصحيح منابع مورد مراجعه در استنباط. | 2-تصحيح منابع مورد مراجعه در استنباط. | ||
از جمله عواملى كه در شكل‌گيرى نظريات بدعت‌آميز و پيدايش منازعات مذهبى نقش مهمى دارد، مختلف و متفاوت بودن منابع مورد مراجعه دو فرقه شيعه و سنى، و تفاوت روش‌هاى مراجعه به منابع مشترك است. براى پيشگيرى از بدعت بايد اعتبار منابع مورد مراجعه ثابت شود و ساز و كار مطلوب در اين مراجعه نيز مقرر گردد.علامه شرف‌الدين ضمن اشاره به موارد متعددى كه در آنها به دليل مراجعه به منابع غير معتبر يا مراجعه غلط به منابع معتبر؛ كار به مخالفت با نص و در نتيجه بدعت‌گذارى كشيده شده است، بر لزوم تصحيح منابع تأكيد مى‌كند. | از جمله عواملى كه در شكل‌گيرى نظريات بدعت‌آميز و پيدايش منازعات مذهبى نقش مهمى دارد، مختلف و متفاوت بودن منابع مورد مراجعه دو فرقه شيعه و سنى، و تفاوت روش‌هاى مراجعه به منابع مشترك است. براى پيشگيرى از بدعت بايد اعتبار منابع مورد مراجعه ثابت شود و ساز و كار مطلوب در اين مراجعه نيز مقرر گردد.[[شرف‌الدین، عبدالحسین|علامه شرف‌الدين]] ضمن اشاره به موارد متعددى كه در آنها به دليل مراجعه به منابع غير معتبر يا مراجعه غلط به منابع معتبر؛ كار به مخالفت با نص و در نتيجه بدعت‌گذارى كشيده شده است، بر لزوم تصحيح منابع تأكيد مى‌كند. | ||
«اجتهاد در مقابل نص»؛ مشتمل بر مقدمه‌اى به قلم صدرالدين شرف‌الدين، فرزند بزرگ مرحوم علامه | «اجتهاد در مقابل نص»؛ مشتمل بر مقدمه‌اى به قلم صدرالدين شرف‌الدين، فرزند بزرگ مرحوم [[شرف‌الدین، عبدالحسین|علامه شرف‌الدين]] ، شرح حال مؤلف به قلم سيد محمد صادق صدر در آغاز چاپ سوم کتاب «النص و الاجتهاد» و مقدمۀ وزين آقاى سيد محمدتقى حكيم در معرفى کتاب است كه ضمن آن به توضيح مفاهيم پاره‌اى از اصطلاحات کتاب در جهت روشن ساختن اهميت مباحث آن پرداخته شده است. | ||
کتاب؛ شامل هشت فصل كه عبارتند از: فصل اول:اجتهادات ابوبكر و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل دوم: اجتهادات عمر و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل سوم: اجتهادات عثمان و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل چهارم: اجتهادات عايشه و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل پنجم: اجتهادات خالد بن وليد و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل‌ششم: اجتهادات معاويه و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل هفتم:اجتهادات علماى اهل تسنن در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل هشتم: خاتمه کتاب. | کتاب؛ شامل هشت فصل كه عبارتند از: فصل اول:اجتهادات ابوبكر و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل دوم: اجتهادات عمر و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل سوم: اجتهادات عثمان و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل چهارم: اجتهادات عايشه و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل پنجم: اجتهادات خالد بن وليد و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل‌ششم: اجتهادات معاويه و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل هفتم:اجتهادات علماى اهل تسنن در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل هشتم: خاتمه کتاب. | ||
| خط ۸۰: | خط ۸۰: | ||
1-مقدمه آقاى سيد محمدتقى حكيم بر کتاب حاضر. | 1-مقدمه آقاى سيد محمدتقى حكيم بر کتاب حاضر. | ||
2-مجموعه مقالات فارسى كنگرۀ بين‌المللى بزرگداشت علامه شرف‌الدين(ره). | 2-مجموعه مقالات فارسى كنگرۀ بين‌المللى بزرگداشت [[شرف‌الدین، عبدالحسین|علامه شرف‌الدين]] (ره). | ||
پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامى، قم. | پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامى، قم. | ||
نسخهٔ ۹ نوامبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۶:۵۹
| نام کتاب | اجتهاد در مقابل نص |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | النص و الاجتهاد
النص و الاجتهاد. فارسی |
| پدیدآورندگان | شرف‌الدین، عبدالحسین (نويسنده)
دوانی، علی (مترجم) |
| زبان | فارسی |
| کد کنگره | BP 225/4 /ش4 ن6041 |
| موضوع | بدعت و بدعت گذاران
علی بن ابی طالب (ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - اثبات خلافت |
| ناشر | جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر انتشارات اسلامی |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1383 هـ.ش |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE1050AUTOMATIONCODE |
معرفى اجمالى:
«اجتهاد در مقابل نص»، ترجمۀ فارسى کتاب «النص و الاجتهاد»، علامه سيد شرف‌الدين، به وسيله على دوانى است.
گزارش محتوا
اين کتاب كارى علمى - تحقيقى است كه علامه شرف‌الدين در واپسين سال‌هاى عمر خويش به نوشتن آن موفق شده است. اين اثر از آثار وحدت آفرين و ارزشمند علامه شرف‌الدين است. وى در اين کتاب 99 مورد از مواردى را كه خلفا برخلاف نصّ پيامبر(ص) عمل كرده‌اند، از موثق‌ترين منابع اهل سنت برشمرده است.
آنچه علامه شرف‌الدين در النصّ و الاجتهاد آورده، فراتر از حوزۀ نزاع بين شيعه و سنّى است. با تكيه بر محورهايى كه او مطرح كرده، مى‌توان عناصر مؤثر در شكل‌گيرى بدعت را بازشناخت و تفاوت‌هاى ماهوى و عينى و عملى اين مفهوم را از نوآورى مشخص ساخت.
با مراجعه به اين کتاب مى‌توان دريافت كه از نظر علامه، بدعت متكى بر دو مبناى«تأويل» و «مصلحت‌گرايى» است و بدعت‌گذار در مراجعه و استناد به متون دينى از اين دو عنصر بهره مى‌برد. متقابلا نوآورى نيز بر دو مبناى «تفسير نصوص» و «توجه به عنصر زمان و مكان» استوار است. مرحوم شرف‌الدين براى مقابله با بدعت بر روشى تأكيد دارد كه مشخصا بر دو ركن استوار است. وى معتقد است كه با تكيه بر اين دو ركن، نتيجۀ تحقيق و استنباط در شريعت به بدعت منتهى نمى‌گردد:
1-التزام به نصّ: از نظر علامه، نص دليلى لفظى و متضمن حكم شرعى است كه به يقين يا به ظن معتبر(كه اعتبار آن به پشتوانه عقل يا شرع تأييد شده) مستند به قانون‌گذار شريعت باشد.
2-تصحيح منابع مورد مراجعه در استنباط.
از جمله عواملى كه در شكل‌گيرى نظريات بدعت‌آميز و پيدايش منازعات مذهبى نقش مهمى دارد، مختلف و متفاوت بودن منابع مورد مراجعه دو فرقه شيعه و سنى، و تفاوت روش‌هاى مراجعه به منابع مشترك است. براى پيشگيرى از بدعت بايد اعتبار منابع مورد مراجعه ثابت شود و ساز و كار مطلوب در اين مراجعه نيز مقرر گردد.علامه شرف‌الدين ضمن اشاره به موارد متعددى كه در آنها به دليل مراجعه به منابع غير معتبر يا مراجعه غلط به منابع معتبر؛ كار به مخالفت با نص و در نتيجه بدعت‌گذارى كشيده شده است، بر لزوم تصحيح منابع تأكيد مى‌كند.
«اجتهاد در مقابل نص»؛ مشتمل بر مقدمه‌اى به قلم صدرالدين شرف‌الدين، فرزند بزرگ مرحوم علامه شرف‌الدين ، شرح حال مؤلف به قلم سيد محمد صادق صدر در آغاز چاپ سوم کتاب «النص و الاجتهاد» و مقدمۀ وزين آقاى سيد محمدتقى حكيم در معرفى کتاب است كه ضمن آن به توضيح مفاهيم پاره‌اى از اصطلاحات کتاب در جهت روشن ساختن اهميت مباحث آن پرداخته شده است.
کتاب؛ شامل هشت فصل كه عبارتند از: فصل اول:اجتهادات ابوبكر و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل دوم: اجتهادات عمر و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل سوم: اجتهادات عثمان و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل چهارم: اجتهادات عايشه و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل پنجم: اجتهادات خالد بن وليد و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل‌ششم: اجتهادات معاويه و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل هفتم:اجتهادات علماى اهل تسنن در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل هشتم: خاتمه کتاب.
اهميت اين کتاب در آن است كه وقايعى كه در آن شرح داده شده، چيزى نيست كه بتوان آن را فراموش كرد، بلكه بايد در هر زمان آن را مطرح ساخت و دربارۀ علل و عواملى كه موجب پديد آمدن حوادث و فجايع گرديد بحث و بررسى نمود.
نسخه شناسى:
«اجتهاد در مقابل نص»، ترجمۀ فارسى «النص و الاجتهاد» علامه سيد عبدالحسين شرف‌الدين است كه توسط حجت‌الاسلام على دوانى تهيه گرديده و در قطع وزيرى با جلد گالينگور در 648 صفحه براى بار نهم در سال 1383ش توسط «دفتر انتشارات اسلامى» وابسته به جامعه مدرسين حوزۀ علميۀ قم منتشر گرديده است.
نسخه حاضر در برنامه داراى مقدمه‌اى به قلم مترجم بر چاپ اول و هشتم کتاب مى‌باشد. در مواردى كه لازم بوده مترجم توضيحاتى در پاورقى‌ها به نام «مترجم»آورده است.
منابع:
1-مقدمه آقاى سيد محمدتقى حكيم بر کتاب حاضر.
2-مجموعه مقالات فارسى كنگرۀ بين‌المللى بزرگداشت علامه شرف‌الدين (ره).
پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامى، قم.
پیوندها
مطالعه کتاب اجتهاد در مقابل نص در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور