از آزادی تا پیروزی: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'هها' به 'هها') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' می برد.' به ' میبرد.') |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
==معرفی کتاب== | ==معرفی کتاب== | ||
مرد شماره 2 انقلاب اسلامی، این تعبیر را رسانهها و گروههای مبارز به [[طالقانی، سید محمود|آیتالله سید محمود طالقانی]] اختصاص داده بودند. او از نامدارترین مبارزان دوران پهلوی به شمار میرفت. مبارزاتش را از دوران رضا شاه آغاز کرده بود و در کوران رقابتهای احزاب و گروههای متعدد و مختلفی که باایدهها و مرامهای چپی و راستی در شهرها جولان میدادند، به همراه اندک دلسوزان روحانی و مذهبی، بار تبلیغ دین را در میان جوانان بر دوش کشید. او در دوره پس از سقوط رضاشاه و خروجش از کشور، فضا را بیش از گذشته مناسب برای تبلیغ دین و آیین دانست و با تشکیل کانون اسلام در تهران دانشگاهیان را به سمت خود کشاند. [[طالقانی، سید محمود|آیتالله طالقانی]] همپای تحولات سیاسی و اجتماعی و فرهنگی جامعه به پیش میرفت و متناسب با جریانان و وقایع روز، واکنشهای لازم را از خود بروز میداد. چه در دوره ملی شدن صنعت نفت و چه در دوره کودتای آمریکایی - انگلیسی 28 مرداد 1332 و چه در ماجرای رفراندوم انقلاب سفید. او در دوره آغاز نهضت اسلامی به رهبری [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی]] از خود توانمندیهایی نشان داد که در نهایت منجر به دستگیری و محکومیت ده سالهاش شد. [[طالقانی، سید محمود|آیتالله طالقانی]] بارها در دوران رژیم پهلوی به زندان افتاد ولی همواره نگاهش را از هدفی که در برابر داشت، برنگرفت و استوار ماند. نقش [[طالقانی، سید محمود|آیتالله طالقانی]] در انقلاب اسلامی پس از آزادیاش از زندان در هشتم آبان 1357 نمایان تر میشود. او رهبری انقلابیون و انقلاب را در داخل کشور بر عهده میگیرد و با اعلامیهها و سخنرانیهای خود به بازتاب دیدگاههای رهبری انقلاب اسلامی، [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی]] میپردازد که در آن مقطع، در نوفل لوشاتو به سر | مرد شماره 2 انقلاب اسلامی، این تعبیر را رسانهها و گروههای مبارز به [[طالقانی، سید محمود|آیتالله سید محمود طالقانی]] اختصاص داده بودند. او از نامدارترین مبارزان دوران پهلوی به شمار میرفت. مبارزاتش را از دوران رضا شاه آغاز کرده بود و در کوران رقابتهای احزاب و گروههای متعدد و مختلفی که باایدهها و مرامهای چپی و راستی در شهرها جولان میدادند، به همراه اندک دلسوزان روحانی و مذهبی، بار تبلیغ دین را در میان جوانان بر دوش کشید. او در دوره پس از سقوط رضاشاه و خروجش از کشور، فضا را بیش از گذشته مناسب برای تبلیغ دین و آیین دانست و با تشکیل کانون اسلام در تهران دانشگاهیان را به سمت خود کشاند. [[طالقانی، سید محمود|آیتالله طالقانی]] همپای تحولات سیاسی و اجتماعی و فرهنگی جامعه به پیش میرفت و متناسب با جریانان و وقایع روز، واکنشهای لازم را از خود بروز میداد. چه در دوره ملی شدن صنعت نفت و چه در دوره کودتای آمریکایی - انگلیسی 28 مرداد 1332 و چه در ماجرای رفراندوم انقلاب سفید. او در دوره آغاز نهضت اسلامی به رهبری [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی]] از خود توانمندیهایی نشان داد که در نهایت منجر به دستگیری و محکومیت ده سالهاش شد. [[طالقانی، سید محمود|آیتالله طالقانی]] بارها در دوران رژیم پهلوی به زندان افتاد ولی همواره نگاهش را از هدفی که در برابر داشت، برنگرفت و استوار ماند. نقش [[طالقانی، سید محمود|آیتالله طالقانی]] در انقلاب اسلامی پس از آزادیاش از زندان در هشتم آبان 1357 نمایان تر میشود. او رهبری انقلابیون و انقلاب را در داخل کشور بر عهده میگیرد و با اعلامیهها و سخنرانیهای خود به بازتاب دیدگاههای رهبری انقلاب اسلامی، [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی]] میپردازد که در آن مقطع، در نوفل لوشاتو به سر میبرد. این رفتار [[طالقانی، سید محمود|آیتالله طالقانی]]، وحدت نظر در میان رهبران نهضت را نشان میداد و پس از بازگشت [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی]] با ایران نیز همین روند را ادامه داد. او با حکم [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی]] به عضویت شورای انقلاب اسلامی درآمد و پس از پیروزی انقلاب نیز ابتدا به نمایندگی از سوی مردم تهران در مجلس بررسی نهایی قانون اساسی انتخاب شد سپس از جانب [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی]] امامت جمعه پایتخت را بر عهده گرفت. [[طالقانی، سید محمود|آیتالله طالقانی]] علی رغم ارتباطات گستردهای که با گروههای سیاسی مبارز در زمان شاه داشت، و این ارتباط را تا آستانه انقلاب حفظ کرده بود، اما برای دوری از تعلقات گروهی ارتباطش را با گروهای سیاسی قطع کرد تا نق هدایت و رهبری انقلاب در غیاب [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی]] را به درستی بر عهده داشته باشد. دیدگاههای آیتالله طالقانی در دو مقطع پیش و پس از پیروزی انقلاب که در این کتاب بدان توجه شده است، بیانگر دور اندیشی و ذکاوت آن پیرمرد سالخورده است که در کوران مبارزات، جان و روح خود را صیقل داده بود تا در بزنگاه تاریخی ایران، نقشی اثرگذار را ایفا کند. با نگاهی به سیر مبارزات ایشان درمییابیم که دوره اوج این مبارزات از 8 آبان تا 22 بهمن 1357 است. در این دوره زمانی کوتاه آیتالله با بیش از شصت اعلامیه، پیام، سخنرانی، مصاحبه و ... در پیشبرد اهداف انقلاب اسلامی نقش مؤثری ایفا کرد. از نکات قابل توجه اینکه با توجه با لغو سانسور در نشریات ایران اکثر این اقدامات [[طالقانی، سید محمود|آیتالله طالقانی]] در نشریات انعکاس فراوان یافت و مردم انقلابی در سراسر کشور را هدایت کرد. | ||
کتاب حاضر در سه بخش اصلی با یادداشت برداری از بیش از 130 عنوان کتاب و 50 عنوان نشریه و استفاده از آرشیو برخی مؤسسات پژوهشی تدوین شده است. در بخش اول کتاب روزشمار تفصیلی زندگانی [[طالقانی، سید محمود|آیتالله طالقانی]] ارائه شده است.در این روزشمار به زندگی و مبارزات آیتالله از تولد تا رحلت پرداخته شده است. بخش دوم کتاب اختصاص به فعالیتهای مبارزاتی آیتالله در قالب اعلامیه، پیام، سخنرانی، مصاحبه و ... در دوره زمانی 8 آبان تا 22 بهمن 1357 دارد. در ابتدای هر ماه نیز روزشماری از حوادث انقلاب ارائه شده است تا خواننده با تحولات انقلاب اسلامی در دورهای که [[طالقانی، سید محمود|آیتالله طالقانی]] فعالیت داشتهاند آشنا شود. علاوه بر این، برای برخی مقالات گویاسازی در پاورقی انجام شده است. بخش سوم کتاب نیز گزارشی تصویری از زندگی و مبارزات [[طالقانی، سید محمود|آیتالله طالقانی]] از تولد تا رحلت ایشان است.<ref> [https://historylib.com/books/2119 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref> | کتاب حاضر در سه بخش اصلی با یادداشت برداری از بیش از 130 عنوان کتاب و 50 عنوان نشریه و استفاده از آرشیو برخی مؤسسات پژوهشی تدوین شده است. در بخش اول کتاب روزشمار تفصیلی زندگانی [[طالقانی، سید محمود|آیتالله طالقانی]] ارائه شده است.در این روزشمار به زندگی و مبارزات آیتالله از تولد تا رحلت پرداخته شده است. بخش دوم کتاب اختصاص به فعالیتهای مبارزاتی آیتالله در قالب اعلامیه، پیام، سخنرانی، مصاحبه و ... در دوره زمانی 8 آبان تا 22 بهمن 1357 دارد. در ابتدای هر ماه نیز روزشماری از حوادث انقلاب ارائه شده است تا خواننده با تحولات انقلاب اسلامی در دورهای که [[طالقانی، سید محمود|آیتالله طالقانی]] فعالیت داشتهاند آشنا شود. علاوه بر این، برای برخی مقالات گویاسازی در پاورقی انجام شده است. بخش سوم کتاب نیز گزارشی تصویری از زندگی و مبارزات [[طالقانی، سید محمود|آیتالله طالقانی]] از تولد تا رحلت ایشان است.<ref> [https://historylib.com/books/2119 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref> |
نسخهٔ ۱۷ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۳۲
از آزادی تا پیروزی | |
---|---|
پدیدآوران | علیان نژاد، میرزا باقر (نویسنده) |
ناشر | انتشارات سوره مهر |
مکان نشر | تهران |
سال نشر | ۱۳۹۴ |
موضوع | طالقانی، سید محمود، ۱۲۸۹ - ۱۳۵۸,مجتهدان و علما -- ایران -- مصاحبهها,روحانیت -- ایران -- فعالیتهای سیاسی,ایران -- تاریخ -- پهلوی، ۱۳۰۴ - ۱۳۵۷ -- روحانیت |
کد کنگره | DSR۱۵۶۸/ط۲،ع۸ |
از آزادی تا پیروزی، روزشمار تفصیلی زندگانی و مجموعه اعلامیهها، پیامها، سخنرانیها و مصاحبههای آیتالله سید محمود علایی طالقانی به کوشش میرزا باقر علیان نژاد، نوشتار حاضر روزشمار تفصیلی زندگانی و مجموعه اعلامیهها، پیامها، سخنرانیها و مصاحبههای آیتالله سید محمود علایی طالقانی است. دیدگاههای ایشان در دو مقطع پیش و پس از پیروزی انقلاب که در این کتاب بدان توجه شده است، بیانگر دور اندیشی و ذکاوت آن پیرمرد سالخورده است که در کوران مبارزات، جان و روح خود را صیقل داده بود تا در بزنگاه تاریخی ایران، نقشی اثرگذار را ایفا کند.
معرفی کتاب
مرد شماره 2 انقلاب اسلامی، این تعبیر را رسانهها و گروههای مبارز به آیتالله سید محمود طالقانی اختصاص داده بودند. او از نامدارترین مبارزان دوران پهلوی به شمار میرفت. مبارزاتش را از دوران رضا شاه آغاز کرده بود و در کوران رقابتهای احزاب و گروههای متعدد و مختلفی که باایدهها و مرامهای چپی و راستی در شهرها جولان میدادند، به همراه اندک دلسوزان روحانی و مذهبی، بار تبلیغ دین را در میان جوانان بر دوش کشید. او در دوره پس از سقوط رضاشاه و خروجش از کشور، فضا را بیش از گذشته مناسب برای تبلیغ دین و آیین دانست و با تشکیل کانون اسلام در تهران دانشگاهیان را به سمت خود کشاند. آیتالله طالقانی همپای تحولات سیاسی و اجتماعی و فرهنگی جامعه به پیش میرفت و متناسب با جریانان و وقایع روز، واکنشهای لازم را از خود بروز میداد. چه در دوره ملی شدن صنعت نفت و چه در دوره کودتای آمریکایی - انگلیسی 28 مرداد 1332 و چه در ماجرای رفراندوم انقلاب سفید. او در دوره آغاز نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی از خود توانمندیهایی نشان داد که در نهایت منجر به دستگیری و محکومیت ده سالهاش شد. آیتالله طالقانی بارها در دوران رژیم پهلوی به زندان افتاد ولی همواره نگاهش را از هدفی که در برابر داشت، برنگرفت و استوار ماند. نقش آیتالله طالقانی در انقلاب اسلامی پس از آزادیاش از زندان در هشتم آبان 1357 نمایان تر میشود. او رهبری انقلابیون و انقلاب را در داخل کشور بر عهده میگیرد و با اعلامیهها و سخنرانیهای خود به بازتاب دیدگاههای رهبری انقلاب اسلامی، امام خمینی میپردازد که در آن مقطع، در نوفل لوشاتو به سر میبرد. این رفتار آیتالله طالقانی، وحدت نظر در میان رهبران نهضت را نشان میداد و پس از بازگشت امام خمینی با ایران نیز همین روند را ادامه داد. او با حکم امام خمینی به عضویت شورای انقلاب اسلامی درآمد و پس از پیروزی انقلاب نیز ابتدا به نمایندگی از سوی مردم تهران در مجلس بررسی نهایی قانون اساسی انتخاب شد سپس از جانب امام خمینی امامت جمعه پایتخت را بر عهده گرفت. آیتالله طالقانی علی رغم ارتباطات گستردهای که با گروههای سیاسی مبارز در زمان شاه داشت، و این ارتباط را تا آستانه انقلاب حفظ کرده بود، اما برای دوری از تعلقات گروهی ارتباطش را با گروهای سیاسی قطع کرد تا نق هدایت و رهبری انقلاب در غیاب امام خمینی را به درستی بر عهده داشته باشد. دیدگاههای آیتالله طالقانی در دو مقطع پیش و پس از پیروزی انقلاب که در این کتاب بدان توجه شده است، بیانگر دور اندیشی و ذکاوت آن پیرمرد سالخورده است که در کوران مبارزات، جان و روح خود را صیقل داده بود تا در بزنگاه تاریخی ایران، نقشی اثرگذار را ایفا کند. با نگاهی به سیر مبارزات ایشان درمییابیم که دوره اوج این مبارزات از 8 آبان تا 22 بهمن 1357 است. در این دوره زمانی کوتاه آیتالله با بیش از شصت اعلامیه، پیام، سخنرانی، مصاحبه و ... در پیشبرد اهداف انقلاب اسلامی نقش مؤثری ایفا کرد. از نکات قابل توجه اینکه با توجه با لغو سانسور در نشریات ایران اکثر این اقدامات آیتالله طالقانی در نشریات انعکاس فراوان یافت و مردم انقلابی در سراسر کشور را هدایت کرد.
کتاب حاضر در سه بخش اصلی با یادداشت برداری از بیش از 130 عنوان کتاب و 50 عنوان نشریه و استفاده از آرشیو برخی مؤسسات پژوهشی تدوین شده است. در بخش اول کتاب روزشمار تفصیلی زندگانی آیتالله طالقانی ارائه شده است.در این روزشمار به زندگی و مبارزات آیتالله از تولد تا رحلت پرداخته شده است. بخش دوم کتاب اختصاص به فعالیتهای مبارزاتی آیتالله در قالب اعلامیه، پیام، سخنرانی، مصاحبه و ... در دوره زمانی 8 آبان تا 22 بهمن 1357 دارد. در ابتدای هر ماه نیز روزشماری از حوادث انقلاب ارائه شده است تا خواننده با تحولات انقلاب اسلامی در دورهای که آیتالله طالقانی فعالیت داشتهاند آشنا شود. علاوه بر این، برای برخی مقالات گویاسازی در پاورقی انجام شده است. بخش سوم کتاب نیز گزارشی تصویری از زندگی و مبارزات آیتالله طالقانی از تولد تا رحلت ایشان است.[۱]
پانويس
منابع مقاله
کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران