ثلاث رسائل في علم مصطلح الحديث: تفاوت میان نسخهها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR88084J1.jpg | عنوان = ثلاث رسائل في علم مصطلح الحديث | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = ابوداود، سلیمان بن اشعث (نويسنده) مقدسی، ابو الفضل محمد بن طاهر (نويسنده) حازمی، ابو بکر محمد بن موسی ( نوي...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '( ' به '(') |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
[[ابوداود، سلیمان بن اشعث]] (نويسنده) | [[ابوداود، سلیمان بن اشعث]] (نويسنده) | ||
[[مقدسی، ابو الفضل محمد بن طاهر ]] (نويسنده) | [[مقدسی، ابو الفضل محمد بن طاهر ]] (نويسنده) | ||
[[حازمی، ابو بکر محمد بن موسی ]] ( نويسنده) | [[حازمی، ابو بکر محمد بن موسی ]] (نويسنده) | ||
[[ابوغده، عبدالفتاح]] ( مصحح) | [[ابوغده، عبدالفتاح]] (مصحح) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی |
نسخهٔ ۲۱ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۴۷
ثلاث رسائل في علم مصطلح الحديث | |
---|---|
پدیدآوران | ابوداود، سلیمان بن اشعث (نويسنده)
مقدسی، ابو الفضل محمد بن طاهر (نويسنده) حازمی، ابو بکر محمد بن موسی (نويسنده) ابوغده، عبدالفتاح (مصحح) |
ناشر | مکتب المطبوعات الاسلامية |
مکان نشر | [بی جا] - [بی جا] |
سال نشر | 1426ق - 2005م |
چاپ | 2 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ثلاث رسائل في علم مصطلح الحديث، مشتمل بر سه رساله عربی در علم مصطلح الحدیث است که به همت عبدالفتاح ابوغده (1336-1417ق)، تحقیق و شرح و توضیح شده است.
عناوین رسالههای مذکور در این کتاب بهترتیب عبارت است از:
- «رسالة الإمام أبيداود السجستاني إلی أهل مكة في وصف سننه»، که روایت ابوالحسین بن جمیع از محمد بن عبدالعزیز هاشمی از ابوداود سجستانی (متوفی 275ق) است؛
- «شروط الأئمة الستة»، نوشته حافظ ابیالفضل محمد بن طاهر مقدسی (متوفی 507ق)؛
- «شروط الأئمة الخمسة»، نوشته حافظ ابیبکر محمد بن موسی حازمی (متوفی 584ق).
نکاتی درباره کتاب
- محقق اثر در مقدمه کتاب به اهمیت جایگاه ائمه ششگانه اهل سنت اشاره کرده و تأکید کرده که هرکس که بخواهد از کتب ششگانه اصول یا یکی از آنها استفاده کند، باید از شروط و شیوه مؤلفین آنها آگاهی یابد تا بتواند آنها را مطالعه و از آنها استفاده کند[۱].
- در بین کتب سنن، «السنن» ابیداود سجستانی نیازمند معرفی نیست؛ چراکه بهترین و کاملترین آنهاست[۲]. در رساله اول، ابوداود این کتاب را معرفی کرده و شیوه او را در تألیف کتابش توضیح داده است. همچنین از جهت علمی ارزشگذاری کرده است و بین این کتاب و سایر کتب تألیفشده در این موضوع مقایسه کرده است. این رساله همچنین بر جوانب مهمی از شخصیت ابوداود دلالت دارد[۳].
- در اهمیت دو رساله آخر همین بس که با وجود حجم کم، کتب مصطلح حدیث از زمان نووی و بعد از آن با نقل از این دو رساله و بحث در قبول و رد مطالب آن نوشته شده است[۴].
- منظور علمای اهل سنت از «شروط الأئمة الخمسة» و «شروط الأئمة الستة» یا «شرط البخاري» یا «شرط الشيخين»، معنای معروف شروط – مانند اسلام راوی و عدالت او – نیست، بلکه منظور از شروط در اینجا عبارت از شیوه این علما در کیفیت اختیار احادیث در استخراج آنها از کتبشان و التزاماتشان در آن است. اغراض و اهداف آنها در تصانیفشان نیز به آن ملحق میشود[۵].
- ابوغده، مزید بر تعلیقات کوثری، خود نیز بر هریک از رسالهها حاشیه زده تا منظور نویسنده را کامل کند و رساله مفیدتر واقع شود. برای رساله اول، مقدمه مفصلی و برای دو رساله دیگر نیز مقدمه بلند دیگری نوشته شده است[۶].
پانویس
منابع مقاله
- تصدیر، التقدمة، التقدمة للرسالتين.
- . بینا، «رسالة أبيداود إلى أهل مكة في وصف سننه»، أضواء الشريعة، السنة 1394، العدد 5، ص264 تا 284:
https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1890392