مستملی، اسماعیل بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
| کد مؤلف = AUTHORCODE03784AUTHORCODE | | کد مؤلف = AUTHORCODE03784AUTHORCODE | ||
}} | }} | ||
'''اسماعیل بن محمد مستملی''' (متوفی 434ق)، متکلم و صوفی و شارح | '''اسماعیل بن محمد مستملی''' (متوفی 434ق)، متکلم و صوفی و شارح «[[التعرف لمذهب أهل التصوف]]» [[کلاباذی، ابوبکر محمد|ابواسحاق کلابادی بخاری]] (د 380 یا 384ق) و از پیروان او بوده است. | ||
این کتاب، شرحی است گسترده و مبسوط بر کتابی فشرده و موجز به نام | این کتاب، شرحی است گسترده و مبسوط بر کتابی فشرده و موجز به نام «[[التعرف لمذهب أهل التصوف]]» که در واقع کهن‌ترین متن صوفیانه زبان فارسی است و ظاهراً کلابادی نامی بر آن ننهاده، اما اثر او به «نورالمريدين و فضيحة المدعين» معروف بوده است<ref>ر.ک: موسایی، سوسن، ص240</ref>. | ||
اسماعیل مستملی بخاری، بی‌تردید تصوف را در جمع اصحاب کلابادی (کلاباذی) فراگرفته و نیز بر اثر خواستاری اصحاب کلابادی، به گزارش و شرح اثر شیخش اهتمام کرده است<ref>ر.ک: مایل هروی، نجیب، صفحه نه و ده</ref>. | اسماعیل مستملی بخاری، بی‌تردید تصوف را در جمع اصحاب کلابادی (کلاباذی) فراگرفته و نیز بر اثر خواستاری اصحاب کلابادی، به گزارش و شرح اثر شیخش اهتمام کرده است<ref>ر.ک: مایل هروی، نجیب، صفحه نه و ده</ref>. | ||
خواجه محمد | [[پارسا، محمد بن محمد|خواجه محمد پارسا]]، توجهی بسیار آشکار به هر دو همشهری، هم‌مشرب و هم‌زبان خود نشان داده؛ به‌گونه‌ای که پارهای از اطلاعات و اشارات او درباره احوال ابواسحاق کلابادی و اسماعیل مستملی، می‌تواند به شناخت بیشتر و بهتر مراد و مرید سدههای چهارم و پنجم هجری، [[کلاباذی، ابوبکر محمد|ابواسحاق کلابادی]] و اسماعیل مستملی، بینجامد. [[پارسا، محمد بن محمد|محمد پارسا]] می‌نویسد: «و شیخ امام عارف، ابوابراهیم اسماعیل بن محمد بن عبدالله، مفسر اهل بخاری، معروف به مستملی، در روز دوشنبه بعد از ظهر شانزده ذی‌القعده سال 434 در بخارا وفات نمود... او از یاران و شاگردان عالم عارف مجاهد ابوبکر بن ابی‌اسحاق کلابادی بخاری بوده و از او شیوه تصوف را آموخته است»<ref>ر.ک: همان، صفحه یازده</ref>. | ||
«شرح تعرف» حاکی از اطلاعات وسیع و اشراف و دقت نظر و نکته‌سنجی مستملی و نیز تبحر و استواری او در احتجاج است<ref>ر.ک: جلالی، احمد، ص363 </ref>. | «شرح تعرف» حاکی از اطلاعات وسیع و اشراف و دقت نظر و نکته‌سنجی مستملی و نیز تبحر و استواری او در احتجاج است<ref>ر.ک: جلالی، احمد، ص363 </ref>. | ||
چنان‌که از تاریخ وفات مستملی بخاری پیداست، او از هم‌عصران ستارگان و بزرگان و زبدگانی چون ابوعلی | چنان‌که از تاریخ وفات مستملی بخاری پیداست، او از هم‌عصران ستارگان و بزرگان و زبدگانی چون [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابوعلی سینا]]، [[ابوریحان بیرونی، محمد بن احمد|ابوریحان بیرونی]]، [[ابوسعید ابوالخیر]]، [[ابوالحسن خرقانی، علی بن احمد|ابوالحسن خرقانی]] و [[انصاری، عبدالله بن محمد|خواجه عبدالله انصاری]] بوده است<ref>ر.ک: همان، ص366</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
نسخهٔ ۱۹ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۵۴
| مستملی، اسماعیل بن محمد | |
|---|---|
 | |
اسماعیل بن محمد مستملی (متوفی 434ق)، متکلم و صوفی و شارح «التعرف لمذهب أهل التصوف» ابواسحاق کلابادی بخاری (د 380 یا 384ق) و از پیروان او بوده است.
این کتاب، شرحی است گسترده و مبسوط بر کتابی فشرده و موجز به نام «التعرف لمذهب أهل التصوف» که در واقع کهن‌ترین متن صوفیانه زبان فارسی است و ظاهراً کلابادی نامی بر آن ننهاده، اما اثر او به «نورالمريدين و فضيحة المدعين» معروف بوده است[۱].
اسماعیل مستملی بخاری، بی‌تردید تصوف را در جمع اصحاب کلابادی (کلاباذی) فراگرفته و نیز بر اثر خواستاری اصحاب کلابادی، به گزارش و شرح اثر شیخش اهتمام کرده است[۲].
خواجه محمد پارسا، توجهی بسیار آشکار به هر دو همشهری، هم‌مشرب و هم‌زبان خود نشان داده؛ به‌گونه‌ای که پارهای از اطلاعات و اشارات او درباره احوال ابواسحاق کلابادی و اسماعیل مستملی، می‌تواند به شناخت بیشتر و بهتر مراد و مرید سدههای چهارم و پنجم هجری، ابواسحاق کلابادی و اسماعیل مستملی، بینجامد. محمد پارسا می‌نویسد: «و شیخ امام عارف، ابوابراهیم اسماعیل بن محمد بن عبدالله، مفسر اهل بخاری، معروف به مستملی، در روز دوشنبه بعد از ظهر شانزده ذی‌القعده سال 434 در بخارا وفات نمود... او از یاران و شاگردان عالم عارف مجاهد ابوبکر بن ابی‌اسحاق کلابادی بخاری بوده و از او شیوه تصوف را آموخته است»[۳].
«شرح تعرف» حاکی از اطلاعات وسیع و اشراف و دقت نظر و نکته‌سنجی مستملی و نیز تبحر و استواری او در احتجاج است[۴].
چنان‌که از تاریخ وفات مستملی بخاری پیداست، او از هم‌عصران ستارگان و بزرگان و زبدگانی چون ابوعلی سینا، ابوریحان بیرونی، ابوسعید ابوالخیر، ابوالحسن خرقانی و خواجه عبدالله انصاری بوده است[۵].
پانویس
منابع مقاله
- مایل هروی، نجیب، مقدمه بر «شرح التعرف لمذهب التصوف»، نوشته اسماعیل بن محمد مستملی بخاری، تهران، میراث مکتوب، چاپ اول، 1392ش.
- جلالی، احمد، «ذکر روایتی دل‌انگیز از کتاب شرح تعرف و یادی از مستملی بخاری پس از هزار سال»، بخارا، بهمن و اسفند 1400، شماره 148، ص 360 تا 366.
- موسایی، سوسن، «رویکرد مستملی بخاری در بهره‌گیری از سرگذشت «حضرت موسی» برای بیان مباحث عرفانی شرح التّعرّف»، کاوش‌نامه زبان و ادبیات فارسی، پاییز 1400، شماره 50.