نسف‌آقا، وجیه‌الدین: تفاوت میان نسخه‌ها

نسف‌آقا، وجیه‌الدین (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۷ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۲۲

۸۸ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۷ مارس ۲۰۲۴

بدون خلاصۀ ویرایش

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۱۸٬۶۸۵

ویرایش

@@ خط ۵۶: / خط ۵۶: @@
 از آغاز زندگی وی اطلاعی در دست نیست. او بیشتر عمر خود را در ری و پاره‌ای از آن را در همدان گذراند. البته در یکی از قصایدش، به سفرش به هرات اشاره کرده است. فصیحی هروی نیز در قطعه‌ای در ستایش شانی، از سفر وی به هرات خبر داده است. تقی‌الدین اوحدی بلیانی هم از سفر وی به بغداد در عهد شاه طهماست سخن گفته است<ref>همان</ref>.
-شانی به‌واسطه مثنوی‌ای در منقبت امام علی(ع) که در 1004ق در قزوین در حضور شاه عباس اول خواند و به نظر شاه خوش آمد، به شهرت رسید. وی به همین مناسبت، هم‌وزن خویش از شاه، سکه طلا دریافت کرد. شانی پس از دریافت این جایزه، دیگر مورد اعتنای شاه نبود و ناامید از همراهی و ندیمی وی، به اصفهان رفت و قرض‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های خود را ادا و ازدواج کرد. در 1002ق به سفر حج و در 1004 به یزد رفت<ref>همان</ref>.
+شانی به‌واسطه مثنوی‌ای در منقبت [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] که در 1004ق در قزوین در حضور شاه عباس اول خواند و به نظر شاه خوش آمد، به شهرت رسید. وی به همین مناسبت، هم‌وزن خویش از شاه، سکه طلا دریافت کرد. شانی پس از دریافت این جایزه، دیگر مورد اعتنای شاه نبود و ناامید از همراهی و ندیمی وی، به اصفهان رفت و قرض‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های خود را ادا و ازدواج کرد. در 1002ق به سفر حج و در 1004 به یزد رفت<ref>همان</ref>.
 ==وفات==
-شانی در اواخر عمر، مجاور حرم امام رضا(ع) شد و تا زمان مرگ، بیست تومان مقرری دریافت می‌کرد. وی در سال 1023ق، درگذشت<ref>همان</ref>.
+شانی در اواخر عمر، مجاور حرم [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] شد و تا زمان مرگ، بیست تومان مقرری دریافت می‌کرد. وی در سال 1023ق، درگذشت<ref>همان</ref>.
 ==شعر==