تاریخ معاصر سوریه: تفاوت میان نسخه‌ها

تاریخ معاصر سوریه
تاریخ معاصر سوریه
پدیدآوران	جان مک هوگو (نویسنده) آموزگار، مژگان (مترجم)
ناشر	نشر شما
مکان نشر	تهران
سال نشر	۱۳۹۸
شابک	‎7-15-6517-622-978
کد کنگره	‏
	v; t; e;

نسخهٔ ‏۱۲ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۱

تاریخ معاصر سوریه، تألیف جان مک هوگو، و ترجمه مژگان آموزگار؛ کتابی است که تاریخ سقوط یک کشور را به خاطر جنگ داخلی در ابتدای جنگ جهانی اول ارائه می‌دهد و نقش مداوم خشونت در شکل‌گیری دولت را افشا و با نگرشی انتقادی وضعیت بحرانی جامعه عرب را بررسی می‌کند.

ساختار

کتاب از هفت فصل تشکیل شده است. عناوین فصل‌های کتاب عبارتند از: فصل اول: سرزمینی که روزگاری به نام شام شناخته می‌شود- در این فصل راجع به تاریخ سوریه قبل از جنگ جهانی اول، سال هایی که جنگ اتفاق افتاد و همچنین سال‌های بعد از وقوع جنگ (1920-1919) صحبت می‌شود. این فصل همچنین اتفاقاتی را پوشش می دهد که بلافاصله به دنبال جنگ و پایان اشغال فرانسه در سال 1920 پیش آمدند.

فصل دوم: حاکمیت فرانسه: 1946-1920.....این فصل قیمومیت فرانسه را از شروع تا آخر آن شرح می دهد، زمانی که سربازان و مقامات رسمی فرانسه در سال 1946، سوریه را ترک کردند. این دوران مبارزه برای استقلال بود.

فصل سوم: از استقلال تا حافظ اسد 1970-1946.....این فصل سال‌های بعد از استقلال را توضیح می دهد.

فصل چهارم: حافظ اسد 2000-1970/ چالش با سیاست خارجی

فصل پنجم: درون سوریه‌ی حافظ اسد /2000-1970

فصل ششم: بشار اسد 2000 / از جانشینی تا جنگ داخلی

فصل هفتم: طرح بندی موضوعات / بررسی و نتیجه گیری

گزارش محتوا

یکی از بزرگ ترین فاجعه‌ها در تاریخ سیاسی سوریه، اتفاقاتی است که برای بعثیون رخ داد که در ابتدا یک حرکت ملی بود، که به طور آگاهانه و عمیقا به عدالت اجتماعی اهمیت می داد و شکاف اجتماعی موجود در دنیای اعراب را بهبود می بخشید، آن حرکت از جهت این که دمشق بنیان گذار آن بود، منافع بسیاری را برای سوریه به همراه داشت. اما راهی بود که بعثیون را به دیکتاتوری اسد سوق داد، و بایستی درس مهمی برای دیگر کشورهای عربی در زمان حاضر باشد. مثال سودمند دیگر، هرج ومرج در پارلمان سوریه‌ی تحت قیمومیت و سال‌های پس از استقلال است. نگاهی اجمالی به این رخدادها، هشدار وحشتناکی به سیاسیون ناشکیبا و قسمتی از داستانی است که سوریه را به سوی دیکتاتوری سوق داده است. سیاسیون مذهبی کشورهای عرب هیچ گاه اهمیتی را که اکنون در بین مردم دارند، نداشته اند، آن‌ها در مواجهه با شکست بعثیون و دیگر ملیون عرب، این اهمیت را به دست آوردند، که به احساس عمیق بیزاری از غرب پیوند داشت. به دلایل دردناکی که این کتاب سعی در روشن کردن آن دارد، اسلام گرایی، در غرب به خوبی فهمیده نمی‌شود. اسلام گرایی سرانجام یک درخواست برای اعتبار و هویت است. ارزش‌های از قبیل: درست کاری، عدالت و رحمت در قلب اسلام هستند؛ و با تمرینات خشونت آمیز ضد تبعیضی که بعضی از گروه‌های اسلامی با ایده‌های جهادی عمل می‌کنند، ناسازگار است. بسیاری از مرم سوریه ممکن است متقاضی نوعی از دموکراسی باشند، که فرهنگ اسلامی مردم را نیز دربرگیرد. چنین دموکراسی ای بسیار متفاوت با قانونی است که سازمان‌های نظامی ای مثل القاعده یا داعش (که به بی رحمی و تعصب بدنام هستند)، پیشنهاد می دهند.

حافظ اسد هرگز این تصور را نداشت که استقرار دموکراسی در سوریه ممکن است موقعیت او را به خطر بیندازد. بشار اسد نیز در ابتدا با هدف استقرار دموکراسی پا به میدان گذاشت ولی به زودی جریانات در جهت دیگری تغییر مسیر دادند. برای هردو - پدر و پسر- گروه‌های تروریستی ای نظیر داعش و القاعده تهدید به حساب می آمدند. برای آن‌ها همکاری با حامیان قدیمی به مصلحت نزدیک تر بود. افزایش گروه‌های تروریستی در میان آن‌هایی که امروز با رژیم اسد می جنگند، بخشی از بهایی است که امروزه مردم سوریه آن را می‌پردازد. در حال حاضر، به مانند دیگر کشورهای عربی، به مردم سوریه نیز فشار می آورند که اختلافات فرقه ای را علم کنند. جنگ زخم خای فرقه ای با باز کرده و به طور مداوم مردم را به سوی روابط بدتر با یکدیگر سوق می دهد و احساس نفرتی به جا می گذارد که می‌تواند تا نسل ها ادامه داشته باشد.

این کتاب تاریخ سوریه را به طور گسترده در امتداد وقوع آن دنبال می کند. در فصل‌های اولیه‌ی کتاب وقایع بیشتر با رویدادهای بزرگ جهانی تطابق دارد.^[۱]

پانويس

↑ ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران

منابع مقاله

کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران

وابسته‌ها

[1] ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران

[۱]

@@ خط ۴۵: / خط ۴۵: @@
 ==گزارش محتوا==
-یکی از بزرگ ترین فاجعه‌ها در تاریخ سیاسی سوریه، اتفاقاتی است که برای بعثیون رخ داد که در ابتدا یک حرکت ملی بود، که به طور آگاهانه و عمیقا به عدالت اجتماعی اهمیت می داد و شکاف اجتماعی موجود در دنیای اعراب را بهبود می بخشید، آن حرکت از جهت این که دمشق بنیان گذار آن بود، منافع بسیاری را برای سوریه به همراه داشت. اما راهی بود که بعثیون را به دیکتاتوری اسد سوق داد، و بایستی درس مهمی برای دیگر کشورهای عربی در زمان حاضر باشد. مثال سودمند دیگر، هرج ومرج در پارلمان سوریه‌ی تحت قیمومیت و سال‌های پس از استقلال است. نگاهی اجمالی به این رخدادها، هشدار وحشتناکی به سیاسیون ناشکیبا و قسمتی از داستانی است که سوریه را به سوی دیکتاتوری سوق داده است. سیاسیون مذهبی کشورهای عرب هیچ گاه اهمیتی را که اکنون در بین مردم دارند، نداشته اند، آن‌ها در مواجهه با شکست بعثیون و دیگر ملیون عرب، این اهمیت را به دست آوردند، که به احساس عمیق بیزاری از غرب پیوند داشت. به دلایل دردناکی که این کتاب سعی در روشن کردن آن دارد، اسلام گرایی، در غرب به خوبی فهمیده نمی‌شود. اسلام گرایی سرانجام یک درخواست برای اعتبار و هویت است. ارزش های از قبیل: درست کاری، عدالت و رحمت در قلب اسلام هستند؛ و با تمرینات خشونت آمیز ضد تبعیضی که بعضی از گروه‌های اسلامی با ایده‌های جهادی عمل می‌کنند، ناسازگار است. بسیاری از مرم سوریه ممکن است متقاضی نوعی از دموکراسی باشند، که فرهنگ اسلامی مردم را نیز دربرگیرد. چنین دموکراسی ای بسیار متفاوت با قانونی است که سازمان‌های نظامی ای مثل القاعده یا داعش (که به بی رحمی و تعصب بدنام هستند)، پیشنهاد می دهند.
+یکی از بزرگ ترین فاجعه‌ها در تاریخ سیاسی سوریه، اتفاقاتی است که برای بعثیون رخ داد که در ابتدا یک حرکت ملی بود، که به طور آگاهانه و عمیقا به عدالت اجتماعی اهمیت می داد و شکاف اجتماعی موجود در دنیای اعراب را بهبود می بخشید، آن حرکت از جهت این که دمشق بنیان گذار آن بود، منافع بسیاری را برای سوریه به همراه داشت. اما راهی بود که بعثیون را به دیکتاتوری اسد سوق داد، و بایستی درس مهمی برای دیگر کشورهای عربی در زمان حاضر باشد. مثال سودمند دیگر، هرج ومرج در پارلمان سوریه‌ی تحت قیمومیت و سال‌های پس از استقلال است. نگاهی اجمالی به این رخدادها، هشدار وحشتناکی به سیاسیون ناشکیبا و قسمتی از داستانی است که سوریه را به سوی دیکتاتوری سوق داده است. سیاسیون مذهبی کشورهای عرب هیچ گاه اهمیتی را که اکنون در بین مردم دارند، نداشته اند، آن‌ها در مواجهه با شکست بعثیون و دیگر ملیون عرب، این اهمیت را به دست آوردند، که به احساس عمیق بیزاری از غرب پیوند داشت. به دلایل دردناکی که این کتاب سعی در روشن کردن آن دارد، اسلام گرایی، در غرب به خوبی فهمیده نمی‌شود. اسلام گرایی سرانجام یک درخواست برای اعتبار و هویت است. ارزش‌های از قبیل: درست کاری، عدالت و رحمت در قلب اسلام هستند؛ و با تمرینات خشونت آمیز ضد تبعیضی که بعضی از گروه‌های اسلامی با ایده‌های جهادی عمل می‌کنند، ناسازگار است. بسیاری از مرم سوریه ممکن است متقاضی نوعی از دموکراسی باشند، که فرهنگ اسلامی مردم را نیز دربرگیرد. چنین دموکراسی ای بسیار متفاوت با قانونی است که سازمان‌های نظامی ای مثل القاعده یا داعش (که به بی رحمی و تعصب بدنام هستند)، پیشنهاد می دهند.
 حافظ اسد هرگز این تصور را نداشت که استقرار دموکراسی در سوریه ممکن است موقعیت او را به خطر بیندازد. بشار اسد نیز در ابتدا با هدف استقرار دموکراسی پا به میدان گذاشت ولی به زودی جریانات در جهت دیگری تغییر مسیر دادند. برای هردو - پدر و پسر- گروه‌های تروریستی ای نظیر داعش و القاعده تهدید به حساب می آمدند. برای آن‌ها همکاری با حامیان قدیمی به مصلحت نزدیک تر بود. افزایش گروه‌های تروریستی در میان آن‌هایی که امروز با رژیم اسد می جنگند، بخشی از بهایی است که امروزه مردم سوریه آن را می‌پردازد. در حال حاضر، به مانند دیگر کشورهای عربی، به مردم سوریه نیز فشار می آورند که اختلافات فرقه ای را علم کنند. جنگ زخم خای فرقه ای با باز کرده و به طور مداوم مردم را به سوی روابط بدتر با یکدیگر سوق می دهد و احساس نفرتی به جا می گذارد که می‌تواند تا نسل ها ادامه داشته باشد.