إبن الرومي الشاعر المجدد: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (Mrmoosavi صفحهٔ إبن الرومي را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به إبن الرومي الشاعر المجدد منتقل کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۴ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۹
إبن الرومي | |
---|---|
پدیدآوران | صفدی، رکان (نويسنده) |
عنوانهای دیگر | الشاعر المجدد |
ناشر | جمهوریة العربیة السوریة. وزارة الثقافة. منشورات الهیئة العامة السوریة للکتاب |
مکان نشر | سوریه - دمشق |
سال نشر | 2012م |
چاپ | 1 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ابن الرومی الشاعر المجدد، نوشته رکان صفدی است که در باره ابوالحسن علی بن عباس بن جریج یا جرجیس بغدادی(۲۲۱_۲۸۳ق)، مشهور به ابن رومی، شاعر شیعهمذهب در زمانۀ عباسیان است.
این اثر در شمار کتابهایی است که پژوهش در ادبیات عربی را پی گرفتهاند. رکان صفدی بحث خود را از ابن رومی و زمانهاش آغاز کرده و از خاندان، دوستان، دشمنان و شاگردانش سخن گفته است. همچنین، ضمن پژوهش در اندیشه، فرهنگ و خویشتن ابن رومی، جایگاه او را در تحولات شعری و در زیست سیاسی و اجتماعی زمانهاش مشخص نموده است؛ این مؤلفهها تأثیر مؤثری در تطور و تازگی شعر او داشته و جایگاه او را در میان خلیفگان و کارگزاران عباسی نشان میدهد؛ مثلاً، اینکه او در قیام یحیی بن عمر و قیام صاحب زنج رویکرد مذهب شیعی خود را آشکار میکند.
مصنف سپس، شعر ابن رومی را بررسی نموده و به تازههای موضوعی و عناصر تقلیدی در آن میپردازد. این تازههای موضوعی در عصر عباسی نمود یافته بودند و ابن رومی مبتکر برخی از آنها بوده است؛ نوآوریهایی مانند شعر در رثای شهرها، مناظرههای شعری، شعر مردمی و هجویههای تلخ در این شمارند.
رکان صفدی در ادامه، به تازههای شکلی در شعر ابن رومی میپردازد و چهارچوب عمومی قصیده، عنصر خیال و اثر آن در شعر و صورت عقلی را به همراه بررسی صورت فنی و اشکال آن در شعر ابن رومی بررسی میکند. در همینجا، زبان و موسیقی شعر او با مناسبات مجازی، معنوی و صوتی آن بررسی میشود.
مؤلف با عنوان «وجود و فن»، نگاه ابن رومی را به هستی، انسان، طبیعت، زمان، نیکی، بدی و مرگ و نیز نگاه او را به فن شاعری و منبعهای الهام، ابداع و وظیفه شعر بررسی کرده است. رکان صفدی پژوهش در شعر ابن رومی را کاری سترگ میداند که پیشتر، ادیبانی همانند «عقاد»، «نویهی»، «مازنی»، «ایلیا حاوی» و دیگران با نگاه تخصصی خود به آن پرداختهاند. [۱]
پانویس
- ↑ ر.ک: مقدمه مؤلف، ص9-5
منابع مقاله
- مقدمه مؤلف