ما اختلفت ألفاظه و اتفقت معانیه: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    خط ۹: خط ۹:
    |زبان
    |زبان
    | زبان = عربی
    | زبان = عربی
    | کد کنگره =     
    | کد کنگره =PJ۶۵۹۱/الف۶۳م۲      
    | موضوع =
    | موضوع =مترادفها‌ و متضا‌دها‌ زبا‌ن‌ عربی‌
    |ناشر  
    |ناشر  
    | ناشر = دار الفکر
    | ناشر = دار الفکر
    خط ۵۵: خط ۵۵:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:زبان و ادبیات شرقی (مصری، قبطی، سامی، آشوری، سومری، عبری، آرامی، سریانی، عربی، حبشی)‎‏]]


    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 اسفند 1402]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1402 توسط محمد خردمند]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1402 توسط محمد خردمند]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1402 توسط محسن عزیزی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1402 توسط محسن عزیزی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۱۷

    ما إختلفت ألفاظه و إتفقت معانیه
    ما اختلفت ألفاظه و اتفقت معانیه
    پدیدآوراناصمعی، عبدالملک بن قریب (نويسنده) ذهبی‌، ما‌جد حسن‌ (محقق)
    ناشردار الفکر
    مکان نشرسوریه - دمشق
    سال نشر1406ق - 1986م
    چاپ1
    موضوعمترادفها‌ و متضا‌دها‌ زبا‌ن‌ عربی‌
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    PJ۶۵۹۱/الف۶۳م۲
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    ما اختلفت ألفاظه و اتفقت معانيه، تألیف ادیب، قاری و واژه‌شناس ممتاز قرن دوم قمری، عبدالملک بن قریب اصمعی (حدود 123-‌216ق)، با تحقیق، شرح و مقدمه مدیر «دارالکتب الظاهریه (دمشق)»، ما‌جد حسن‌ ذهبی‌، واژگان و عبارات مترادف در زبان عربی را بیان می‌کند.

    هدف و روش

    • ما‌جد حسن‌ ذهبی‌، با اشاره به اینکه نسخه خطی اثر حاضر فقط 5 برگه دارد و در مجموعه‌ای بزرگ شامل 15 رساله (دارای 319 ورقه) بود و جایگاهش در این مجموعه و اندک بودن صفحاتش باعث شد که به آن توجهی نشود، به‌صورتی که در فهرست نسخه‌های خطی زبان عربی (ظاهریه) با همه دقت و جامعیتش، نیز نام این اثر ارزشمند از قلم افتاد، افزوده است: اگر به فضیلت تحقیق رسیده‌ام و وظیفه‌ای را به سرانجام رسانده‌ام، مهم‌ترین عاملش به وجود ارزنده گنجینه‌ای به نام «مجمع اللغة العربية» و نایب رئیسش، شاکر فحام و «دارالکتب الظاهریه» بازمی‌گردد...[۱].

    ساختار و محتوا

    نویسنده، سامان‌دهی مشخصی به کتابش نداده است و هیچ نظمی در چینش واژگان و عبارات (الفبایی، موضوعی و...) مشاهده نشد.

    نمونه مباحث

    • و يقال: لا أفعَلُ ذلك ما لألأت الفورُ و ما حنّت النیبُ و...[۲].

    ترجمه واژه به واژه: و گفته می‌شود: این کار را نمی‌کنم تا آهو دمش را می‌جنباند و ماده شتر از جدایی بچه‌اش ناله می‌کند و...

    یادآوری: روش صحیح در ترجمه کنایه‌های عربی، جایگزینی معادل‌های فارسی آن است. منظور نویسنده این است: زمانی که بخواهند تأکید کنند که هرگز چنین نکنم، می‌گویند: «تا خدا، خدایی می‌کند و بنده، بندگی» یا «تا زمین می‌چرخد و خورشید، می‌تابد» یا «تا شب، شب است و روز، روز» یا «تا حاجی به دور خانه خدا می‌گردد» و... توضیح: البته این‌گونه سخن گفتن فقط در موارد نفی نیست، بلکه در جملات مثبت هم گفته می‌شود و بر دوام و استمرار دلالت دارد؛ مثلاً در استقبال از ورود پیامبر(ص) به مدینه این شعر را سرودند:

    طلع البدر علينا من ثنيات الوداع وجب الشكر علينا ما دعا لله داع[۳]

    مصرع دوم به این معنا است که «تا دعاگویی با خدا راز و نیاز می‌کند، ما باید خدا را شکر کنیم»؛ یعنی همواره شکر خدا بر ما واجب است.

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه محقق، ص8
    2. ر.ک: متن کتاب، ص57-58
    3. ر.ک: جعفریان، رسول، ص309

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن کتاب.
    2. جعفریان، رسول، «آثار اسلامی مکّه و مدینه»، ص309، پایگاه ‌کتابخانه ‌مدرسه ‌فقاهت.

    وابسته‌ها