سیاحانی که به ایران آمده‌اند: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ه ی ' به 'ه‌ی '
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURسیاحانی که به ایران آمدندJ1.jpg | عنوان =سیاحانی که به ایران آمدند | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = شهبازی، داریوش (نویسنده) |زبان | زبان = | کد کنگره =‏ | موضوع = |ناشر | ناشر =نشر ماهریس | مکان نشر =تهران | س...» ایجاد کرد)
 
جز (جایگزینی متن - 'ه ی ' به 'ه‌ی ')
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''سیاحانی که به ایران آمدند''' تألیف داریوش شهبازی؛ سفر، مادر تجربه و سفرنامه مادر تاریخ است و عمارت شکوهمند تاریخ با مصالحی که سیاحان فراهم آرند، ساخته می شود. سفرنامه ها از منابع مهم جغرافیایی و تاریخی و کلید شناخت ویژگی های فرهنگی و اجتماعی جوامع انسانی، یعنی پایه ی علم تاریخ و مردم شناسی هستند. ایران از قدیم الایام به دلایل مختلف مورد توجه و عنایت جهانیان بوده است. از بررسی سفرنامه ها و تحلیل آنچه سیاحان به قلم آورده اند می توان به بسیاری از نقاط سایه روشن و ابهام آمیز تاریخ کشورمان پی برد.
'''سیاحانی که به ایران آمدند''' تألیف داریوش شهبازی؛ سفر، مادر تجربه و سفرنامه مادر تاریخ است و عمارت شکوهمند تاریخ با مصالحی که سیاحان فراهم آرند، ساخته می شود. سفرنامه ها از منابع مهم جغرافیایی و تاریخی و کلید شناخت ویژگی های فرهنگی و اجتماعی جوامع انسانی، یعنی پایه‌ی علم تاریخ و مردم شناسی هستند. ایران از قدیم الایام به دلایل مختلف مورد توجه و عنایت جهانیان بوده است. از بررسی سفرنامه ها و تحلیل آنچه سیاحان به قلم آورده اند می توان به بسیاری از نقاط سایه روشن و ابهام آمیز تاریخ کشورمان پی برد.


==ساختار==
==ساختار==
در سه برش زمانی ایران بیش از دیگر ازمنه ی تاریخ، مورد توجه علاقه مندان سفر قرار گرفته است:
در سه برش زمانی ایران بیش از دیگر ازمنه‌ی تاریخ، مورد توجه علاقه مندان سفر قرار گرفته است:


الف) دوران باستان                  ب) دوران صفوی                  ج) دوران قاجاریه
الف) دوران باستان                  ب) دوران صفوی                  ج) دوران قاجاریه
خط ۳۵: خط ۳۵:


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
از بامدادان تشکیل جوامع بشری، سفر برای انسان جذابیت بسیاری داشته است. گو این فقدان امکانات حمل و نقل ایمن و راحت و وجود حیوانات وحشی و راهزنان و سرما و گرمای طاقت فرسا از موانع مهم سفر محسوب می شد. شمار سیاحان و جهانگردان در قرون و اعصار اولیه از این جهت، بسیار اندک است، اما با گذشت زمان و تسلط انسان بر مصائب سفر، شاهد افزایش اندک اندک شمار جهانگردان در بستر تاریخ هستیم. چون سفر، مادر تجربه و سفرنامه مادر تاریخ است و عمارت شکوهمند تاریخ با مصالحی که سیاحان فراهم آرند، ساخته می شود. سفرنامه ها از منابع مهم جغرافیایی و تاریخی و کلید شناخت ویژگی های فرهنگی و اجتماعی جوامع انسانی، یعنی پایه ی علم تاریخ و مردم شناسی هستند. سفرنامه مطالب ارزنده ای از تشکیلات اداری، فرهنگ، آداب و سنن و شرایط اقتصادی و اجتماعی آن زمان کشورها را در بردارد. سفرنامه نویسی یکی از انواع ادبی دلپذیر در نگارش مشاهدات و توصیف آثار و وقایع و ضبط خاطرات و اطلاعات است. سفرنامه، نوعی گزارش است که نویسنده در قالب آن مشاهدات خود را از اوضاع سرزمینی که بدان سفر کرده است، شرح می دهد. سفرنامه، توصیف دیده ها و شنیده ها، همچنین برداشت فکری و شخصی سیاحان، سفرا و میسیونرهای مذهبی از یک سرزمین و آداب و رسوم مردم آن، خلق و خو، پوشاک، صنعت و اطلاعاتی از بناهای تاریخی، مسجد، کتاب خانه، بازار، بزرگان، مردم، جمعیت، آب و هوا، زبان اهالی مناطق مورد بازدید است. سفرنامه گنجینه و موزه ای از اطلاعات هستند. یکی از مهم ترین منابع در شناخت اعصار مختلف تاریخ، سفرنامه ها، خاطرات و مشاهدات سیاحان، سفرا، مبلغان مذهبی و غیره است. سرزمین ایران، به لحاظ داشتن آثار تاریخی کم نظیر و فرهنگ غنی از بامدادان تمدن بشری از مقاصد اصلی سیاحان دیگر اقوام و ملل گیتی بوده است. از بررسی سفرنامه ها و تحلیل آنچه سیاحان به قلم آورده اند می توان به بسیاری از نقاط سایه روشن و ابهام آمیز تاریخ کشورمان پی برد. سفرنامه ها آیینه ی تمام نمای گذشته ی ماست. بی آنکه تعصب نشان دهیم و از رک گویی سیاحان بهراسیم و موضع دفاعی بگیریم، باید واقع بینانه و منطقی بدان ها نظر افکنیم و گذشته ی اجدادمان را جستجو کنیم. بدیهی است در این بستر، ملت ایران مانند تمامی اقوام و ملل جهان با فراز و فرودهایی رو به رو بوده اند؛ گاهی بر فراز شکوه و جلال و گاه در لبه ی پرتگاه و سقوط.
از بامدادان تشکیل جوامع بشری، سفر برای انسان جذابیت بسیاری داشته است. گو این فقدان امکانات حمل و نقل ایمن و راحت و وجود حیوانات وحشی و راهزنان و سرما و گرمای طاقت فرسا از موانع مهم سفر محسوب می شد. شمار سیاحان و جهانگردان در قرون و اعصار اولیه از این جهت، بسیار اندک است، اما با گذشت زمان و تسلط انسان بر مصائب سفر، شاهد افزایش اندک اندک شمار جهانگردان در بستر تاریخ هستیم. چون سفر، مادر تجربه و سفرنامه مادر تاریخ است و عمارت شکوهمند تاریخ با مصالحی که سیاحان فراهم آرند، ساخته می شود. سفرنامه ها از منابع مهم جغرافیایی و تاریخی و کلید شناخت ویژگی های فرهنگی و اجتماعی جوامع انسانی، یعنی پایه‌ی علم تاریخ و مردم شناسی هستند. سفرنامه مطالب ارزنده ای از تشکیلات اداری، فرهنگ، آداب و سنن و شرایط اقتصادی و اجتماعی آن زمان کشورها را در بردارد. سفرنامه نویسی یکی از انواع ادبی دلپذیر در نگارش مشاهدات و توصیف آثار و وقایع و ضبط خاطرات و اطلاعات است. سفرنامه، نوعی گزارش است که نویسنده در قالب آن مشاهدات خود را از اوضاع سرزمینی که بدان سفر کرده است، شرح می دهد. سفرنامه، توصیف دیده ها و شنیده ها، همچنین برداشت فکری و شخصی سیاحان، سفرا و میسیونرهای مذهبی از یک سرزمین و آداب و رسوم مردم آن، خلق و خو، پوشاک، صنعت و اطلاعاتی از بناهای تاریخی، مسجد، کتاب خانه، بازار، بزرگان، مردم، جمعیت، آب و هوا، زبان اهالی مناطق مورد بازدید است. سفرنامه گنجینه و موزه ای از اطلاعات هستند. یکی از مهم ترین منابع در شناخت اعصار مختلف تاریخ، سفرنامه ها، خاطرات و مشاهدات سیاحان، سفرا، مبلغان مذهبی و غیره است. سرزمین ایران، به لحاظ داشتن آثار تاریخی کم نظیر و فرهنگ غنی از بامدادان تمدن بشری از مقاصد اصلی سیاحان دیگر اقوام و ملل گیتی بوده است. از بررسی سفرنامه ها و تحلیل آنچه سیاحان به قلم آورده اند می توان به بسیاری از نقاط سایه روشن و ابهام آمیز تاریخ کشورمان پی برد. سفرنامه ها آیینه‌ی تمام نمای گذشته‌ی ماست. بی آنکه تعصب نشان دهیم و از رک گویی سیاحان بهراسیم و موضع دفاعی بگیریم، باید واقع بینانه و منطقی بدان ها نظر افکنیم و گذشته‌ی اجدادمان را جستجو کنیم. بدیهی است در این بستر، ملت ایران مانند تمامی اقوام و ملل جهان با فراز و فرودهایی رو به رو بوده اند؛ گاهی بر فراز شکوه و جلال و گاه در لبه‌ی پرتگاه و سقوط.


برای تحقیق در زمینه های مختلف اجتماعی و شناخت بهتر زوایای تاریخی جوامع، بررسی سفرنامه ها می تواند منبعی ارزنده باشد. به ویژه آن که نویسندگان سفرنامه هر یک از دیدگاه های خاص خود اوضاع طبیعی، اجتماعی و یا سیاسی منطقه را مورد بازدید قرار داده اند.
برای تحقیق در زمینه های مختلف اجتماعی و شناخت بهتر زوایای تاریخی جوامع، بررسی سفرنامه ها می تواند منبعی ارزنده باشد. به ویژه آن که نویسندگان سفرنامه هر یک از دیدگاه های خاص خود اوضاع طبیعی، اجتماعی و یا سیاسی منطقه را مورد بازدید قرار داده اند.