اسیر شهرستانی، جلال بن مؤمن: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
| نام کامل = | | نام کامل =میرزا جلال‌الدین محمد اسیر شهرستانی | ||
| نام‌های دیگر = | | نام‌های دیگر = | ||
| لقب = | | لقب = | ||
| تخلص = | | تخلص = | ||
| نسب = | | نسب = | ||
| نام پدر = | | نام پدر =مؤمن | ||
| ولادت = | | ولادت =احتمالا 1009ق | ||
| محل تولد = | | محل تولد =اصفهان | ||
| کشور تولد = | | کشور تولد = | ||
| محل زندگی = | | محل زندگی = | ||
| رحلت = | | رحلت = احتمالا 1069ق | ||
| شهادت = | | شهادت = | ||
| مدفن = | | مدفن = | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
| دین = | | دین = | ||
| مذهب = | | مذهب = | ||
| پیشه = | | پیشه =شاعر | ||
| منصب = | | منصب = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
| اساتید = | | اساتید =[[فصیحی هروی]] | ||
| مشایخ = | | مشایخ = | ||
| معاصرین = | | معاصرین =شاه‌‌عباسِ اول و شاهصفی و شاهعباس دوم | ||
| شاگردان = | | شاگردان = | ||
| اجازه اجتهاد از = | | اجازه اجتهاد از = | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
| دانشگاه = | | دانشگاه = | ||
| حوزه = | | حوزه = | ||
| علایق پژوهشی = | | علایق پژوهشی =شعر | ||
| سبک نوشتاری = | | سبک نوشتاری =سبک هندی | ||
| آثار = | | آثار =[[دیوان غزلیات اسیر شهرستانی]] | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
| امضا = | | امضا = | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
میرزا جلال‌الدین محمد اسیر شهرستانی، معاصر با شاه‌‌عباسِ اول و شاهصفی و شاهعباس دوم بوده است. از سال تولد و وفات او آگاهی دقیقی در دست نیست. او در نیمه اول قرن یازدهم هجری در اصفهان می‌زیست. منابعِ متقدّم سال تولد او را 1009 و 1029 ذکر کرده‌اند. سال 1029 با حوادث زندگی او وفق ندارد؛ زیرا اسیر، ملک‌النساءبیگم، دختر شاه‌‌عباسِ اول صفوی، را به زنی گرفت و این زن، پیش از مرگِ پدر، در سال 1038 درگذشته است و مسلما اسیر نمی‌توانسته است در سال وفات همسرش نه‌ساله باشد. نسبتِ شهرستانی شاعر نشان از آن دارد که او از شهرستان، یکی از بخش‌های اصفهان، برخاسته است. خاندانش از سادات محترم بودند. پدر اسیر، میرزا مؤمنِ شهرستانی، نیز ادب‌دوست و ادب‌پرور بود و برخی از شاعرانِ آن عصر، مانند [[سالک قزوینی، محمدابراهیم|سالک قزوینی]] و تقیای قُهپایه‌ای، به او ارادت داشتند. | میرزا جلال‌الدین محمد اسیر شهرستانی، معاصر با شاه‌‌عباسِ اول و شاهصفی و شاهعباس دوم بوده است. از سال تولد و وفات او آگاهی دقیقی در دست نیست. او در نیمه اول قرن یازدهم هجری در اصفهان می‌زیست. منابعِ متقدّم سال تولد او را 1009 و 1029 ذکر کرده‌اند. سال 1029 با حوادث زندگی او وفق ندارد؛ زیرا اسیر، ملک‌النساءبیگم، دختر شاه‌‌عباسِ اول صفوی، را به زنی گرفت و این زن، پیش از مرگِ پدر، در سال 1038 درگذشته است و مسلما اسیر نمی‌توانسته است در سال وفات همسرش نه‌ساله باشد. نسبتِ شهرستانی شاعر نشان از آن دارد که او از شهرستان، یکی از بخش‌های اصفهان، برخاسته است. خاندانش از سادات محترم بودند. پدر اسیر، میرزا مؤمنِ شهرستانی، نیز ادب‌دوست و ادب‌پرور بود و برخی از شاعرانِ آن عصر، مانند [[سالک قزوینی، محمدابراهیم|سالک قزوینی]] و تقیای قُهپایه‌ای، به او ارادت داشتند. | ||
اسیر تحصیلاتِ مقدماتی خود را در اصفهان گذراند و به نقل تذکره‌نویسان و به حکایتِ شعری از خودِ او، شاگردِ | اسیر تحصیلاتِ مقدماتی خود را در اصفهان گذراند و به نقل تذکره‌نویسان و به حکایتِ شعری از خودِ او، شاگردِ [[فصیحی هروی]]، شاعر زمانِ شاه عباس اول بود، که در 1031، به‌همراه شاهعباس، به اصفهان آمد. | ||
اسیر، برخلافِ شیوه مرسومِ شاعران پارسی‌گوی آن زمان، به هندوستان سفر نکرد و احتمالاً همه عمر خود را در اصفهان گذراند، اما دامنه آوازه شاعری اسیر به‌سرعت به هند رسید و دیوانش در آنجا زبانزد گشت؛ چنان‌که [[کلیم کاشانی، اب‍وطال‍ب|کلیم کاشانی]]، که در هند به سر می‌برد و به نقل صفا دیدارش با اسیر میسّر نشده بود، در شعری، از اسیر با عنوانِ میرزا و استاد خود یاد کرده است. | اسیر، برخلافِ شیوه مرسومِ شاعران پارسی‌گوی آن زمان، به هندوستان سفر نکرد و احتمالاً همه عمر خود را در اصفهان گذراند، اما دامنه آوازه شاعری اسیر به‌سرعت به هند رسید و دیوانش در آنجا زبانزد گشت؛ چنان‌که [[کلیم کاشانی، اب‍وطال‍ب|کلیم کاشانی]]، که در هند به سر می‌برد و به نقل صفا دیدارش با اسیر میسّر نشده بود، در شعری، از اسیر با عنوانِ میرزا و استاد خود یاد کرده است. | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
شجاع کیهانی، جعفر، «اسیر شهرستانی و سبک شعر او»، نامه فرهنگستان، پاییز 1376- شماره 11، ص 148 تا 156 | [[:noormags:48716|شجاع کیهانی، جعفر، «اسیر شهرستانی و سبک شعر او»، نامه فرهنگستان، پاییز 1376- شماره 11، ص 148 تا 156]]. | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
| خط ۷۰: | خط ۶۹: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1402]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1402 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1402 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۸
| اسیر شهرستانی، جلال بن مؤمن | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | میرزا جلال‌الدین محمد اسیر شهرستانی |
| نام پدر | مؤمن |
| ولادت | احتمالا 1009ق |
| محل تولد | اصفهان |
| رحلت | احتمالا 1069ق |
| پیشه | شاعر |
| اطلاعات علمی | |
| علایق پژوهشی | شعر |
| سبک نوشتاری | سبک هندی |
| اساتید | فصیحی هروی |
| معاصرین | شاه‌‌عباسِ اول و شاهصفی و شاهعباس دوم |
| برخی آثار | دیوان غزلیات اسیر شهرستانی |
میرزا جلال‌الدین محمد اسیر شهرستانی (یا اصفهانی)، (احتمالا 1009-1069ق)، از شاعران سبک هندی و شاگرد فصیحی هروی بوده است.
شرح حال
میرزا جلال‌الدین محمد اسیر شهرستانی، معاصر با شاه‌‌عباسِ اول و شاهصفی و شاهعباس دوم بوده است. از سال تولد و وفات او آگاهی دقیقی در دست نیست. او در نیمه اول قرن یازدهم هجری در اصفهان می‌زیست. منابعِ متقدّم سال تولد او را 1009 و 1029 ذکر کرده‌اند. سال 1029 با حوادث زندگی او وفق ندارد؛ زیرا اسیر، ملک‌النساءبیگم، دختر شاه‌‌عباسِ اول صفوی، را به زنی گرفت و این زن، پیش از مرگِ پدر، در سال 1038 درگذشته است و مسلما اسیر نمی‌توانسته است در سال وفات همسرش نه‌ساله باشد. نسبتِ شهرستانی شاعر نشان از آن دارد که او از شهرستان، یکی از بخش‌های اصفهان، برخاسته است. خاندانش از سادات محترم بودند. پدر اسیر، میرزا مؤمنِ شهرستانی، نیز ادب‌دوست و ادب‌پرور بود و برخی از شاعرانِ آن عصر، مانند سالک قزوینی و تقیای قُهپایه‌ای، به او ارادت داشتند.
اسیر تحصیلاتِ مقدماتی خود را در اصفهان گذراند و به نقل تذکره‌نویسان و به حکایتِ شعری از خودِ او، شاگردِ فصیحی هروی، شاعر زمانِ شاه عباس اول بود، که در 1031، به‌همراه شاهعباس، به اصفهان آمد.
اسیر، برخلافِ شیوه مرسومِ شاعران پارسی‌گوی آن زمان، به هندوستان سفر نکرد و احتمالاً همه عمر خود را در اصفهان گذراند، اما دامنه آوازه شاعری اسیر به‌سرعت به هند رسید و دیوانش در آنجا زبانزد گشت؛ چنان‌که کلیم کاشانی، که در هند به سر می‌برد و به نقل صفا دیدارش با اسیر میسّر نشده بود، در شعری، از اسیر با عنوانِ میرزا و استاد خود یاد کرده است.
درگذشت
تاریخ درگذشت اسیر تقریبا در همه منابع، 1049ق، آمده است که با ماده تاریخی که برای قتل شاهصفی سروده (1050)، وفق ندارد. حتی می‌توان حدس زد که اسیر در زمان سلطنت شاهعباس دوم (1052-1077ق) نیز زنده بوده است. به نقل برخی منابعِ دیگر وی در 1040 یا 1069ق درگذشته است که 1040 بی‌گمان نادرست است.
آثار
دیوان غزلیات اسیر شهرستانی با تصحیح و تحقیق غلامحسین شریفی ولدانی منتشر شده است[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: شجاع کیهانی، جعفر، ص149-150
منابع مقاله
شجاع کیهانی، جعفر، «اسیر شهرستانی و سبک شعر او»، نامه فرهنگستان، پاییز 1376- شماره 11، ص 148 تا 156.