نهضت امام خمینی (دفتر اول): تفاوت میان نسخه‌ها

در زمینه ارتباط امام با علماء قم می‌توان به دیدار امام با آقایان بروجردی و خوانساری برای مشاوره در امری سیاسی اشاره کرد که امام می فرمایند: «شما قبل از هر چیز باید تکلیف این مقدس نماها را روشن کنید، وجود آنها مثل این است که دشمن به شما حمله کرده و یک نفر هم از پشت دست‌های شما را محکم گرفته است و آنهایی که اسم شان «مقدسین» است دست‌های شما را بسته اند».

امام در جریان انقلاب سفید و طرح اصلاحات ارضی نیز به انحاء مختلف به مخالفت با آنها پرداختند که این  مخالفتها به صورت توصیه به دکتر امینی در ملاقات با او، نوشتن  نامه‌هایی برای شاه و نیز با روشنگری های شان برای مردم بروز و ظهور کرد. در ادامه این روشنگری ها صبح روز دوم فروردین سالروز شهادت امام صادق، مجلسی در منزل امام تشکیل شد و منزل ایشان در آن روز مملو از جمعیت بود و با هوشیاری امام توطئه ساواک در بر هم زدن مجلس خنثی گردید. بعد از ظهر همان روز مجلس عزایی در مدرسه فیضیه برگزار شد. دژخیمان شاه که از روز قبل در قم مستقر شده بودند به مجلس حمله بردند و فیضیه را به خاک و خون کشیدند و طلاب و مردم عزادار را به شهادت رساندند. روز بعد نیز  شاه پرستان با عربده جاوید شاه به مدرسه یورش بردند و تعداد دیگری را به شهادت رساندند. همزمان با یورش به مدرسه فیضیه مدرسه طالبیه تبریز نیز مورد یورش دژخیمان رژیم قرار گرفت.امام پس از فاجعه فیضیه به مدرسه فیضیه رفتند و در آنجا به ایراد سخنرانی پرداختند.

در روز چهلم شهدای فیضیه امام اعلامیه ای را منتشر کرد و در آغاز آن با آوردن یک سری فرازهای حماسه ای و شورانگیز بار دیگر خاطر فاجعه فیضیه را در دل ها زنده ساخت و شور و هیجانی همراه با نفرت از مسببین آن فاجعه در میان مردم پدید آورد. سپس رسالت خود را برای شناساندن دشمن اصلی اسلام و ملت و  جهتگیری مبارزه علیه او را با قاطعیت دنبال کرد و اعلام داشت: «اگر مأمورین به دروغ  جرمها و  قانونشکنی ها را به شاه نسبت می‌دهند چرا او از خود دفاع  نمیکند.مردم عمال جرم را بشناسند و در موقع مناسب به سزای اعمال خود برسانند».

شب 12 محرم مطابق 15 خرداد 42 حمله رژیم شاه به سنگر روحانیت آغاز شد. عمال رژیم روحانیان پیرو امام را هر جا که یافتند دستگیر کردند. ساعت 30/3 نیمه شب 15 خرداد کماندوهای مسلح رژیم از بام دیوار به خانه امام یورش بردند. اما ایشان را نیافتند، لذا به خادمان حمله کردند. سپس ایشان را به پادگان قصر انتقال دادند. در روز 15 خرداد مردم قم در اعتراض به دستگیری امام به تظاهرات پرداختند. امام تا تاریخ 4 تیر 42 در این زندان به سر برد. آنگاه به پادگان عشرت آباد منتقل شد و به مدت 24 ساعت در یک سلول گذرانید. خبر دستگیری امام سبب تظاهرات اقشار مختلف در تهران نیز شد. با اوج گرفتن قیام 15 خرداد رژیم با تانک و مسلسل و وادار کردن ارتش و پلیس سعی در سرکوبی قیام داشت و بار دیگر فاجعه بزرگی را به بار آورد. سپس رژیم به منظور سرکوبی جنبش حکومت نظامی اعلام کرد. بعد از رسیدن خبر به ورامین، مردم به تظاهرات  اعتراضآمیز پرداختند. نظامیان شاه هم با مسلسل مردم را به رگبار بستند و به فجیع ترین وضعی قتل عام کردند.