رضاتوفیقی، میر محمدلطیف: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'حوزه ی ' به 'حوزه‌ی ') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'متاسفانه' به 'متأسفانه') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
== شاگردان == | == شاگردان == | ||
ایشان علاوه بر علوم متدوال در حوزه علمیه در علوم دیگر مانند طب و هیئت و ریاضیات تبحر خاصی داشتند و در این رشته‌های مختلف، شاگردان زیادی در دهدشت و بهبهان و شیراز تربیت دادند ولی | ایشان علاوه بر علوم متدوال در حوزه علمیه در علوم دیگر مانند طب و هیئت و ریاضیات تبحر خاصی داشتند و در این رشته‌های مختلف، شاگردان زیادی در دهدشت و بهبهان و شیراز تربیت دادند ولی متأسفانه فقط از تعداد قلیلی از شاگردان ایشان به جهت قرابت با آن عالم اطلاعاتی به ما رسیده است که عباتند از: | ||
# مرحوم آیت‌الله آقا میرمومن تقوی | # مرحوم آیت‌الله آقا میرمومن تقوی | ||
# مرحوم حجت‌الاسلام آقا میر حیدر رضوی | # مرحوم حجت‌الاسلام آقا میر حیدر رضوی | ||
نسخهٔ ۱۱ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۰۸
| نام | |
|---|---|
| نام‌های دیگر | آقا میر محمدلطیف رضاتوفیقی
آیت‌الله میر محمدلطیف رضاتوفیقی |
| نام پدر | میر احمد ابن میر مومن ابن میر محمد لطیف ابن میر عبدالطیف ابن میر محمد ابن محمد شریف ابن میر مومن موسوی رضاتوفیقی |
| متولد | ۸ دی ۱۲۵۱ش |
| محل تولد | روستای طولیان، شهرستان دهدشت کهگیلویه و بویر احمد |
| رحلت | ۱۰ آبان ۱۳۳۲ش |
| اساتید | شیخ سلیمان بهبهانی
آیت‌الله شیخ عبدالرسول بهبهانی |
| برخی آثار | حاشیه بر الروضه البهیه فی شرح اللمعة الدمشقیة
حاشیه بر مغنی اللبیب ابن هشام انصاری |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00000AUTHORCODE |
میر محمدلطیف رضاتوفیقی (1251-1332ش)، معروف به آمیر محمد لطیف، فرزند مرحوم میر احمد ابن میر مومن موسوی رضاتوفیقی، از شاگردان آخوند خراسانی، سید محمدکاظم طباطبایی یزدی و میرزای نائینی
ولادت
ایشان در تاریخ ۸ دی ۱۲۵۱ هجری شمسی در روستای طولیان واقع در چهار کیلومتری شهرستان دهدشت متولد شد و همواره در میان این سادات علما وارسته و زاهد و نامدار پا به عرصه وجود گذاشته‌اند.
تحصیل
ابتدا نزد برادر بزرگتر خود آیت‌الله میرمؤمن رضاتوفیقی متوفای ۱۲۶۲شمسی ادبیات فارسی و عربی و مقداری از مقدمات را آموخت.برادر وی متوجه استعداد و هوش سرشار ایشان شد و لذا چون که بلاعقب دارای فرزند نبود وصیت کرد که کتاب‌هایش را به ایشان بدهند.
بهبهان
مرحوم آیت‌الله میر محمد لطیف در سال ۱۲۶۴ وارد حوزه‌ی علمیه بهبهان شد و از محضر علامه شیخ سلیمان بهبهانی و آیت‌الله شیخ عبدالرسول بهبهانی کسب فیض کرد.
شیراز
سپس به شهرستان شیراز هجرت کرد و در مدرسه منصوریه از علمای آن سامان از جمله آیت‌الله شیخ محمدجعفر محلاتی و آیت‌الله سید علی کازرونی و آیت‌الله شیخ علی ابیوردی و آیت‌الله شیخ عبدالنبی فخر الاسلام آل عصفور فقه، اصول، فلسفه و ریاضیات، هیئت و طب کسب فیض نمود.
مراجعت مجدد به بهبهان
سپس با حوزه‌ی علمیه بهبهان برگشت و از حضرت آیت‌الله میرزا محمد حسن بهبهانی و آیت‌الله سید محمد ناظم‌الشریعه بهره فراوانی برد و در ضمن همدرس و هم بحث ایشان آیت‌الله سید علی بهبهانی بود. به توصیه آیت‌الله ناظم‌الشریعه که به ایشان و سید علی بهبهانی فرمودند که تحصیلات شما به طور کامل به پایان رسیده و آنچه که لازم بود فرا گرفتید خوب است به نجف اشرف مشرف گردید تا علما اون آستان مقدسة شما را بشناسند.
تشرف به نجف اشرف
ایشان وارد نجف شد و از محضر حضرات آیات آخوند خراسانی، سید محمدکاظم طباطبایی یزدی و میرزای نائینی کسب فیض نمود.
برگشت به موطن خویش
سپس به درخواست بزرگان سادات رضا توفیقی به کهگیلویه برگشت و به مدت ۵۰ سال به تبلیغ احکام اسلامی و خدمات اجتماعی و رفع مرافعات پرداخت. بسیار مورد احترام عامه ی مردم حتی خوانین منطقه و حاکمان بهبهان و شیراز قرار گرفت.
شاگردان
ایشان علاوه بر علوم متدوال در حوزه علمیه در علوم دیگر مانند طب و هیئت و ریاضیات تبحر خاصی داشتند و در این رشته‌های مختلف، شاگردان زیادی در دهدشت و بهبهان و شیراز تربیت دادند ولی متأسفانه فقط از تعداد قلیلی از شاگردان ایشان به جهت قرابت با آن عالم اطلاعاتی به ما رسیده است که عباتند از:
- مرحوم آیت‌الله آقا میرمومن تقوی
- مرحوم حجت‌الاسلام آقا میر حیدر رضوی
- مرحوم حجت‌الاسلام سید کریم رضاتوفیقی
- مرحوم حجت‌الاسلام سید محمدقلی تقوی
- مرحوم حجت‌الاسلام عالم پارسا سید عبدالنبی رضاتوفیقی
سفرها
سفر اول: حدود سال ۱۲۸۵ به عراق به شهر بصره سفر کرد و سپس بعد از مدتی اقامت به ایران بازگشت. هدف این سفر ملاقات با استاد خود آخوند خراسانی در شهر بصره بود
سفر دوم: به علت کسالت در سال ۱۳۰۰ به شهر اصفهان مراجعت کرد و به مدت یک سال در آنجا اقامت داشت و در طی این مدت مراوداتی با آقا نورالله نجفی اصفهانی و سید عبدالحسین خاتون آبادی سیدالعراقین که از علمای مشهور اصفهان بودند داشت.
سفر سوم: در سال ۱۳۰۶ با جمعی از بزرگان سادات رضاتوفیقی به مشهد مقدس که مسافرت اینها قریب به یک سال به طول انجامید.
سفر چهارم: به بویر احمد در تل خسرو وارد شد و مورد احترام فوق العاده‌ی آیت‌الله سید صدرالدین ملک حسینی قرار گرفت و پس از آن به همراهی آیت‌الله سید صدرالدین ملک حسینی به قصد ملاقات با حاکم فارس صولت‌الدوله قشقایی به شیراز سفر کرد و هدف از این ملاقات معاف کردن سادات کهگیلویه و بویر احمد توسط این دو عالم بزرگوار بود و در نتیجه‌ی این سفر سادات منطقه کهگیلویه و بویر احمد از پرداخت غرامتی که دولت از جنگ تامرادی در سال ۱۳۰۹ بر عموم مردم وضع کرده بود معاف شدند.
ارتحال
مرحوم آیت‌الله آمیر محمد لطیف در ۱۰ آبان ۱۳۳۲ درسن ۸۱ سالگی درگذشت و در روستای طولیان زادگاه خویش واقعا در ۴ کیلومتر استان کهگیلویه و بویر احمد به خاک سپرده شد. در آن تاریخ در منطقه کهگیلویه سه روز عزای عمومی اعلام شد و نماز میت توسط فرزند عالم و فاضل ایشان مرحوم حجت‌السلام سیدعبدالنبی رضاتوفیقی اقامه شد.
مقبره ایشان در روستای طولیان به صورت زیارتگاهی پا برجا است.
آثار
الف) حاشیه بر الروضه البهیه فی شرح اللمعة الدمشقیة
ب) حاشیه بر مغنی اللبیب ابن هشام انصاری
منابع
- فارسنامه ناصری / تألیف میرزا حسن فسایی / تصحیح منصور رستگار فسایی: تهران امیرکبیر، ۱۳۶۷
- تاریخ سیاسی کهگیلویه /تألیف دکتر مصطفی تثوی مقدم/ چاپ اول سال ۱۳۷۷
- کتاب علما و شاعران استان کهگیلویه و بویر احمد/ تألیف نور محمد مجیدی کرایی / تهران به آفرین ۱۳۷۸
- مزارات ایران و جهان اسلام
- تاریخ سرزمین ستارگان جلد دوم / تألیف سید علی موسوی نژاد / ناشر چویل چاپ اول سال ۱۳۸۴
- نامداران بهبهان / دکتر سید محمد طباطبایی بهبهانی