کلیات بسحق اطعمه شیرازی: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
# قصیده آفاق و انفس که در مدح شاه سیفالدین سروده است؛ | # قصیده آفاق و انفس که در مدح شاه سیفالدین سروده است؛ | ||
# قصیده به اقتفا و استقبال این بیت ظهیر فاریابی که: | # قصیده به اقتفا و استقبال این بیت ظهیر فاریابی که: | ||
{{شعر}} | |||
شنیدم آیه توبوا إلی الله، از لب حور'' | {{ب|''سپیدهدم که شدم محرم سرای حضور''|2=''شنیدم آیه توبوا إلی الله، از لب حور''}} | ||
{{پایان شعر}} | |||
# قصیده در استقبال این بیت خواجوی کرمانی که: | # قصیده در استقبال این بیت خواجوی کرمانی که: | ||
{{شعر}} | |||
واموال زنگ بر شه خاور نوشتهاند'' | {{ب|''وجه برات شام بر اختر نوشتهاند''|2=''واموال زنگ بر شه خاور نوشتهاند''}} | ||
{{پایان شعر}} | |||
# قصيدة في الكرديات و اللريات که قصیدهای است به لهجه محلی شیرازی و در وصف طعامها؛ | # قصيدة في الكرديات و اللريات که قصیدهای است به لهجه محلی شیرازی و در وصف طعامها؛ | ||
# قصیدهای که در ضمن خاتمت دیوان آمده و در مدح کجری است. | # قصیدهای که در ضمن خاتمت دیوان آمده و در مدح کجری است. | ||
ج)- ترجیعات: شامل 9 بند که بیت ترجیع آن، چنین است: | ج)- ترجیعات: شامل 9 بند که بیت ترجیع آن، چنین است: | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|''ای گرسنگان سفرهپرداز''|2=''وی سوختگان آتش آز''}} | |||
وی سوختگان آتش آز'' | {{پایان شعر}} | ||
د)- مثنویات: که از دو مثنوی بلند تشکیل شده است: | د)- مثنویات: که از دو مثنوی بلند تشکیل شده است: | ||
# مثنوی اسرار چنگال در بحر «رمل مسدس محذوف»؛ | # مثنوی اسرار چنگال در بحر «رمل مسدس محذوف»؛ | ||
خط ۷۹: | خط ۸۱: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، زبان و ادبیات]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | ||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1402]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1402 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1402 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1402 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1402 توسط محسن عزیزی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۵۲
کلیات بسحق اطعمه شیرازی | |
---|---|
پدیدآوران | بسحاق اطعمه، احمد بن حلاج (نويسنده) رستگار فسایی، منصور (مصحح) |
ناشر | بنیاد فارس شناسی ** مرکز پژوهشی ميراث مکتوب |
مکان نشر | ایران - تهران |
سال نشر | 1382ش |
چاپ | 1 |
شابک | 964-6781-78-0 |
موضوع | شعر فارسی - قرن 9ق. |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /ک8 5685 PIR |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
کلیات بسحق اطعمه شیرازی، مجموعه اشعار جمالالدین ابواسحاق حلاج اطعمه شیرازی (متوفی 827ق/1423م یا 830ق/1427م) است که با تصحیح منصور رستگار فسایی، منتشر شده است.
کلیات بسحق، ترکیبی از شعر و نثر است و اشعار او نیز از قصیده، غزل، قطعه، رباعی و فردیات، تشکیل شده است. او کلام خود را در غزل، مختصر و مفید میداند و مینویسد: «چون حکما گفتهاند اغذیه، کثیر الکیفیه و قلیل الکمیه میباید، هنوز اشتهای صادق، باقی بود که دست از غذا بازدارند، ما نیز عدد ابیات غزلیات، از هزار نگذراندیم، تا رغبت مشتهی، صادقتر و با امزجه و طبایع، موافقتر باشد»[۱].
کلیات او، علاوه بر انواع شعر، از چند رساله نثر هم تشکیل شده است که بهوسیله خود بسحق، در این دیوان، فراهم آمده است و در روزگار خود وی، به شهرت کافی دست یافته است؛ آنچنانکه به قول شاعر، از اقصای بلاد شیراز، میآمدند تا شعر و نثر اطعمه را فراچنگ آرند[۲].
دیوان بسحق، مجموعهای از نظم و نثر است که شامل بخشهای زیر میباشد:
الف)- مقدمه منثور در نظم و تألیف دیوان؛
ب)- قصاید که شامل 5 قصیده به شرح زیر است:
- سفره کنز الاشتها که خود مقدمهای منثور دارد و پس از آن، قطعهای میآید که در آن، سبب نزول سفره کنز الاشتها، مطرح میشود؛
- قصیده آفاق و انفس که در مدح شاه سیفالدین سروده است؛
- قصیده به اقتفا و استقبال این بیت ظهیر فاریابی که:
سپیدهدم که شدم محرم سرای حضور | شنیدم آیه توبوا إلی الله، از لب حور |
- قصیده در استقبال این بیت خواجوی کرمانی که:
وجه برات شام بر اختر نوشتهاند | واموال زنگ بر شه خاور نوشتهاند |
- قصيدة في الكرديات و اللريات که قصیدهای است به لهجه محلی شیرازی و در وصف طعامها؛
- قصیدهای که در ضمن خاتمت دیوان آمده و در مدح کجری است.
ج)- ترجیعات: شامل 9 بند که بیت ترجیع آن، چنین است:
ای گرسنگان سفرهپرداز | وی سوختگان آتش آز |
د)- مثنویات: که از دو مثنوی بلند تشکیل شده است:
- مثنوی اسرار چنگال در بحر «رمل مسدس محذوف»؛
- مثنوی جنگنامه مزعفر و بغرا که بر وزن شاهنامه فردوسی است.
ه)- غزلیات: جمعا 129 غزل؛
و)- مقطعات؛
ز)- رباعیات؛
ح)- فردیات؛
ط)- مناظره نان و حلوا؛
ی)- آثار منثور[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه مصحح.