دین در تاریخ تمدن: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'رده:ادیان، اسطوره شناسی، خردگرایی' به 'رده:ادیان، اسطوره‌شناسی، خردگرایی') |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:ادیان، | [[رده:ادیان، اسطوره‌شناسی، خردگرایی]] | ||
[[رده:دین (کلیات)]] | [[رده:دین (کلیات)]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مهر 1402]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مهر 1402]] | ||
[[رده:فاقد اتوماسیون]] | [[رده:فاقد اتوماسیون]] | ||
[[رده:مقالات مهر موسوی]] | [[رده:مقالات مهر موسوی]] | ||
نسخهٔ ۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۵۶
| دین در تاریخ تمدن | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | دورانت، ویل (مؤلف)، فتحی لقمان، علی (تدوین) |
| ناشر | آوند اندیشه |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1389 |
| چاپ | دوم |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BL 80/۲/د۹د۹ |
دین در تاریخ تمدن، به بررسی روابط و تأثیرهای متقابل دین و انسان می‌پردازد. این اثر توسط علی فتحی لقمان از تاریخ تمدن اثر ویل دورانت برگرفته شده است، که با هدف آگاه ساختن خوانندگان از ماجرای تاریخی دین و علاقه‌مند کردن آن‌ها به مطالعه در باب تاریخ و تمدن بشری تألیف شده است.
کتاب مزبور چهارده فصل دارد. مؤلف در فصل اول و دوم به بررسی دین و الحاد در بین ملت‌های اولیه، سرچشمه‌های دین، معبودهای مختلف، آداب و رسوم و نیز جایگاه دین و اخلاق در بین ملت‌های نخستین پرداخته، در ادامه دین و اخلاق را در نزد سومری‌ها، مصری‌ها و بابلی‌ها بررسی کرده است. سپس کهن‌ترین دین شناخته شده هند یعنی دین بودا معرفی شده است.
فصل سوم به معرفی دین یهود می‌پردازد. فصل چهارم تا ششم نیز دین بودیزم، هندوئیزم و نیز ادیان خاور دور یعنی چین و ژاپن را توضیح می‌دهد و تعالیم و داستان‌های مرتبط با آن‌ها و نیز باورها و اعتقادهای آنان را برمی‌شمارد. از فصل هشتم تا چهاردهم نیز به ترتیب خدایان یونان، دین رومیان، رومیان و یهودا، عیسی(ع) و حواریون، گسترش کلیسا، حضرت محمد(ص) و قرآن مورد بررسی قرار گرفته، سیر تاریخی هر یک از ادیان و کتب مقدس توضیح داده شده است.[۱]
پانویس
- ↑ بلندنژاد، سیدعلی، ص24-25
منابع مقاله
بلندنژاد، سیدعلی، کتاب‌شناسی توصیفی ادیان (دفتر سوم: ادیان هند و خاور دور)، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، چاپ اول، 1395ش.