آیین کشورداری از دیدگاه امام علی علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

'''آیین کشورداری از دیدگاه امام علی(ع)'''، تقریر درس‌های مرجع دینی معاصر، [[آیت‌الله محمد فاضل لنکرانی]] (1310-1386ش)، به قلم نویسنده توانا، [[حسین کریمی زنجانی]] است که به شرح نامه 53 [[نهج‌ البلاغه]] (عهدنامه مالک اشتر) می‌پردازد و حقوق، تکالیف و اخلاق شایسته و متقابل مسئولان و مردم را در حکومت اسلامی ترسیم می‌کند.

این اثر، شرح غیر مزجی است و توضیحات به‌صورت (((گفت: «...» ← می‌گویم: «...»))) و به‌ترتیب سخنان [[امام علی(ع)]] در این عهدنامه بیان می‌شود. [[آیت‌الله محمد فاضل لنکرانی]] قبل از ورود به شرح، به معرفی نهج ‌البلاغه و عهدنامه و شخصیت مالک اشتر از دیدگاه [[امام علی(ع)]] پرداخته و با اشاره به ارزش و اهمیت سرزمین مصر، توضیحی کوتاه درباره چگونگی بهره‌گیری از معارف عالی نهج ‌البلاغه عرضه داشته است.

* «نحوه استفاده از نهج ‌البلاغه»:... روش استفاده از قرآن و کلمات معصومین(ع) این است که انسان خودش را در برابر آنها نسبت به مسائل مطرح‌شده، صاحب‌نظر فرض نکند، بلکه باید تمام چیزهایى را که در آن‌باره مى‌داند - یا خیال مى‌کند که مى‌داند - کنار بگذارد و با ذهنى کاملاً خالى، بدون هیچ قضاوت قبلى و عقیده ازپیش‌ساخته‌اى به سراغ این خورشیدهاى جهان‌افروز برود<ref>ر.ک: متن کتاب، ص19-20</ref>.

* امپریالیسم و استعمار براى دوام و بقاى خود، به ترفندهاى گوناگونى متوسّل مى‌شود، اما همواره رواج فحشا و فساد را به‌عنوان مخرب‌ترین و مطمئن‌ترین ترفند خود به‌کار مى‌برد؛ زیرا... محکم‌ترین دژ نفوذناپذیر هر ملتى در مقابل بیگانگان، عفت و پاک‌دامنى اوست... اسلام براى جلوگیرى از این‌گونه مفاسد، شدیداً با مظاهر فساد و آلودگى مبارزه مى‌کند و کسانى را که به‌طور آشکار و در ملأ عام به فساد و آلودگى دست بزنند و یا در مکانى هرچند خلوت درصدد توسعه فساد و فحشا باشند، با شدیدترین مجازات کیفر مى‌دهد. این است که مى‌بینیم على‌(ع) در جمله «فَإنَّمٰا عَلَيك ‌تَطْهيرُ مٰا ظَهَرَ لَك‌»، مالک را به مبارزه با مظاهر فساد و آلودگى و جلوگیرى از فحشا و منکرات ظاهرى فرامى‌خواند و در نتیجه، از سقوط ‍‌و انحطاط ‍‌جامعه اسلامى جلوگیرى به عمل مى‌آورد<ref>ر.ک: همان، ص61</ref>.

* یکى از اصول مهم و حیاتى در قوانین اسلام، اصل مساوات و برابرى تمام افراد، در مقابل قانون است... على(ع) با همین دید، خطاب به مالک اشتر مى‌فرماید:... و همیشه حق و عدالت را گرچه بر نزدیک و دور باشد، اجرا کن و در این راه بردبار و شکیبا باش و عملت را به حساب خدا بگذار؛ اگرچه از به‌کار بردن حق، به خویشان و نزدیکانت زیان برسد و همیشه به عاقبت حق بیندیش؛ زیرا که پایان حق، ستایش‌انگیز است<ref>ر.ک: همان، ص134-135</ref>.