الهی‌نامه (محدثی): تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    خط ۲۵: خط ۲۵:
    | پیش از =
    | پیش از =
    }}
    }}
    '''الهی‌نامه''' تألیف جواد محدثی؛ این اثر، مجموعه‌ای از نیایش‌های مؤلف است که در طول سال‌های مختلف نوشته شده و اینک در قالب این کتاب گرد هم آمده است.
    '''الهی‌نامه''' تألیف [[محدثی، جواد|جواد محدثی]]؛ این اثر، مجموعه‌ای از نیایش‌های مؤلف است که در طول سال‌های مختلف نوشته شده و اینک در قالب این کتاب گرد هم آمده است.
     
    جمله‌های مناجات‌ها، کوتاه، اما پرمعناست و بهره‌گیری از آیات و روایات معصومین بر غنای آن افزوده است.
    جمله‌های مناجات‌ها، کوتاه، اما پرمعناست و بهره‌گیری از آیات و روایات معصومین بر غنای آن افزوده است.


    مؤلف در مقدمه آورده است:
    مؤلف در مقدمه آورده است:
    الهی‌نامه، زبان دل است و بیان روح و شرح درد اشتیاق. زیر نیاز به کرمانِ غنا بردن و قطره عبودیت به عمَانِ ربوبیّت سپردن است و نه بیش از اين. (ص ۶)
     
    او در این نیایش‌ها بی‌شک از مناجات‌های خواجه عبدالله انصاری و علامه حسن‌زاده آملی تأثیر پذیرفته است، اما این بدان معنا نیست که تکرار و تقلیدی باشد، بلکه مضامین جدید و بدیع بسیاری در اين کتاب و جود دارد.<ref>باقریان موحد، سید رضا، ص89</ref>
    «الهی‌نامه، زبان دل است و بیان روح و شرح درد اشتیاق. زیر نیاز به کرمانِ غنا بردن و قطره عبودیت به عمَانِ ربوبیّت سپردن است و نه بیش از اين.» (ص ۶)
     
    او در این نیایش‌ها بی‌شک از مناجات‌های [[انصاری، عبدالله بن محمد|خواجه عبدالله انصاری]] و [[حسن‌زاده آملی، حسن|علامه حسن‌زاده آملی]] تأثیر پذیرفته است، اما این بدان معنا نیست که تکرار و تقلیدی باشد، بلکه مضامین جدید و بدیع بسیاری در اين کتاب و جود دارد.<ref>باقریان موحد، سید رضا، ص89</ref>
     





    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۹ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۴۹

    الهی‌نامه (محدثی)
    الهی‌نامه (محدثی)
    پدیدآورانمحدثی، جواد (نویسنده)
    ناشرمؤسسه بوستان کتاب
    مکان نشرقم
    سال نشر1382
    چاپاول
    موضوعمناجات=دعا
    کد کنگره
    ‏BP ۲۷۱/۸/م۳الف۷

    الهی‌نامه تألیف جواد محدثی؛ این اثر، مجموعه‌ای از نیایش‌های مؤلف است که در طول سال‌های مختلف نوشته شده و اینک در قالب این کتاب گرد هم آمده است.

    جمله‌های مناجات‌ها، کوتاه، اما پرمعناست و بهره‌گیری از آیات و روایات معصومین بر غنای آن افزوده است.

    مؤلف در مقدمه آورده است:

    «الهی‌نامه، زبان دل است و بیان روح و شرح درد اشتیاق. زیر نیاز به کرمانِ غنا بردن و قطره عبودیت به عمَانِ ربوبیّت سپردن است و نه بیش از اين.» (ص ۶)

    او در این نیایش‌ها بی‌شک از مناجات‌های خواجه عبدالله انصاری و علامه حسن‌زاده آملی تأثیر پذیرفته است، اما این بدان معنا نیست که تکرار و تقلیدی باشد، بلکه مضامین جدید و بدیع بسیاری در اين کتاب و جود دارد.[۱]


    پانويس

    1. باقریان موحد، سید رضا، ص89


    منابع مقاله

    باقریان موحد، سید رضا، کتاب‌شناسی نیایش، بوستان کتاب، قم، چاپ سوم، 1387ش

    وابسته‌ها