ادعیه آوی: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''ادعیه آوی''' به روایت سید رضی‌الدین محمد | '''ادعیه آوی''' به روایت [[آوی، سید رضی‌الدین محمد|سید رضی‌الدین محمد آوی]]، تحقیق از [[شریعتی، مهدی|مهدی شریعتی]]؛ این اثر، مجموعه دعاهایی است که در کتابهای پیشینیان - به ویژه [[ابن طاووس، احمد بن موسی|ابن‌طاووس]] - به نقل از [[آوی، سید رضی‌الدین محمد|سیّد رضی‌الدین محمّد آوی]](متوفای ۶۵۴ق.) آمده است. | ||
این عالم بزرگ، دوست و همتاي سیّد بن طاووس بود. از ویژگی‌های شاخص او نقل استخاره به عدد و تسبیح است که از حضرت صاحب الامر(عج) روایت کرده و به فرموده شهید اول، در دوران‌های گذشته، پیش از زمان این بزرگوار شهرت نداشته است. | این عالم بزرگ، دوست و همتاي [[ابن طاووس، علی بن موسی|سیّد بن طاووس]] بود. از ویژگی‌های شاخص او نقل استخاره به عدد و تسبیح است که از حضرت صاحب الامر(عج) روایت کرده و به فرموده [[شهید اول، محمد بن مکی|شهید اول]]، در دوران‌های گذشته، پیش از زمان این بزرگوار شهرت نداشته است. | ||
سید بن طاووس در بسیاری از آثار خود از وی با تعبیرهایی چون «أخی»، «صدیقی و المواخی لی» و «اخی السعید» یاد کرده است. | [[ابن طاووس، علی بن موسی|سید بن طاووس]] در بسیاری از آثار خود از وی با تعبیرهایی چون «أخی»، «صدیقی و المواخی لی» و «اخی السعید» یاد کرده است. | ||
از رضی‌الدین آوی تاکنون آثار و تألیف‌های خاصی شناسایی نشده است. اما بی‌تردید ننوشته‌هایی به خط شرپفش موجود بوده؛ چه این‌که | از [[آوی، سید رضی‌الدین محمد|رضی‌الدین آوی]] تاکنون آثار و تألیف‌های خاصی شناسایی نشده است. اما بی‌تردید ننوشته‌هایی به خط شرپفش موجود بوده؛ چه این‌که | ||
سیّد بن طاووس، به‌طور مکرر از دست نوشته ایشان نقل می‌کند. | سیّد بن طاووس، به‌طور مکرر از دست نوشته ایشان نقل می‌کند. | ||
آنچه در این کتاب، جمع آمده است، تعداد پنج دعا به روایت رضی‌الدین آوی است که نخستین بار سیّد بن طاووس در تألیف‌های خود از او روایت فرموده است: | آنچه در این کتاب، جمع آمده است، تعداد پنج دعا به روایت [[آوی، سید رضی‌الدین محمد|رضی‌الدین آوی]] است که نخستین بار [[ابن طاووس، علی بن موسی|سیّد بن طاووس]] در تألیف‌های خود از او روایت فرموده است: | ||
1.دعاي عبرات (اشک‌ها): | 1.دعاي عبرات (اشک‌ها): | ||
#:دو روایت از این دعا با تفاوت‌هایی در دست است که ابن طاووس در پایانِ مهج الدعوات نقل فرموده است: نخست، روایت آوی است. این روایت دارای حکایت ویژه و معروفی بوده که وی و علامه حلّی در منهاج الصلاح هر یک بدان اشاره کرده‌اند. | #:دو روایت از این دعا با تفاوت‌هایی در دست است که [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]] در پایانِ مهج الدعوات نقل فرموده است: نخست، روایت آوی است. این روایت دارای حکایت ویژه و معروفی بوده که وی و [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّی]] در [[منهاج الصلاح في اختصار المصباح|منهاج الصلاح]] هر یک بدان اشاره کرده‌اند. | ||
دوم، روایتی با اضافات و افتادگی است که ابن طاووس پس از وفات آوی در نسخه عتیقی یافته و عیناً در مهج نقل کرده است. | دوم، روایتی با اضافات و افتادگی است که ابن طاووس پس از وفات آوی در نسخه عتیقی یافته و عیناً در مهج نقل کرده است. | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
#:این دعا نیز از شخصی به نام کهیل بن مسعود زاهد نقل شده با داستانی غریب از مردی که مدت‌ها در سرزمین روم اسیر بوده و پرندۀ سفیدی بر دیوار زندان لانه داشته است. او این دعا را چند شب متوالی حوانده، به گونه‌ای معجزه‌آسا رهایی می‌یابد. | #:این دعا نیز از شخصی به نام کهیل بن مسعود زاهد نقل شده با داستانی غریب از مردی که مدت‌ها در سرزمین روم اسیر بوده و پرندۀ سفیدی بر دیوار زندان لانه داشته است. او این دعا را چند شب متوالی حوانده، به گونه‌ای معجزه‌آسا رهایی می‌یابد. | ||
۳ دعای شیخ: | ۳ دعای شیخ: دعایی طولانی است که [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]] و [[کفعمی، ابراهیم بن علی|کفعمی]] آن را روایت کرده‌اند. | ||
دعایی طولانی است که ابن طاووس و کفعمی آن را روایت کرده‌اند. | |||
۴ دعای بصر یا رفع ضعف بصر: | ۴ دعای بصر یا رفع ضعف بصر: | ||
دعایی بسیار کوتاه است و ابن طاووس در مهج الدعوات از حط آوی، از پیامبر اکرم(ص) روایت فرموده است که حضرت، آن را به نابینایی بیاموخت و وی شفا یافت. | دعایی بسیار کوتاه است و [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]] در [[مهج الدعوات و منهج العبادات (ابن طاووس)|مهج الدعوات]] از حط آوی، از پیامبر اکرم(ص) روایت فرموده است که حضرت، آن را به نابینایی بیاموخت و وی شفا یافت. | ||
۵ دعای استخاره: | ۵ دعای استخاره: | ||
نسخهٔ ۱۹ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۱۴
| ادعیه آوی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | آوی، سید رضی‌الدین محمد (راوی) شریعتی، مهدی (محقق) |
| ناشر | انتشارات ناصر |
| مکان نشر | قم |
| سال نشر | 1383 |
| چاپ | ال |
| موضوع | ادعيه - اذكار. |
| کد کنگره | BP 267/55/آ8الف4 |
ادعیه آوی به روایت سید رضی‌الدین محمد آوی، تحقیق از مهدی شریعتی؛ این اثر، مجموعه دعاهایی است که در کتابهای پیشینیان - به ویژه ابن‌طاووس - به نقل از سیّد رضی‌الدین محمّد آوی(متوفای ۶۵۴ق.) آمده است.
این عالم بزرگ، دوست و همتاي سیّد بن طاووس بود. از ویژگی‌های شاخص او نقل استخاره به عدد و تسبیح است که از حضرت صاحب الامر(عج) روایت کرده و به فرموده شهید اول، در دوران‌های گذشته، پیش از زمان این بزرگوار شهرت نداشته است.
سید بن طاووس در بسیاری از آثار خود از وی با تعبیرهایی چون «أخی»، «صدیقی و المواخی لی» و «اخی السعید» یاد کرده است.
از رضی‌الدین آوی تاکنون آثار و تألیف‌های خاصی شناسایی نشده است. اما بی‌تردید ننوشته‌هایی به خط شرپفش موجود بوده؛ چه این‌که سیّد بن طاووس، به‌طور مکرر از دست نوشته ایشان نقل می‌کند.
آنچه در این کتاب، جمع آمده است، تعداد پنج دعا به روایت رضی‌الدین آوی است که نخستین بار سیّد بن طاووس در تألیف‌های خود از او روایت فرموده است:
1.دعاي عبرات (اشک‌ها):
- دو روایت از این دعا با تفاوت‌هایی در دست است که ابن طاووس در پایانِ مهج الدعوات نقل فرموده است: نخست، روایت آوی است. این روایت دارای حکایت ویژه و معروفی بوده که وی و علامه حلّی در منهاج الصلاح هر یک بدان اشاره کرده‌اند.
دوم، روایتی با اضافات و افتادگی است که ابن طاووس پس از وفات آوی در نسخه عتیقی یافته و عیناً در مهج نقل کرده است.
۲. دعای طیر ابیض رومی (پرنده سفید رومی):
- این دعا نیز از شخصی به نام کهیل بن مسعود زاهد نقل شده با داستانی غریب از مردی که مدت‌ها در سرزمین روم اسیر بوده و پرندۀ سفیدی بر دیوار زندان لانه داشته است. او این دعا را چند شب متوالی حوانده، به گونه‌ای معجزه‌آسا رهایی می‌یابد.
۳ دعای شیخ: دعایی طولانی است که ابن طاووس و کفعمی آن را روایت کرده‌اند.
۴ دعای بصر یا رفع ضعف بصر:
دعایی بسیار کوتاه است و ابن طاووس در مهج الدعوات از حط آوی، از پیامبر اکرم(ص) روایت فرموده است که حضرت، آن را به نابینایی بیاموخت و وی شفا یافت.
۵ دعای استخاره:
دعایی است با دستورالعمل خاصی جهت استخاره باشمارش و تسبیح که به سه گونه روایت شده است. [۱]
پانويس
- ↑ باقریان موحد، سید رضا، ص79-80
منابع مقاله
باقریان موحد، سید رضا، کتاب‌شناسی نیایش، بوستان کتاب، قم، چاپ سوم، 1387ش