سلوک عارفان (ترجمه المراقبات): تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۵: خط ۵:
    |پدیدآورندگان  
    |پدیدآورندگان  
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =  
    [[ملکی تبریزی، میرزا جواد]] (نویسنده)
    [[ملکی تبریزی، جواد بن شفیع]] (نویسنده)
    [[راستگو، سید محمد]] (مترجم)
    [[راستگو، سید محمد]] (مترجم)
    |زبان  
    |زبان  

    نسخهٔ ‏۱۸ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۰۱

    سلوک عارفان (ترجمه المراقبات)
    سلوک عارفان (ترجمه المراقبات)
    پدیدآورانملکی تبریزی، جواد بن شفیع (نویسنده) راستگو، سید محمد (مترجم)
    ناشرنشر سایه
    مکان نشرتهران
    سال نشر1375
    چاپسوم
    موضوعاعما‌ل‌ حسنه‌، دعا‌ها‌
    کد کنگره
    ‏BP ۲۶۶/م۷س۸

    سلوک عارفان (ترجمه المراقبات)تألیف میرزا جواد ملکی تبریزی، ترجمه سید محمد راستگو؛ این کتاب، ترجمۀ المراقبات فی اعمال السنه تألیف عارف کامل میرزا جواد ملکی تبریزی است. موضوع آن،احوال و اعمالی است که بندگانِ صالح و مؤمنان مخلص در طول سال، آنها را پاس می‌دارند و به جا می‌آورند و با دقت و مراقبتی که در پاسداری آن احوال و انجام دادن آن اعمال به کار می‌برند، نفس خویش را هر چه پیراسته‌تر و جانٍ خویش را هر چه آراسته‌تر می‌سازند.

    این کتاب از دیرباز تاکنون در بین عام و خاص از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. مهم‌ترین دلایل این امتیاز را می‌توان در این موارد دانست:

    1. نیایش‌ها، اعمال و عباداتی راکه مؤلف آورده و انجام دادن و خواندنِ آنها را توصیه کرده است، اعمال، عبادات و نیایش‌هایی می‌باشند که از سوی گرامی‌ترین بندگانٍ خدا (پیشوایان معصوم) نقل و گزارش شده است؛ پیشوایانی که خود، راه سلوک و مراقبه را تا پایان، بهتر از هر کس دیگر پیموده‌اند و آداب و آیین آن را بیشتر از هر کس دیگر می‌شناسند و می‌دانند.
    2. مؤلف اثر که خود پرورش آموخته مکتب اهل بیت است - سال‌های سال، راهیِ این راه و سالک این صراط بوده، در مکتب حقایق زانو زده و از

    محضر راهبران را‌ه‌دان نکته‌ها آموخته و نوشته‌ها انداخته و آن‌گاه حاصل این همه آموخته و آزموده را به صورت این کتاب به سالکانِ صراط عرفان پیش‌کش کرده است و چون مطالب این کتاب همه از دل برخاسته لاجرم بر دل‌ها نیز می‌نشیند.

    مؤلف در مقدمه آورده است:

    «به خویش می‌گویم و بجاست که هر بنده عابدی به هنگام دعا و مناجات، این گفت و گو را با خویش داشته باشد: ای بنده بی‌چاره که عمر را به بطالت و تباهی می‌گذرانی! بدان که تو راهیِ سفر به وطنِ اصلیِ خویش هستی و روزهای عمر تو به منزله منزل‌های سفر تو هستند و....» (ص 11)

    موضوع اصلی تحقیق،اگرچه دعا و نيایش نیست. اما در سراسر کتاب، دعاها و نیایش‌های ماه‌ها و روزهای سال به نقل از ائمه دين آمده و ضمنِ مباحثٍ مربوط به مراقبات و اعمال ماه مبارک رمضان، نکته‌هایی مهم درباره آداب و آیین دعا آمده است که می‌تواند از آن به عنوان رساله‌ای مستقل در حصوص دعا و مناجات یاد کرد.

    در پایان نیز، نيایش‌نامه‌ای از مؤلف و مترجم آمده است.

    فهرست:

    مراقبات ماه شعبان: مناجات شعبانیه، اعمال این ماه، آخرین جمعه شعیان و ...؛

    مراقبات ماه رمضان: انواع روزه، شکوه و والاییِ دعاهای معصومین، آداب وایین قرآن و دعا، آداب دعا، دعا چیست و چگونه باید باشد؟ تضرع و گریه، نکته‌ای در ادبِ دعا، شب قدر، از خدا غافل نماندن، توسل؛

    مراقبات ماه ذی حجه: نماز شب‌های دهه نخست، شبِ عرفه، آداب زیارت، عید غدیر و....[۱]


    پانويس

    1. باقریان موحد، سید رضا، ص169-171


    منابع مقاله

    باقریان موحد، سید رضا، کتاب‌شناسی نیایش، بوستان کتاب، قم، چاپ سوم، 1387ش

    وابسته‌ها