روش برداشت از قرآن (صفایی حائری): تفاوت میان نسخهها
جز (A-esmaili صفحهٔ روش برداشت از قرآن(صفایی حائری، علی) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به روش برداشت از قرآن (علی صفایی حائری) منتقل کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (Hbaghizadeh صفحهٔ روش برداشت از قرآن (علی صفایی حائری) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به روش برداشت از قرآن (صفایی حائری) منتقل کرد) |
نسخهٔ ۱۸ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۵۶
روش برداشت از قرآن(صفایی حائری، علی) | |
---|---|
پدیدآوران | صفایی حائری، علی (نويسنده) |
ناشر | ليلة القدر |
مکان نشر | ایران - قم |
سال نشر | 1392ش |
چاپ | 8 |
شابک | - |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /ص7ر9 65/3 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
روش برداشت از قرآن، تألیف نویسنده معاصر علی صفایی حائری (عین – صاد) است که در آن روش فهم و برداشت از قرآن کریم و لوازم و موانع آن را مورد بررسی قرار داده است.
در این نوشته، ابتدا توضیحهایی از کلمههای تفسیر و ترجمه و روح و نور و ظهر و بطن و تأویل و تنزیل داده شده و حدود هریک مشخص گردیده است. آنگاه برای رسیدن به تفسیر و روح و نور قرآن، از راهها و اصولی سخن رفته است[۱].
مباحث کتاب در شش فصل ارائه شده است. نویسنده در فصل اول کتاب، پس از طرح برخی تناقضات در رابطه با قرآن کریم، علل ایجاد این تناقضات را چنین تحلیل میکند: «این تناقض میان آیهها و آیهها، آیهها و روایات، روایات با روایات و آیهها و واقعیت عینی، از همین جا مایه میگیرد که ما داروخانه را با گلخانه و سرگرمی را با طبابت و درمان عوضی گرفتهایم». وی معتقد است: «آنچه نیاز مردم نیست، گرچه به زبان مردم باشد، جذبش نمیکنند و بهرهای از آن نمیبرند و حتی از آن صدمه میبینند و در آن گرفتار میشوند»[۲]؛ البته اضافه میکند: «بررسیهای علمی، بهاضافه تسلط بر تمام قرآن و تسلط بر روحیهها و نیازها، برای آنها که طبابت را عهدهدار هستند لازم است»[۳].
نویسنده در فصل سوم، برای تفسیر، کلیدهایی را مطرح کرده که عبارتند از: تسلط، طرح سؤال، حلم در برابر سؤالها و تفکر در قرآن و سیر فکری[۴].
در فصل آخر نیز با عنوان «نگاهی دیگر» ابعاد گوناگون ترجمه، تفسیر، روح و نور را برای فهم قرآن مطرح کرده و برای رسیدن به هر مرحله، ابزار و شرایطی را در نظر گرفته است[۵].
نویسنده در آخرین سطرهای کتاب، محرومیت از فهم قرآن را از خویش میداند: «بسیار شده که در لحظهها و حالتهایی، آیههایی را مییابم و حس میکنم، اما در وقت دیگر و لحظه دیگر، همان را که فهمیده بودم، نمیفهمم... گویا آیهها در برابر من حصار میکشند و بالا میروند... من این محرومیتها را از خویش میدانم، نه از دوست، که او بخششهایش را بر همه ریخته و بر سر هستی پاشیده است»[۶].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.