بی‌دلی در ذن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Mrmoosavi صفحهٔ بی دلی در ذن را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به بی‌دلی در ذن منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = مرکز مطالعات و | | ناشر = مرکز مطالعات و تحقیقات ادیان و مذاهب | ||
| مکان نشر = ایران - قم | | مکان نشر = ایران - قم | ||
| سال نشر = 1383 | | سال نشر = 1383 | ||
نسخهٔ ۱ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۱۵
| بی‌دلی در ذن | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | سوزوکی، د.ت. (مؤلف)، پاشایی، ع.؛ پاشایی، نسرین (مترجم) |
| ناشر | مرکز مطالعات و تحقیقات ادیان و مذاهب |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1383 |
| چاپ | اول |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
بی‌دلی در ذن ، تألیف د.ت. سوزوگی با ترجمه ع. پاشایی و نسرین پاشایی، به مفهوم بی‌دلی، که همان بی‌اندیشگی دریافت عرفانی و معنوی است، می‌پردازد. بی‌دلی در ذن، خواننده را با معنویت خاور دور آشنا می‌سازد.
این نوشتار با شیوه تحقیقی - توصیفی به آیین ذن و مفهوم بی‌دلی در آن می‌پردازد و شش فصل دارد. به‌طور کلی، آیین بودایی ذن در چین با نام دو نفر گرده خورده: نخست بودیدرما، بنیانگذار ذن و دیگری هویی ننگ که راه اندیشه ذن را که -بودی درمه آغاز کرده بود- مشخص کرد. مؤلف در این شش فصل بر آن است تا آموزه‌های خاص هویی ننگ، که شامل آموزه دیانه، پرگیا، بی‌دلی، دیدگاه زمانی خودبود و دیدگاه فضایی خودبود است، بررسی نماید و تعریف بی‌دلی یا ندانستگی یا بی‌اندیشگی را در این آیین توضیح دهد.[۱]
پانویس
- ↑ بلندنژاد، سیدعلی، ص329-330
منابع مقاله
بلندنژاد، سیدعلی، کتاب‌شناسی توصیفی ادیان (دفتر سوم: ادیان هند و خاور دور)، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، چاپ اول، 1395ش.