نگرشی بر اندیشه‌های مولوی: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURنگرشی بر اندیشه‌های مولویJ1.jpg | عنوان =نگرشی بر اندیشه‌های مولوی | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = مشیدی، جلیل (نویسنده) رحیمی، امین (ویراستار) |زبان | زبان = | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر =دانشگا...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''نگرشی بر اندیشه‌های مولوی''' تألیف جلیل | '''نگرشی بر اندیشه‌های مولوی''' تألیف [[مشیدی، جلیل|جلیل مشیدی]]، ویراستار [[رحیمی، امین|امین رحیمی]]؛ این کتاب، مشتمل بر یک مقدمه و هفت مقاله در موضوع‌های گوناگون است، پیوندشان با یکدیگر در این است که همۀ مقالات از منظر [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] مورد بحث و بررسی قرارگرفته است. | ||
در | در مقدمه، ابعاد مثبت و منفی ستیزه خوبی را به بحث گرفته و نظریه [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] را مبنی بر اینکه ستیزه خویی جزء طبیعت انسان است و باید از آن در جهت تکامل و تصاعد روحی استفاده شود تبیین کرده است. | ||
در مقاله اول، به شیوه رفتار با مخالفان از نظر | در مقاله اول، به شیوه رفتار با مخالفان از نظر [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]]، پرداخته که توصیه [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] در این مورد بر خلاف عادت عموم، رفتن است؛ یعنی استقبال از مشکلات و نهراسیدن از آن، تحمّل مخالفان و زندگی با صلح، مدارا و خوشرویی. مؤلف این نظریه را با چند مقدمه و با پرداختن به ابعاد گوناگون مخالفت‌ها و ستیزه‌گری‌ها، مطرح کرده و سرانجام با نقد برخی از اندیشه‌های [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]]، از مجموع مقاله نتیجه‌گیری کرده است. | ||
مقاله دوم، دربارۀ توسعه از دیدگاه | مقاله دوم، دربارۀ توسعه از دیدگاه [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]]<nowiki/>ست. البته مقصود از توسعه در اینجا، توسعه روحی و درونی و افزایش معرفت و کمال انسانی و دوری از نقص و عیب است. نویسنده کوشیده است اندیشۀ [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] را در باب توسعه بررسی نماید. ابتدا مفهوم توسعه و مفهوم عدم توسعه و کلید واژه‌های این دو را از نگاه [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوی]] تبیین کرده و بعد راه‌ها و موانع توسعه را بررسی نموده است. | ||
مقاله سوم، ذیل عنوان پیوند دعا و بداء است که ابتدا مفهوم لغوی و اصطلاحی بداء و تفاوت کاربرد بداء که نسبت به خدا یک چیز است و نسبت به انسان چیز دیگر، بیان شده است. سپس حقیقت بداء را از نظر قرآن، حدیث و ابیات مثنوی، مورد تحقیق و بررسی قرار داده است. | مقاله سوم، ذیل عنوان پیوند دعا و بداء است که ابتدا مفهوم لغوی و اصطلاحی بداء و تفاوت کاربرد بداء که نسبت به خدا یک چیز است و نسبت به انسان چیز دیگر، بیان شده است. سپس حقیقت بداء را از نظر قرآن، حدیث و ابیات مثنوی، مورد تحقیق و بررسی قرار داده است. | ||
مقاله چهارم، با عنوان بدائیات در آثار محمد اقبال به الهام از | مقاله چهارم، با عنوان بدائیات در آثار [[اقبال لاهوری، محمد|محمد اقبال]] به الهام از [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]]<nowiki/>ست، که در آن بداء در اندیشه [[اقبال لاهوری، محمد|اقبال لاهوری]] بررسی شده است. | ||
مقاله پنجم، دربارۀ جلوه‌ای از تسامح و تساهل‌اندیشی | مقاله پنجم، دربارۀ جلوه‌ای از تسامح و تساهل‌اندیشی [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]]<nowiki/>ست. ابتدا معانی هدایت و ضلالت که از مباحث جنجالی میان فرق کلامی است، از نظر قرآن بیان شده و با بررسی برداشت‌های اشاعره و عدلیه از آیات هدایت و ضلالت، دیدگاه مولانا در این زمینه به تفصیل تبیین گردیده است. | ||
در مقاله ششم، میان آرا و اندیشه‌های ابن سینا و مولانا درباره مباحث کلامی نبوت مقایسه‌ای صورت گرفته و در مقاله هفتم به این نتیجه رسیده است که مذهب کلامی مولانا بیشتر ماتریدی (یکی از فرق کلامی اسلام، منسوب به ماتریدی سمرقندی) است نه اشعری و بخش عقل گرایی او از آنجا سرچشمه دارد. | در مقاله ششم، میان آرا و اندیشه‌های [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]] و [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] درباره مباحث کلامی نبوت مقایسه‌ای صورت گرفته و در مقاله هفتم به این نتیجه رسیده است که مذهب کلامی [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] بیشتر ماتریدی (یکی از فرق کلامی اسلام، منسوب به ماتریدی سمرقندی) است نه اشعری و بخش عقل گرایی او از آنجا سرچشمه دارد. | ||
منابع و مآخذ مقالات در پایان هر مقاله و فهرست اعلام و مطالب درآخر کتاب درج است.<ref> ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص252-253</ref> | منابع و مآخذ مقالات در پایان هر مقاله و فهرست اعلام و مطالب درآخر کتاب درج است.<ref> ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص252-253</ref> | ||
نسخهٔ ۲۸ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۰
| نگرشی بر اندیشه‌های مولوی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مشیدی، جلیل (نویسنده) رحیمی، امین (ویراستار) |
| ناشر | دانشگاه اراک |
| مکان نشر | اراک |
| سال نشر | 1384 |
| چاپ | اول |
| کد کنگره | |
نگرشی بر اندیشه‌های مولوی تألیف جلیل مشیدی، ویراستار امین رحیمی؛ این کتاب، مشتمل بر یک مقدمه و هفت مقاله در موضوع‌های گوناگون است، پیوندشان با یکدیگر در این است که همۀ مقالات از منظر مولانا مورد بحث و بررسی قرارگرفته است.
در مقدمه، ابعاد مثبت و منفی ستیزه خوبی را به بحث گرفته و نظریه مولانا را مبنی بر اینکه ستیزه خویی جزء طبیعت انسان است و باید از آن در جهت تکامل و تصاعد روحی استفاده شود تبیین کرده است.
در مقاله اول، به شیوه رفتار با مخالفان از نظر مولانا، پرداخته که توصیه مولانا در این مورد بر خلاف عادت عموم، رفتن است؛ یعنی استقبال از مشکلات و نهراسیدن از آن، تحمّل مخالفان و زندگی با صلح، مدارا و خوشرویی. مؤلف این نظریه را با چند مقدمه و با پرداختن به ابعاد گوناگون مخالفت‌ها و ستیزه‌گری‌ها، مطرح کرده و سرانجام با نقد برخی از اندیشه‌های مولانا، از مجموع مقاله نتیجه‌گیری کرده است.
مقاله دوم، دربارۀ توسعه از دیدگاه مولاناست. البته مقصود از توسعه در اینجا، توسعه روحی و درونی و افزایش معرفت و کمال انسانی و دوری از نقص و عیب است. نویسنده کوشیده است اندیشۀ مولانا را در باب توسعه بررسی نماید. ابتدا مفهوم توسعه و مفهوم عدم توسعه و کلید واژه‌های این دو را از نگاه مولوی تبیین کرده و بعد راه‌ها و موانع توسعه را بررسی نموده است.
مقاله سوم، ذیل عنوان پیوند دعا و بداء است که ابتدا مفهوم لغوی و اصطلاحی بداء و تفاوت کاربرد بداء که نسبت به خدا یک چیز است و نسبت به انسان چیز دیگر، بیان شده است. سپس حقیقت بداء را از نظر قرآن، حدیث و ابیات مثنوی، مورد تحقیق و بررسی قرار داده است.
مقاله چهارم، با عنوان بدائیات در آثار محمد اقبال به الهام از مولاناست، که در آن بداء در اندیشه اقبال لاهوری بررسی شده است.
مقاله پنجم، دربارۀ جلوه‌ای از تسامح و تساهل‌اندیشی مولاناست. ابتدا معانی هدایت و ضلالت که از مباحث جنجالی میان فرق کلامی است، از نظر قرآن بیان شده و با بررسی برداشت‌های اشاعره و عدلیه از آیات هدایت و ضلالت، دیدگاه مولانا در این زمینه به تفصیل تبیین گردیده است.
در مقاله ششم، میان آرا و اندیشه‌های ابن سینا و مولانا درباره مباحث کلامی نبوت مقایسه‌ای صورت گرفته و در مقاله هفتم به این نتیجه رسیده است که مذهب کلامی مولانا بیشتر ماتریدی (یکی از فرق کلامی اسلام، منسوب به ماتریدی سمرقندی) است نه اشعری و بخش عقل گرایی او از آنجا سرچشمه دارد.
منابع و مآخذ مقالات در پایان هر مقاله و فهرست اعلام و مطالب درآخر کتاب درج است.[۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص252-253
منابع مقاله
عالمی، محمدعَلَم، کتاب‌شناسی توصیفی مولانا (شامل جدیدترین تحقیقات و قدیمی‌ترین کتاب‌های مولوی پژوهی)، قم، انتشارات دانشگاه قم، 1392ش.