۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '(عليه السلام)' به '(ع)') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۱۰۹: | خط ۱۰۹: | ||
مؤلف نيز از اصحاب اتفاقى را نقل مىكند كه حاكى از عدم بطلان روزه در صورت قى غير عمدى مىباشد. آخرين مورد از مبطلات روزه دروغ بستن به خداست كه شيخ بهايى بستن دروغ به پيامبر(ص) و ائمه(عليهم السلام) را هم بدان ملحق كرده است. | مؤلف نيز از اصحاب اتفاقى را نقل مىكند كه حاكى از عدم بطلان روزه در صورت قى غير عمدى مىباشد. آخرين مورد از مبطلات روزه دروغ بستن به خداست كه شيخ بهايى بستن دروغ به پيامبر(ص) و ائمه(عليهم السلام) را هم بدان ملحق كرده است. | ||
فصل دوم: در اين فصل دوازده روزه به عنوان روزههاى واجب شمرده شدهاند كه عبارتند از: روزه ماه رمضان، قضاى روزه ماه رمضان، روزهاى كه مكلف از طرف ديگرى بر عهده مىگيرد، روزه واجب شده به وسيله نذر، عهد يا قسم، روزه بدل از قربانى، روزه دو ماه پشت سر هم، روزهاى كه بر عبد در صورت ظهار يا قتل خطئى واجب مىشود، روزه هيجده روز پشت سر هم براى كسى كه توانايى روزه گرفتن دو ماه پشت سر هم را ندارد، | فصل دوم: در اين فصل دوازده روزه به عنوان روزههاى واجب شمرده شدهاند كه عبارتند از: روزه ماه رمضان، قضاى روزه ماه رمضان، روزهاى كه مكلف از طرف ديگرى بر عهده مىگيرد، روزه واجب شده به وسيله نذر، عهد يا قسم، روزه بدل از قربانى، روزه دو ماه پشت سر هم، روزهاى كه بر عبد در صورت ظهار يا قتل خطئى واجب مىشود، روزه هيجده روز پشت سر هم براى كسى كه توانايى روزه گرفتن دو ماه پشت سر هم را ندارد، روزه ده روز براى صيد در حال احرام، روزه نه روز در صيد گاو، روزه سه روز پشت سر هم به جاى اطعام ده نفرى كه در كفاره قضاى رمضان بعد از زوال ثابت شده است و روزه روز سوم براى كسى كه در حال اعتكاف دو روز روزه گرفته است. | ||
فصل سوم: مرحوم شيخ بهايى دوازده روز را نام برده است كه روزه گرفتن در آن روزها مستحب مىباشد. | فصل سوم: مرحوم شيخ بهايى دوازده روز را نام برده است كه روزه گرفتن در آن روزها مستحب مىباشد. | ||
| خط ۱۲۳: | خط ۱۲۳: | ||
فصل ششم: در اين فصل شيخ بهايى از دوازده طايفه روزه را غير قابل قبول دانسته كه صبى، مجنون، سكران، كافر، شيخ و شيخه از آن جمله مىباشند، لكن بحثى راجع به صوم صبى و به عبارت بهتر عبادات صبى و شرعيت آن از سوى مؤلف مطرح شده كه در واقع رد نظريه شيخ بهايى در مورد صوم صبى مىباشد. | فصل ششم: در اين فصل شيخ بهايى از دوازده طايفه روزه را غير قابل قبول دانسته كه صبى، مجنون، سكران، كافر، شيخ و شيخه از آن جمله مىباشند، لكن بحثى راجع به صوم صبى و به عبارت بهتر عبادات صبى و شرعيت آن از سوى مؤلف مطرح شده كه در واقع رد نظريه شيخ بهايى در مورد صوم صبى مىباشد. | ||
فصل هفتم: | فصل هفتم: عبادات و اعمال مستحبى كه در شبهاى ماه رمضان وارد شده در دوازده قسمت مورد اشاره شيخ قرار گرفته كه اولين آنها دعا به هنگام رؤيت هلال است. | ||
فصل هشتم: از مكروهات دوازدهگانه براى صائم به لمس نسا، انشاى شعر، سرمه كشيدن و... اشاره شده است. | فصل هشتم: از مكروهات دوازدهگانه براى صائم به لمس نسا، انشاى شعر، سرمه كشيدن و... اشاره شده است. | ||
ویرایش