خداشناسی در مثنوی مولوی: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =PIR۵۳۰۱/ف۲خ۴ ۱۳۸۶ | ||
| موضوع = | | موضوع =مولوی، جلال‌الدین‌محمدبن‌محمد، ۶۰۴ - ۶۷۲ق. مثنوی -- خداشناسی,مولوی، جلال‌الدین‌محمدبن‌محمد، ۶۰۴ -۶۷۲ق. مثنوی -- نقدو تفسیر,شعر فارسی -- قرن ۷ق. -- تا‌ریخ و نقد,شعر عرفا‌نی -- قرن ۷ق. -- تا‌ریخ و نقد,خداشناسی در ادبیات | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =فضیلت علم | | ناشر =فضیلت علم | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]] | |||
[[رده:مقالات جدید(آبان) باقی زاده]] | [[رده:مقالات جدید(آبان) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1402]] | ||
نسخهٔ ۲۴ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۰۲
| خداشناسی در مثنوی مولوی | |
|---|---|
| پرونده:NUR.....J1.jpg | |
| پدیدآوران | فاضلی، قادر (نویسنده) |
| ناشر | فضیلت علم |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1386 |
| چاپ | اول |
| موضوع | مولوی، جلال‌الدین‌محمدبن‌محمد، ۶۰۴ - ۶۷۲ق. مثنوی -- خداشناسی,مولوی، جلال‌الدین‌محمدبن‌محمد، ۶۰۴ -۶۷۲ق. مثنوی -- نقدو تفسیر,شعر فارسی -- قرن ۷ق. -- تا‌ریخ و نقد,شعر عرفا‌نی -- قرن ۷ق. -- تا‌ریخ و نقد,خداشناسی در ادبیات |
| کد کنگره | PIR۵۳۰۱/ف۲خ۴ ۱۳۸۶ |
خداشناسی در مثنوی مولوی تألیف قادر فاضلی، این کتاب، در یک مقدمه و دو بخش: خداشناسی و رابطۀ انسان و خدا تنظیم شده و در آن ابیات مثنوی با موضوع خداشناسی و رابطه انسان و خدا را گردآوری و به طور موجز شرح و تفسیر کرده است.
نام این اثر در پشت جلد، خداشناسی در مثنوی معنوی و در صفحه عنوان، خدا و انسان در مثنوی، قید شده است. روش کار مؤلف به تعبیر خودش تفسیر مثنوی به مثنوی است؛ وی می‌نویسد برای اینکه در محیط مثنوی محدود بماند و موضوع‌های مورد بحث با توجه به نظریات مولوی در سراسر مثنوی شرح و تفسیر شود، کوشیده است از بیان دیدگاه‌های دانشمندان و عرفای دیگر اعراض کند و حتی از دیگر آثار مولانا، مانند کلیات شمس تبریزی و فیه مافیه نیز استفاده نکند! نگارنده می‌گوید پیش از اقدام به تفسیر، عناوین و موضوع‌های مورد نظر خود را از مثنوی اقتباس و سپس اشعار مربوط به هر موضوع را تحت عنوانی گردآوری کرده و سپس به ترتیب آن‌ها را مورد شرح و تفسیر قرار داده است.
در مقدمه، جایگاه مثنوی از نظر بزرگان، قرابت و مشابهت مثنوی و قرآن و روش مثنوی در بیان مطالب، مورد بررسی قرار گرفته است.
در بخش نخست، با عنوان خداشناسی در مثنوی، ابیات مثنوی با موضوعات خداشناسی؛ امکان شناخت خدا؛ خداشناسی ثبوتی؛ شناخت اسما و صفات خدا؛ توحید افعالی؛ هدف خلقت؛ و مانند این‌ها شرح و تفسیر می‌شود.
در بخش دوم، با عنوان رابطه انسان و خدا؛ مباحث ارتباط خالق و مخلوق؛ ارتباط خلیفه و مستخلف عنه؛ ارتباط عابد و معبود؛ ارتباط رازق و مرزوق؛ و ارتباط عاشق و معشوق با توجه به ابیات مثنوی؛ مورد شرح و بررسی قرار می‌گیرد. فهرست‌های اعلام، آیات و احادیث در پایان کتاب درج شده است.[۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص210-211
منابع مقاله
عالمی، محمدعَلَم، کتاب‌شناسی توصیفی مولانا (شامل جدیدترین تحقیقات و قدیمی‌ترین کتاب‌های مولوی پژوهی)، قم، انتشارات دانشگاه قم، 1392ش.