قصه ارباب معرفت: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURقصه ارباب معرفتJ1.jpg | عنوان =قصه ارباب معرفت | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = سروش، عبدالکریم (نویسنده) |زبان | زبان = | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر =مؤسسه فرهنگی صراط | مکان نشر =تهران | سال نشر =1373 |...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
'''قصه ارباب معرفت''' تألیف عبدالکریم سروش، این کتاب، دربرگیرندۀ هشت مقالۀ علمی و تحقیقی است که چهار عنوان آن مرتبط با مولانا و آثار او میباشد. | '''قصه ارباب معرفت''' تألیف عبدالکریم سروش، این کتاب، دربرگیرندۀ هشت مقالۀ علمی و تحقیقی است که چهار عنوان آن مرتبط با مولانا و آثار او میباشد. | ||
<ref> ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص116-118</ref> | |||
عناوین مقالات چهارگانه، عبارت است از : غزالی و مولوی، احیاء علومالدین و مثنوی؛ مثنوی و دیوان کبیر؛ حافظ و مولوی؛ تداعی و موانع مولوی و حافظ در شعر گفتن. | |||
مقالۀ اول، مقایسهای تطبیقی، میان احیاء علوم الدین امام ابوحامد غزالی و مثنوی معنوی مولاناست. به نظر نویسنده، مولانا از غزالی تأثیر پذیرفته و در این تحقیق، نمونههایی از آن را نشان میدهد. در آغاز، ویژگیهای غزالی و مولانا را برشمرده، آنگاه به مشترکات آنان اشاره نموده است، از جمله اینکه هر دو در 38 سالگی دچار تحول شدید روحی شدند و به کمال رسیدند. اما تفاوت آنان این بود که مولانا عاشقی عارف بود و غزالی عارفی خائف. | |||
در ادامه، میان دو کتاب مذکور مقایسهای انجام داده است. مؤلف میگوید در مثنوی صبغۀ تأثر مولانا از غزالی قویتر است و در این مقایسه، عمدتا به ذکر اندیشههایی که خاص غزالی است، یا تعبیرات ویژهای که گفته میشود، از آن غزالی است و مولانا از او در مثنوی وام گرفته، میپردازد و با منابع آن در کتاب احیاء مقایسه میکند. | |||
روش مقایسه و بررسی به این ترتیب است که ابتدا نکتهای را از آثار غزالی به ویژه از احیاء علوم الدین، عینا ذکر کرده سپس همان نکته را از مثنوی نیز استخراج و بیان میکند و سرانجام به بررسی و نتیجهگیری میپردازد. در این نوشته، حدود 121 نمونه از تأثیر پذیری مولانا از غزالی ذکر شده است. | |||
مقالۀ دوم، مقایسۀ مضمونی میان مثنوی و دیوان کبیر است؛ به عبارت دیگر، بررسی مواردی است که مولانا مضمون واحدی را در دو جامۀ غزل و مثنوی درآورده است. در این تحقیق حدود چهل مورد از تشابه و اشتراک موضوعی میان آن دو بیان شده است. <ref> ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص116-118</ref> | |||
نسخهٔ ۱۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۲۷
قصه ارباب معرفت | |
---|---|
پدیدآوران | سروش، عبدالکریم (نویسنده) |
ناشر | مؤسسه فرهنگی صراط |
مکان نشر | تهران |
سال نشر | 1373 |
چاپ | دوم |
کد کنگره | |
قصه ارباب معرفت تألیف عبدالکریم سروش، این کتاب، دربرگیرندۀ هشت مقالۀ علمی و تحقیقی است که چهار عنوان آن مرتبط با مولانا و آثار او میباشد.
عناوین مقالات چهارگانه، عبارت است از : غزالی و مولوی، احیاء علومالدین و مثنوی؛ مثنوی و دیوان کبیر؛ حافظ و مولوی؛ تداعی و موانع مولوی و حافظ در شعر گفتن.
مقالۀ اول، مقایسهای تطبیقی، میان احیاء علوم الدین امام ابوحامد غزالی و مثنوی معنوی مولاناست. به نظر نویسنده، مولانا از غزالی تأثیر پذیرفته و در این تحقیق، نمونههایی از آن را نشان میدهد. در آغاز، ویژگیهای غزالی و مولانا را برشمرده، آنگاه به مشترکات آنان اشاره نموده است، از جمله اینکه هر دو در 38 سالگی دچار تحول شدید روحی شدند و به کمال رسیدند. اما تفاوت آنان این بود که مولانا عاشقی عارف بود و غزالی عارفی خائف.
در ادامه، میان دو کتاب مذکور مقایسهای انجام داده است. مؤلف میگوید در مثنوی صبغۀ تأثر مولانا از غزالی قویتر است و در این مقایسه، عمدتا به ذکر اندیشههایی که خاص غزالی است، یا تعبیرات ویژهای که گفته میشود، از آن غزالی است و مولانا از او در مثنوی وام گرفته، میپردازد و با منابع آن در کتاب احیاء مقایسه میکند.
روش مقایسه و بررسی به این ترتیب است که ابتدا نکتهای را از آثار غزالی به ویژه از احیاء علوم الدین، عینا ذکر کرده سپس همان نکته را از مثنوی نیز استخراج و بیان میکند و سرانجام به بررسی و نتیجهگیری میپردازد. در این نوشته، حدود 121 نمونه از تأثیر پذیری مولانا از غزالی ذکر شده است.
مقالۀ دوم، مقایسۀ مضمونی میان مثنوی و دیوان کبیر است؛ به عبارت دیگر، بررسی مواردی است که مولانا مضمون واحدی را در دو جامۀ غزل و مثنوی درآورده است. در این تحقیق حدود چهل مورد از تشابه و اشتراک موضوعی میان آن دو بیان شده است. [۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص116-118
منابع مقاله
عالمی، محمدعَلَم، کتابشناسی توصیفی مولانا (شامل جدیدترین تحقیقات و قدیمیترین کتابهای مولوی پژوهی)، قم، انتشارات دانشگاه قم، 1392ش.