الحبائک في أخبار الملائک: تفاوت میان نسخهها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR28869J1.jpg | عنوان = الحبائک في أخبار الملائک | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر (نويسنده) زغلول، ابو هاجر محمدسعید (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = /س9...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
[[رده:مباحث دیگر (ملائکه، شیطان و...)]] | [[رده:مباحث دیگر (ملائکه، شیطان و...)]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مهر 1402]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مهر 1402 توسط محمد خردمند]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مهر 1402 توسط محمد خردمند]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مهر 1402 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مهر 1402 توسط محسن عزیزی]] |
نسخهٔ ۱۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۴۵
الحبائک في أخبار الملائک | |
---|---|
پدیدآوران | سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر (نويسنده) زغلول، ابو هاجر محمدسعید (محقق) |
ناشر | دار الکتب العلمية |
مکان نشر | لبنان - بیروت |
سال نشر | 1405ق - 1985م |
چاپ | 1 |
شابک | - |
موضوع | فرشتگان (اسلام) |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /س9ح2 226 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الحبائك في أخبار الملائك، نوشته محدّث، ادیب، مورّخ، مفسّر، فقیه و نویسنده فعال شافعی قرن نهم و دهم قمری، جلالالدین عبدالرحمن سیوطی (849-911ق)، پژوهشی روایی - تحلیلی درباره فرشتگان (از جمله جبرئیل، میکائیل، اسرافیل و عزرائیل) و جایگاه آنان در آفرینش الهی است. نویسنده در این کتاب، به 813 روایت استشهاد کرده و به برخی پرسشهای کلامی، تفسیری، فقهی و... درباره فرشتهها پاسخ داده است.
ملائکه؛ روحانی یا جسمانی؟
جلالالدین سیوطی هرچند محدّث است و برخلاف فیلسوفان که فرشتگان را روحانی میشمارند، روایاتی را نقل میکند که بر طبق محتوای آن، ملائکه جسمانی هستند[۱]، ولی همو توضیحاتی را درباره معانی روحانی بودن ملائکه به نقل از حلیمی، بیهقی و قونوی آورده است[۲].
هدف و روش
- جلالالدین سیوطی نوشته است: اثر حاضر، کتاب لطیفی است که در آن، اخبار ملائکه را گرد آوردهام و از هیچ روایت و اثری فروگذار نکردهام و در پایان، فایدههایی را آوردهام تا صاحبان بصیرت، بهره گیرند و شاد شوند و آن را «الحبائك في أخبار الملائك» نامیدهام[۳]؛ یعنی «خوشبافته در خبرهای هر فرشته».
- محقق کتاب، ابوهاجر محمدسعید زغلول، گزارشی کوتاه را از زندگی و آثار سیوطی ارائه نموده[۴]، ولی هیچ توضیحی درباره روش نویسنده و کتاب حاضر و چگونگی نگارش و تحقیق آن مطرح نکرده است، جز وصفهایی کلی، مانند اینکه او «سريع الكتابة»[۵]، یعنی «تندنویس» بود و «كان يُحَرِّمُ المنطقَ و له في تحريمه تأليف خاصٌّ مطبوعٌ...»[۶]؛ یعنی علم منطق را حرام میشمرد و در این موضوع (تحریم منطق) نوشتاری مخصوص دارد که منتشر شده است. مقصودش کتاب صون المنطق و الكلام عن فن المنطق و الكلام است.
ساختار و محتوا
نویسنده در این اثر، نخست به بحث از وجوب ایمان به ملائکه و منشأ پیدایش آنان و جسمانی بودن آنها پرداخته و بعد، فراوانی فرشتگان را مورد توجه قرار داده و رؤوس چهارگانه ملائکه و مسئولیت هریک را یاد کرده و آنگاه وارد بحث از سایرین شده است و سرانجام به پرسشهایی در مورد ملائکه پاسخ داده است؛ مانند: آیا پیامبران برترند یا ملائکه؟ آیا ملائکه بهترند یا انسان؟ آیا فرشتگان هم خوردن، نوشیدن، نکاح و خواب دارند؟ آیا اکنون نیز میتوان ملائکه را دید؟ و...
نمونه مباحث
- حاکم از ابوامامه با سند نقل کرده است که پیامبر(ص) گفت: فرشتهای مأمور است که هر کسی 3 بار بگوید «يا أرحمَ الراحمين!»، به او بگوید: مهربانترین، بهسوی تو روی آورده است؛ پس درخواست کن[۷].
- حلیمی، بیهقی و قونوی گفتهاند: از جمله ادلهای که بر جدایی بین ملائکه و جن دلالت دارد، این آیه است: «وَ يوْمَ يحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ يقُولُ لِلْمَلَائِكةِ أَ هَؤُلَاءِ إِياكمْ كانُوا يعْبُدُونَ قَالُوا سُبْحَانَك أَنْتَ وَلِينَا مِنْ دُونِهِمْ بَلْ كانُوا يعْبُدُونَ الْجِنَّ أَكثَرُهُمْ بِهِمْ مُؤْمِنُونَ» (سبأ: 40-41)؛ پس ثابت شد که فرشتگان غیر از جنیان هستند[۸].
- بیهقی در «الدلائل» از حذیفه با سند نقل کرده است که پیامبر(ص) نماز را برای ما برپا داشت و سپس از مسجد خارج شد و من هم به دنبالش رفتم و دیدم که کسی به او رسید و مطلبی گفت و رفت. پیامبر(ص) به من گفت: حذیفه! این شخص را که نزد من آمد و رفت، دیدی؟ گفتم: بله. پس آن حضرت گفت: این یکی از ملائکه است که تاکنون به زمین نیامده بود و با اذن الهی آمد و بر من سلام کرد و بشارت داد که حسن(ع) و حسین(ع)، دو آقا و سالار جوانان بهشت هستند و فاطمه(ع)، رئیس و سرور زنان بهشتی است[۹].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.