حسن السمت في الصمت: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''حسن السمت في الصمت'''، نوشته ادیب، مورّخ، مفسّر، فقیه و نویسنده فعال شافعی قرن نهم و دهم قمری، [[جلالالدین عبدالرحمن سیوطی]] (849-911ق)، خلاصهای از کتاب ([[الصمت]] = [[الصمت و آداب اللسان]] = [[الصمت و حفظ اللسان]])، از آثار محدث سنی، [[عبدالله بن محمد بن ابىالدنیا]] (208 -281ق)، در مورد ارزش و فواید سکوت و پرهیز از پُرگویی است. [[سیوطی]] افزون بر خلاصهسازی، مطالبی را نیز از خودش بر آن افزوده است. | '''حسن السمت في الصمت'''، نوشته ادیب، مورّخ، مفسّر، فقیه و نویسنده فعال شافعی قرن نهم و دهم قمری، [[جلالالدین عبدالرحمن سیوطی]] (849-911ق)، خلاصهای از کتاب ([[الصمت]] = [[الصمت و آداب اللسان]] = [[الصمت و حفظ اللسان]])، از آثار محدث سنی، [[ابن ابیالدنیا، عبدالله بن محمد|عبدالله بن محمد بن ابىالدنیا]] (208 -281ق)، در مورد ارزش و فواید سکوت و پرهیز از پُرگویی است. [[سیوطی]] افزون بر خلاصهسازی، مطالبی را نیز از خودش بر آن افزوده است. | ||
==هدف و روش== | ==هدف و روش== | ||
محقق کتاب، [[احمد محمد سلیمان]]، با تأکید بر روشمندی [[جلالالدین سیوطی]] در آثارش و اینکه او بر روی یکایک کلماتی که مینویسد یا از دیگران نقل میکند، دقت دارد، میافزاید: [[سیوطی]] خودش را به روش حدیثشناسان، ملتزم کرده است که در ارتباط با کلام پیامبر(ص) و صحابه و سلف صالح، به ژرفکاوی بپردازد و او در حقیقت، وقتی مطلبی در تاریخ، تفسیر و... مینویسد، میخواهد به دین خدمت کند. [[سیوطی]] در کتاب حاضر نیز امانت را مراعات کرده و یادآور شده است که این اثر، گزیدهای از کتاب [[الصمت]] نوشته [[عبدالله بن محمد بن ابىالدنیا]] است، ولی به تلخیص بسنده نکرده و روایات بسیار و اشعاری بر آن افزوده است و این فعالیت علمی، باعث رونق بیشتر کتاب شده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص33-35</ref>. | محقق کتاب، [[احمد محمد سلیمان]]، با تأکید بر روشمندی [[جلالالدین سیوطی]] در آثارش و اینکه او بر روی یکایک کلماتی که مینویسد یا از دیگران نقل میکند، دقت دارد، میافزاید: [[سیوطی]] خودش را به روش حدیثشناسان، ملتزم کرده است که در ارتباط با کلام پیامبر(ص) و صحابه و سلف صالح، به ژرفکاوی بپردازد و او در حقیقت، وقتی مطلبی در تاریخ، تفسیر و... مینویسد، میخواهد به دین خدمت کند. [[سیوطی]] در کتاب حاضر نیز امانت را مراعات کرده و یادآور شده است که این اثر، گزیدهای از کتاب [[الصمت]] نوشته [[ابن ابیالدنیا، عبدالله بن محمد|عبدالله بن محمد بن ابىالدنیا]] است، ولی به تلخیص بسنده نکرده و روایات بسیار و اشعاری بر آن افزوده است و این فعالیت علمی، باعث رونق بیشتر کتاب شده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص33-35</ref>. | ||
==ساختار و محتوا== | ==ساختار و محتوا== | ||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
==نمونه مباحث== | ==نمونه مباحث== | ||
* پیامبر(ص) گفت: «الصمتُ زينٌ للعالم و ستر للجاهل»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص68</ref>؛ سکوت، زینت برای کسی است که میداند و پوشش برای کسی که نمیداند. | * پیامبر(ص) گفت: «الصمتُ زينٌ للعالم و ستر للجاهل»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص68</ref>؛ سکوت، زینت برای کسی است که میداند و پوشش برای کسی که نمیداند. | ||
* [[ابن ابىالدنیا]] از [[امام علی(ع)]] با سند نقل کرده است که او گفت: «الصمت داعية إلی المحبة»<ref>ر.ک: همان، ص81</ref>؛ خاموشی و پرهیز از یاوهسرایی، باعث دوستی و محبت میشود. | * [[ابن ابیالدنیا، عبدالله بن محمد|ابن ابىالدنیا]] از [[امام علی(ع)]] با سند نقل کرده است که او گفت: «الصمت داعية إلی المحبة»<ref>ر.ک: همان، ص81</ref>؛ خاموشی و پرهیز از یاوهسرایی، باعث دوستی و محبت میشود. | ||
* دیلمی در [[مسند الفردوس]] با سند از [[انس بن مالک]] نقل کرده است که پیامبر(ص) گفت: «العبادة عشرة أجزاء: تسعةٌ منها في الصمت و العاشرة كسب (اليد) من الحلال»<ref>ر.ک: همان، ص99</ref>؛ عبادت، 10 جزء است و 9 جزء آن در سکوت است و دهمین آن، کسب روزی از راه حلال. | * دیلمی در [[مسند الفردوس]] با سند از [[انس بن مالک]] نقل کرده است که پیامبر(ص) گفت: «العبادة عشرة أجزاء: تسعةٌ منها في الصمت و العاشرة كسب (اليد) من الحلال»<ref>ر.ک: همان، ص99</ref>؛ عبادت، 10 جزء است و 9 جزء آن در سکوت است و دهمین آن، کسب روزی از راه حلال. | ||
* [[امام علی(ع)]] گفت: «إذا تمّ العقلُ نقص الكلامُ»<ref>ر.ک: همان، ص100</ref>؛ هرگاه عقل، کامل شود، سخن کاهش یابد. | * [[امام علی(ع)]] گفت: «إذا تمّ العقلُ نقص الكلامُ»<ref>ر.ک: همان، ص100</ref>؛ هرگاه عقل، کامل شود، سخن کاهش یابد. |
نسخهٔ ۱۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۵:۳۷
حسن السمت في الصمت | |
---|---|
پدیدآوران | سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر (نويسنده)
ابن ابیالدنیا، عبدالله بن محمد (نويسنده) سلیمان، احمد محمد ( محقق) |
سال نشر | 2010م |
چاپ | 0 |
موضوع | متون قدیمی تا قرن ۱۴ زبان و اخلاق,متون قدیمی تا قرن ۱۴ اخلاق اسلامی,سکوت -- جنبههای مذهبی -- اسلام,قرن ۳ق احادیث اخلاقی,قرن ۳ق احادیث اهل سنت,شعر عربی -- قرن ۱۴ |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | BP 251/الف۲ص۸۰۱۵ |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
حسن السمت في الصمت، نوشته ادیب، مورّخ، مفسّر، فقیه و نویسنده فعال شافعی قرن نهم و دهم قمری، جلالالدین عبدالرحمن سیوطی (849-911ق)، خلاصهای از کتاب (الصمت = الصمت و آداب اللسان = الصمت و حفظ اللسان)، از آثار محدث سنی، عبدالله بن محمد بن ابىالدنیا (208 -281ق)، در مورد ارزش و فواید سکوت و پرهیز از پُرگویی است. سیوطی افزون بر خلاصهسازی، مطالبی را نیز از خودش بر آن افزوده است.
هدف و روش
محقق کتاب، احمد محمد سلیمان، با تأکید بر روشمندی جلالالدین سیوطی در آثارش و اینکه او بر روی یکایک کلماتی که مینویسد یا از دیگران نقل میکند، دقت دارد، میافزاید: سیوطی خودش را به روش حدیثشناسان، ملتزم کرده است که در ارتباط با کلام پیامبر(ص) و صحابه و سلف صالح، به ژرفکاوی بپردازد و او در حقیقت، وقتی مطلبی در تاریخ، تفسیر و... مینویسد، میخواهد به دین خدمت کند. سیوطی در کتاب حاضر نیز امانت را مراعات کرده و یادآور شده است که این اثر، گزیدهای از کتاب الصمت نوشته عبدالله بن محمد بن ابىالدنیا است، ولی به تلخیص بسنده نکرده و روایات بسیار و اشعاری بر آن افزوده است و این فعالیت علمی، باعث رونق بیشتر کتاب شده است[۱].
ساختار و محتوا
در کتاب حاضر، تعداد 90 روایت با سند در یک موضوع (صمت = سکوت و خاموشی و دوری از بیهودهگویی) مطرح شده است، ولی ساماندهی الفبایی یا موضوعی و... در آن مشاهده نشد.
نمونه مباحث
- پیامبر(ص) گفت: «الصمتُ زينٌ للعالم و ستر للجاهل»[۲]؛ سکوت، زینت برای کسی است که میداند و پوشش برای کسی که نمیداند.
- ابن ابىالدنیا از امام علی(ع) با سند نقل کرده است که او گفت: «الصمت داعية إلی المحبة»[۳]؛ خاموشی و پرهیز از یاوهسرایی، باعث دوستی و محبت میشود.
- دیلمی در مسند الفردوس با سند از انس بن مالک نقل کرده است که پیامبر(ص) گفت: «العبادة عشرة أجزاء: تسعةٌ منها في الصمت و العاشرة كسب (اليد) من الحلال»[۴]؛ عبادت، 10 جزء است و 9 جزء آن در سکوت است و دهمین آن، کسب روزی از راه حلال.
- امام علی(ع) گفت: «إذا تمّ العقلُ نقص الكلامُ»[۵]؛ هرگاه عقل، کامل شود، سخن کاهش یابد.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.