پادیاوند: پژوهشنامه یهود ایران: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURپژوهشنامه یهود ایرانJ1.jpg | عنوان =پژوهشنامه یهود ایران | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = نتصر، امنون (نویسنده) |زبان | زبان = | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر =انتشارات مزدا | مکان نشر =لسآنجلس | سال نش...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (Hbaghizadeh صفحهٔ پژوهشنامه یهود ایران را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به پادیاوند: پژوهشنامه یهود ایران منتقل کرد) |
نسخهٔ ۵ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۴۳
پژوهشنامه یهود ایران | |
---|---|
پدیدآوران | نتصر، امنون (نویسنده) |
ناشر | انتشارات مزدا |
مکان نشر | لسآنجلس |
سال نشر | 1996-1999 |
تعداد جلد | 3 |
کد کنگره | |
پادیاوند: پژوهشنامه یهود ایران تألیف امنون نتصر، به کوشش امنون نتصر و دیگران، پادیاوند به معنی «پیروزمند»، نشریهای پژوهشی است که به کوشش امنون نتصر و از سوی بنیاد دانشوران یهود ایران در سه مجلد، بین سالهای 1996 تا 1999 میلادی به دو زبان فارسی و انگلیسی منتشر شده است. دست اندرکاران این مجموعه بهویژه خود امنون نتصر سعی کردهاند با استفاده از منابع فارسی و سایر مآخذ تصویر روشنی از گذشته زندگی یهودیان ایران ترسیم کنند. بهطور کلی دو مبحث مهم از سوی نویسندگان مقالات مورد توجه بوده، یکی بحث و تحقیق دربارۀ تاریخ یهود ایران که تقریبا در هر سه جلد پیگیری شده است و دیگری سیری در ادبیات یهود ایران، که تحقیقاتی جدید و قابل توجه در این زمینه به شمار میآیند. مجموعه پادیاوند حاوی مطالب متنوع و مفیدی درباره زندگی یهودیان ایران، گویشهای کلیمیان مناطق مختلف ایران، اشعاری چند از شاعران فارسیگوی یهودی و غیره است.
درونمایه این پژوهشنامه تنها منحصر به محدوده جغرافیایی ایران نیست بلکه شامل تمام سرزمینهایی است که یهودیان سالیان درازی در آنها سکونت داشتهاند. علاوه بر موارد مذکور، مقالاتی در زمینه زبانشناسی، خاطرات مستند، شرح حال مشاهیر یهودی ایران و غیره نیز در این اثر وجود دارد. در قسمتهای پایانی هر جلد مقالاتی با عنوان «از آرشیو سردبیر» و همچنین مقالاتی در معرفی و نقد برخی کتابها آمده است.[۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: شرفایی، محسن، ص226-227
منابع مقاله
شرفایی، محسن، رمضانعلی ایزانلو، محمدحسین محمدپور، کتابشناسی توصیفی ادیان، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی، 1391ش.