بازشناسی منابع اصلی رجال شیعه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'رجال كشى' به 'رجال كشى')
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
خط ۶۸: خط ۶۸:
در بحث از استادان نجاشى با تفكيك ميان مشايخ اجازه و كسانى كه نجاشى در نزد آن‌ها به تحصيل دانش‌هاى زمان خود پرداخته، دو فهرست ارائه شده است <ref>همان، ص44-61</ref>. بحث كوتاهى نيز درباره عبارت «عدة» و اينكه نجاشى چه معنايى را از آن قصد كرده، نيز آمده است <ref>همان، ص61-66</ref>. دو بحث پايانى اين بخش، سفرهاى نجاشى و آثار اوست <ref>همان، ص66-70</ref>.
در بحث از استادان نجاشى با تفكيك ميان مشايخ اجازه و كسانى كه نجاشى در نزد آن‌ها به تحصيل دانش‌هاى زمان خود پرداخته، دو فهرست ارائه شده است <ref>همان، ص44-61</ref>. بحث كوتاهى نيز درباره عبارت «عدة» و اينكه نجاشى چه معنايى را از آن قصد كرده، نيز آمده است <ref>همان، ص61-66</ref>. دو بحث پايانى اين بخش، سفرهاى نجاشى و آثار اوست <ref>همان، ص66-70</ref>.


بخش بعدى كتاب كه عنوان شيوه‌شناسى [[رجال النجاشي|رجال نجاشى]] <ref>همان، ص81-111</ref> نام دارد، به بحث از برخى خصوصيات كتاب فهرست نجاشى اختصاص يافته است. در تكميل مباحث اين بخش كتاب در فصل بعدى با عنوان «آراى رجالى نجاشى» <ref>همان، ص113-134</ref> به نوع و نحوه توثيقات و الفاظ جرح و تعديل كه نجاشى در معرفى افراد به كار برده، اختصاص يافته است (البته اگر توجه داشته باشيم كه نجاشى با بهره‌گيرى از فهارس كهن‌تر به تدوين كتاب خود پرداخته در آن صورت نمى‌توان تمام الفاظ جرح و تعديل را به نجاشى نسبت داد و برخى از اين الفاظ مى‌تواند برگرفته از فهارس كهن‌تر باشد). اشكال بى‌توجهى به نگرش فهرستى در فصل بعدى كتاب نيز وجود دارد، خاصه در بخش «مصادر [[رجال النجاشي|رجال نجاشى]] » كه نويسندگان كتاب همانند بسيارى از ديگر كسان در بازشناسى منابع مكتوب مورد استفاده نجاشى، تنها به ذكر مواردى كه نجاشى به‌تصريح از آن‌ها به‌عنوان منبع خود ياد كرده، سخن گفته‌اند <ref>همان، ص149-164</ref>؛ حال آنكه با توجه به نگرش فهرستى، منابع ديگرى نيز در اختيار نجاشى بوده، خاصه فهارس تأليف‌شده اصحاب كه مهم‌ترين منابع نجاشى بوده‌اند. صورت شفاهى در بيان و استفاده از اين منابع باعث شده است تا مؤلفان محترم در شناسايى كامل منابع [[رجال النجاشي|رجال نجاشى]] ناكام باشند.
بخش بعدى كتاب كه عنوان شيوه‌شناسى [[رجال النجاشي|رجال نجاشى]] <ref>همان، ص81-111</ref> نام دارد، به بحث از برخى خصوصيات كتاب فهرست نجاشى اختصاص يافته است. در تكميل مباحث اين بخش كتاب در فصل بعدى با عنوان «آراى رجالى نجاشى» <ref>همان، ص113-134</ref> به نوع و نحوه توثيقات و الفاظ جرح و تعديل كه نجاشى در معرفى افراد به كار برده، اختصاص يافته است (البته اگر توجه داشته باشيم كه نجاشى با بهره‌گيرى از فهارس كهن‌تر به تدوين كتاب خود پرداخته در آن صورت نمى‌توان تمام الفاظ جرح و تعديل را به نجاشى نسبت داد و برخى از اين الفاظ مى‌تواند برگرفته از فهارس كهن‌تر باشد). اشكال بى‌توجهى به نگرش فهرستى در فصل بعدى كتاب نيز وجود دارد، خاصه در بخش «مصادر [[رجال النجاشي|رجال نجاشى]] » كه نويسندگان كتاب همانند بسيارى از ديگر كسان در بازشناسى منابع مكتوب مورد استفاده نجاشى، تنها به ذكر مواردى كه نجاشى به‌تصريح از آن‌ها به‌عنوان منبع خود ياد كرده، سخن گفته‌اند <ref>همان، ص149-164</ref>؛ حال آنكه با توجه به نگرش فهرستى، منابع ديگرى نيز در اختيار نجاشى بوده، خاصه فهارس تأليف‌شده اصحاب كه مهم‌ترين منابع نجاشى بوده‌اند. صورت شفاهى در بيان و استفاده از اين منابع باعث شده است تا مؤلفان محترم در شناسايى كامل منابع [[رجال النجاشي|رجال نجاشى]] ناكام باشند.


[[شيخ طوسى]] و نقش وى در تدوين دو كتاب [[رجال طوسی|الرجال]] و [[فهرست طوسی|الفهرست]]، دومين شخصيت رجالى متقدم امامى است كه مورد بحث قرار گرفته است. همانند نجاشى، بحث مؤلفان با گزارشى درباره زندگى‌نامه شيخ طوسى كه مشتمل بر عمده اطلاعات مندرج در منابع درباره شيخ طوسى است، آغاز شده است <ref>همان، ص179-192</ref>، هرچند اشكالاتى نيز در آن ديده مى‌شود؛ به‌عنوان مثال در اشاره به طوس كه زادگاه شيخ طوسى ذكر شده، گفته شده كه از مراكز علمى مهم خراسان بوده است كه نادرست است و شيخ طوسى بيشتر بهره علمى خود را در نيشابور و نزد عالمان نامدار آن شهر فراگرفته است. نكته‌اى كه مرحوم [[سيد عبدالعزيز طباطبائى]] در مقدمه‌اى كه در مجموعه مقالات كنگره شيخ طوسى در سال 1390ق برگزار شده بود، در مقاله‌اى كه درباره شيخ طوسى نگاشته بود و اينكه ترجمه عربى آن در آغاز كتاب الفهرست به تصحيح ايشان منتشر شده، نيز آمده است. به نظر مرحوم سيد عبدالعزيز طباطبائى، شيخ طوسى در نيشابور كه مركز مهم علمى جهان اسلام بوده و به احتمال قوى در نزد ابوحازم عمر بن احمد بن ابراهيم عبدوى (متوفى 417ق) و كسان ديگرى در همان شهر تحصيل دانش‌هاى متداول عصر خود را به انجام رسانده باشد. گزارش از كتاب الفهرست شيخ طوسى، نخستين بحث مؤلفان درباره آثار مورد بحث شيخ طوسى است. بعد از بحثى كوتاه درباره نام كتاب الفهرست <ref>همان، ص193-195</ref>، بررسى علل نگارش كتاب الفهرست توسط شيخ طوسى مورد بحث قرار گرفته است.
[[شيخ طوسى]] و نقش وى در تدوين دو كتاب [[رجال طوسی|الرجال]] و [[فهرست طوسی|الفهرست]]، دومين شخصيت رجالى متقدم امامى است كه مورد بحث قرار گرفته است. همانند نجاشى، بحث مؤلفان با گزارشى درباره زندگى‌نامه شيخ طوسى كه مشتمل بر عمده اطلاعات مندرج در منابع درباره شيخ طوسى است، آغاز شده است <ref>همان، ص179-192</ref>، هرچند اشكالاتى نيز در آن ديده مى‌شود؛ به‌عنوان مثال در اشاره به طوس كه زادگاه شيخ طوسى ذكر شده، گفته شده كه از مراكز علمى مهم خراسان بوده است كه نادرست است و شيخ طوسى بيشتر بهره علمى خود را در نيشابور و نزد عالمان نامدار آن شهر فراگرفته است. نكته‌اى كه مرحوم [[سيد عبدالعزيز طباطبائى]] در مقدمه‌اى كه در مجموعه مقالات كنگره شيخ طوسى در سال 1390ق برگزار شده بود، در مقاله‌اى كه درباره شيخ طوسى نگاشته بود و اينكه ترجمه عربى آن در آغاز كتاب الفهرست به تصحيح ايشان منتشر شده، نيز آمده است. به نظر مرحوم سيد عبدالعزيز طباطبائى، شيخ طوسى در نيشابور كه مركز مهم علمى جهان اسلام بوده و به احتمال قوى در نزد ابوحازم عمر بن احمد بن ابراهيم عبدوى (متوفى 417ق) و كسان ديگرى در همان شهر تحصيل دانش‌هاى متداول عصر خود را به انجام رسانده باشد. گزارش از كتاب الفهرست شيخ طوسى، نخستين بحث مؤلفان درباره آثار مورد بحث شيخ طوسى است. بعد از بحثى كوتاه درباره نام كتاب الفهرست <ref>همان، ص193-195</ref>، بررسى علل نگارش كتاب الفهرست توسط شيخ طوسى مورد بحث قرار گرفته است.
۶۱٬۱۸۹

ویرایش