ابن كيال، محمد بن احمد: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه | عنوان = ابن كيال، بركات بن احمد بن محمد ذهبى دمشقى صالحى | تصویر = NUR00000.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = بركات بن احمد بن محمد ذهبى دمشقى صالحى؛ | نام‌های دیگر = ابن كيال، بركات ب...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
| نام کامل = بركات بن احمد بن محمد ذهبى دمشقى صالحى؛ | | نام کامل = بركات بن احمد بن محمد ذهبى دمشقى صالحى؛ | ||
| نام‌های دیگر = ابن كيال، بركات بن احمد بن محمد ذهبى دمشقى | | نام‌های دیگر = ابن كيال، بركات بن احمد بن محمد ذهبى دمشقى صالحى؛ | ||
| لقب = زين‌الدين؛ | | لقب = زين‌الدين؛ | ||
| تخلص = ابن کیال؛ | | تخلص = ابن کیال؛ | ||
نسخهٔ ۲ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۴۰
| ابن كيال، بركات بن احمد بن محمد ذهبى دمشقى صالحى | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | بركات بن احمد بن محمد ذهبى دمشقى صالحى؛ |
| نام‌های دیگر | ابن كيال، بركات بن احمد بن محمد ذهبى دمشقى صالحى؛ |
| لقب | زين‌الدين؛ |
| تخلص | ابن کیال؛ |
| نسب | دمشقی؛ |
| نام پدر | احمد بن محمد ذهبى دمشقى صالحى؛ |
| ولادت | 863ق؛ |
| محل زندگی | دمشق؛ |
| رحلت | 929ق؛ |
| طول عمر | 66؛ |
| خویشاوندان | |
| دین | اسلام؛ |
| مذهب | شافعی؛ |
| پیشه | واعظ، محدث، فقيه؛ |
| منصب | رياست شافعيان دمشق؛ |
| اطلاعات علمی | |
| درجه علمی | واعظ، محدث، فقيه؛ |
| مشایخ | برهان‌الدين تاجى؛ |
| برخی آثار | 1- الانجم الازواهر فى تحريم القراءة بلحون اهل الفسق و الكبائر؛ |
اِبْن‌ِ كَيّال، بركات بن احمد بن محمد ذهبى دمشقى صالحى ملقب به زين‌الدين (863 -929ق/1459-1523م)، واعظ، محدث و فقيه شافعى.
وی در آغاز تاجر بود و چون ديون فراوان پيدا كرد، تجارت را رها ساخت و ملازم شيخ برهان‌الدين تاجى شد و صحيح بخاری را نزد او خواند.
سپس به گفتن حديث در جامع اموی پرداخت. بعد از مرگ برهان‌الدين تاجى رياست شافعيان دمشق به او رسيد. پس از اين زندگى او بجز ملازمت جامع اموی و وعظ در مسجد اقصاب و جامع جوزه و خطابت در صابونيه چيزی نمى‌دانيم.
آثار
اثر چاپى او:
1- الكواكب النيّرات فى معرفة من اختلط من الرواة و الثقات،
در علم حديث است كه با تحقيق كمال يوسف الحوت در 1987م در بيروت به چاپ رسيده است. وی نام نويسنده را ابوالبركات محمد بن احمد آورده است.
از آثار خطى او:
1- الانجم الازواهر فى تحريم القراءة بلحون اهل الفسق و الكبائر(به زیور چاپ آراسته شده است)،
2- الجواهر الزواهى فى ذم الملاعب و الملاهى،
و تعليقات او بر:
3- الاكتفاء كلاعى،
را مى‌توان ذكر كرد.
همچنين اجازه‌ای از او خطاب به زين‌الدين عبدالرحمان بن يوسف بن عربى شافعى در برلين موجود است كه تاريخ 926ق را دارد. غزی از دو اثر ديگر با عناوين:
1- اسنى المقاصد فى معرفة حقوق الولد على الوالد،
2- حياة القلوب و نيل المطلوب، ياد كرد است[۱].
پانویس
- ↑ مؤذن جامى، محمد هادی، ج4، ص530
منابع مقاله
مؤذن جامى، محمد هادی، دائر‌ه‌المعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائر‌ه‌المعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377.