ابن قرقول، ابراهيم بن يوسف: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه | عنوان = ابن قرقول، ابواسحاق ابراهيم بن يوسف بن ابراهيم وهرانى حمزی | تصویر = NUR00000.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = ابراهيم بن يوسف بن ابراهيم وهرانى حمزی؛ | نام‌های دیگر = ابن قرق...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
''' ابن قُرْقول، ابواسحاق ابراهيم بن يوسف بن ابراهيم وَهرانى حَمزی ''' (505 -569ق/1111-1174م)، محدّث و فقيه مالکى. | ''' ابن قُرْقول، ابواسحاق ابراهيم بن يوسف بن ابراهيم وَهرانى حَمزی ''' (505 -569ق/1111-1174م)، محدّث و فقيه مالکى. | ||
==نسب، ولادت== | ==نسب، ولادت== | ||
اصل خاندان او به حمزه از توابع بجايه باز مى‌گردد. وی در المريه متولد شد و در همانجا نشأت يافت. سپس به مالقه و بعد سبته و از آنجا به سَلا نقل مکان کرد. | اصل خاندان او به حمزه از توابع بجايه باز مى‌گردد. وی در المريه متولد شد و در همانجا نشأت يافت. سپس به مالقه و بعد سبته و از آنجا به سَلا نقل مکان کرد. | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
او برای کسب علم سفر بسيار کرد و بجز آنچه ذکر شد، در ديگر نقاط مغرب و اندلس چون مکناسه و جزيره شقر نيز به تعلم و تعليم پرداخت. | او برای کسب علم سفر بسيار کرد و بجز آنچه ذکر شد، در ديگر نقاط مغرب و اندلس چون مکناسه و جزيره شقر نيز به تعلم و تعليم پرداخت. | ||
== مشایخ == | == مشایخ == | ||
از مشايخ وی ابومحمد ابن | از مشايخ وی [[ابومحمد ابن عطيه]]، [[ابن عربی، محمد بن عبدالله|ابوبکر ابن عربى]]، [[ابواسحاق ابن حبيش]] و [[ابوالحسن ابن باذش]] را مى‌توان نام برد. | ||
== شاگردان== | == شاگردان== | ||
او شاگردان و راويان بسياری داشته که از آن جمله يوسف بن محمد بن شيخ و عبدالعزيز بن على سماتى قابل‌ذکرند. | او شاگردان و راويان بسياری داشته که از آن جمله [[يوسف بن محمد بن شيخ]] و [[عبدالعزيز بن على سماتى]] قابل‌ذکرند. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
سرانجام به فاس رفت و همانجا درگذشت. | سرانجام به فاس رفت و همانجا درگذشت. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
| خط ۷۷: | خط ۶۸: | ||
تنها اثر شناخته شده ابن قرقول، کتاب: | تنها اثر شناخته شده ابن قرقول، کتاب: | ||
1- مطالع الانوار على صحاح الاثار، | 1-مطالع الانوار على صحاح الاثار، | ||
در غريب الحديث است که آن را به شيوه کتاب مشارق الانوار قاضى عياض نوشته و در آن به مشکلات احاديث موطأ مالک، صحيح بخاری و صحيح مسلم و توضيح لغات مبهم آن‌ها پرداخته است. | در غريب الحديث است که آن را به شيوه کتاب مشارق الانوار قاضى عياض نوشته و در آن به مشکلات احاديث موطأ مالک، صحيح بخاری و صحيح مسلم و توضيح لغات مبهم آن‌ها پرداخته است. | ||
نسخهٔ ۲۸ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۴۴
| ابن قرقول، ابواسحاق ابراهيم بن يوسف بن ابراهيم وهرانى حمزی | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | ابراهيم بن يوسف بن ابراهيم وهرانى حمزی؛ |
| نام‌های دیگر | ابن قرقول، ابواسحاق ابراهيم بن يوسف بن ابراهيم وهرانى حمزی؛ |
| لقب | ناصر‌الدين، شمس‌الدین؛ |
| تخلص | ابن قرقول؛ |
| نسب | حمزی؛ |
| نام پدر | يوسف بن ابراهيم وهرانى حمزی؛ |
| ولادت | 505 ق؛ |
| محل تولد | المريه؛، اندلس؛ |
| محل زندگی | مغرب، اندلس؛ |
| رحلت | 569ق؛ |
| مدفن | فاس(محل وفات)؛ |
| طول عمر | 64؛ |
| خویشاوندان | |
| دین | اسلام؛ |
| مذهب | مالکى؛ |
| پیشه | محدّث، فقيه؛ |
| اطلاعات علمی | |
| درجه علمی | محدّث، فقيه؛ |
| مشایخ | ابومحمد ابن عطيه، ابوبکر ابن عربى، ابواسحاق ابن حُبيش، ابوالحسن ابن باذش؛ |
| شاگردان | يوسف بن محمد بن شيخ، عبدالعزيز بن على سماتى؛ |
| برخی آثار | 1. مطالع الانوار على صحاح الاثار؛ |
ابن قُرْقول، ابواسحاق ابراهيم بن يوسف بن ابراهيم وَهرانى حَمزی (505 -569ق/1111-1174م)، محدّث و فقيه مالکى.
نسب، ولادت
اصل خاندان او به حمزه از توابع بجايه باز مى‌گردد. وی در المريه متولد شد و در همانجا نشأت يافت. سپس به مالقه و بعد سبته و از آنجا به سَلا نقل مکان کرد.
تحصیلات
او برای کسب علم سفر بسيار کرد و بجز آنچه ذکر شد، در ديگر نقاط مغرب و اندلس چون مکناسه و جزيره شقر نيز به تعلم و تعليم پرداخت.
مشایخ
از مشايخ وی ابومحمد ابن عطيه، ابوبکر ابن عربى، ابواسحاق ابن حبيش و ابوالحسن ابن باذش را مى‌توان نام برد.
شاگردان
او شاگردان و راويان بسياری داشته که از آن جمله يوسف بن محمد بن شيخ و عبدالعزيز بن على سماتى قابل‌ذکرند.
وفات
سرانجام به فاس رفت و همانجا درگذشت.
آثار
تنها اثر شناخته شده ابن قرقول، کتاب:
1-مطالع الانوار على صحاح الاثار،
در غريب الحديث است که آن را به شيوه کتاب مشارق الانوار قاضى عياض نوشته و در آن به مشکلات احاديث موطأ مالک، صحيح بخاری و صحيح مسلم و توضيح لغات مبهم آن‌ها پرداخته است. از اين کتاب چندين نسخه خطى در کتابخانه‌های جامع قرويين فاس، توپکاپى و چستربيتى و جز آن موجود است.
[۱].
پانویس
- ↑ نوالى، محمود، ج4، ص462
منابع مقاله
نوالى، محمود، دائر‌ه‌المعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائر‌ه‌المعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377.