آیین بودا در مکتب نیچی رن دایشونین: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر = NUR00000J1.jpg | عنوان = | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = یاماناکا، فومیکو (مؤلف) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر = یاماناکا فومیکو | مکان نشر = ایران - تهران | سال نشر = 1371 | کد اتوماسیون =AUTOM...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
'''آیین بودا در مکتب نیچی رن دایشونین'''، تألیف فومیکو | '''آیین بودا در مکتب نیچی رن دایشونین'''، تألیف [[یاماناکا، فومیکو|فومیکو یاماناکا]]، به بررسی آیین بودا در مکتب نیچی رن دایشونین می‌پردازد. مؤلف کوشیده است تا سرچشمه آیین بودا و علت روان شدن آن به دریای [[نیچه رن دایشونین]] را بررسی کند. | ||
این اثر با روش تحلیلی - توصیفی و با هدف شناخت بهتر طرز فکر و فلسفه اصلی این مکتب و نیز سیر تاریخی آیین بودا به رشته تحریر درآمده است. نویسنده این اثر فردی ژاپنی است که از روی اتفاق به ایران سفر کرده، عاشق ایران و هند می‌شود و به فراگیری زبان فارسی روی می‌آورد. نیچی رن دایشونین در طول زندگی خود دو کار انجام داد: رد نظریه‌های کاذب و بیان حقیقت. مکتب نیچی رن، نقدی بر دو فرقه سرزمین پاک و ذن بودیسم است. | این اثر با روش تحلیلی - توصیفی و با هدف شناخت بهتر طرز فکر و فلسفه اصلی این مکتب و نیز سیر تاریخی آیین بودا به رشته تحریر درآمده است. نویسنده این اثر فردی ژاپنی است که از روی اتفاق به ایران سفر کرده، عاشق ایران و هند می‌شود و به فراگیری زبان فارسی روی می‌آورد. نیچی رن دایشونین در طول زندگی خود دو کار انجام داد: رد نظریه‌های کاذب و بیان حقیقت. مکتب نیچی رن، نقدی بر دو فرقه سرزمین پاک و ذن بودیسم است. | ||
این کتاب سه فصل دارد. در فصل نخست، سرچشمه آیین بودا بررسی و تحلیل شده است. در این فصل به تعالیم شاکیامونی، تبلیغ بودایی پس از سرگذشت بودا و حقیقت نهایی آیین بودا اشاره شده است. در فصل دوم، آیین بودا بعد از مرگ شاکیامونی بررسی شده و درباره انجمن‌های بودایی و مکاتب مشتق شده از آن، افول آیین بودایی در هند و پذیرش آن در چین و ظهور و پیشرفت نیچی رن دایشونین مطالبی بیان شده است. در فصل سوم، پیشرفت‌های پس از نیچی رن دایشونین فرقه‌های گوناگون و سیر تحولات آن بررسی شده است.<ref>بلندنژاد، سیدعلی، ص214-215</ref> | این کتاب سه فصل دارد. در فصل نخست، سرچشمه آیین بودا بررسی و تحلیل شده است. در این فصل به تعالیم شاکیامونی، تبلیغ بودایی پس از سرگذشت بودا و حقیقت نهایی آیین بودا اشاره شده است. در فصل دوم، آیین بودا بعد از مرگ شاکیامونی بررسی شده و درباره انجمن‌های بودایی و مکاتب مشتق شده از آن، افول آیین بودایی در هند و پذیرش آن در چین و ظهور و پیشرفت [[نیچی رن دایشونین]] مطالبی بیان شده است. در فصل سوم، پیشرفت‌های پس از نیچی رن دایشونین فرقه‌های گوناگون و سیر تحولات آن بررسی شده است.<ref>بلندنژاد، سیدعلی، ص214-215</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۵۱
| آیین بودا در مکتب نیچی رن دایشونین | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | یاماناکا، فومیکو (مؤلف) |
| ناشر | یاماناکا فومیکو |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1371 |
| چاپ | اول |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
آیین بودا در مکتب نیچی رن دایشونین، تألیف فومیکو یاماناکا، به بررسی آیین بودا در مکتب نیچی رن دایشونین می‌پردازد. مؤلف کوشیده است تا سرچشمه آیین بودا و علت روان شدن آن به دریای نیچه رن دایشونین را بررسی کند.
این اثر با روش تحلیلی - توصیفی و با هدف شناخت بهتر طرز فکر و فلسفه اصلی این مکتب و نیز سیر تاریخی آیین بودا به رشته تحریر درآمده است. نویسنده این اثر فردی ژاپنی است که از روی اتفاق به ایران سفر کرده، عاشق ایران و هند می‌شود و به فراگیری زبان فارسی روی می‌آورد. نیچی رن دایشونین در طول زندگی خود دو کار انجام داد: رد نظریه‌های کاذب و بیان حقیقت. مکتب نیچی رن، نقدی بر دو فرقه سرزمین پاک و ذن بودیسم است.
این کتاب سه فصل دارد. در فصل نخست، سرچشمه آیین بودا بررسی و تحلیل شده است. در این فصل به تعالیم شاکیامونی، تبلیغ بودایی پس از سرگذشت بودا و حقیقت نهایی آیین بودا اشاره شده است. در فصل دوم، آیین بودا بعد از مرگ شاکیامونی بررسی شده و درباره انجمن‌های بودایی و مکاتب مشتق شده از آن، افول آیین بودایی در هند و پذیرش آن در چین و ظهور و پیشرفت نیچی رن دایشونین مطالبی بیان شده است. در فصل سوم، پیشرفت‌های پس از نیچی رن دایشونین فرقه‌های گوناگون و سیر تحولات آن بررسی شده است.[۱]
پانویس
- ↑ بلندنژاد، سیدعلی، ص214-215
منابع مقاله
بلندنژاد، سیدعلی، کتاب‌شناسی توصیفی ادیان (دفتر سوم: ادیان هند و خاور دور)، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، چاپ اول، 1395ش.