رویکردهای نوین در حدیث‌پژوهی شیعه: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '( ' به '(')
    جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)')
     
    خط ۱۳: خط ۱۳:
    | موضوع =حدیث - مقاله‌ها و خطابه‌ها
    | موضوع =حدیث - مقاله‌ها و خطابه‌ها
    |ناشر  
    |ناشر  
    | ناشر = دانشگاه امام صادق (ع)
    | ناشر = دانشگاه امام صادق(ع)
    | مکان نشر = ایران - تهران
    | مکان نشر = ایران - تهران
    | سال نشر = 1397ش
    | سال نشر = 1397ش

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۳۲

    رویکردهای نوین در حدیث‌پژوهی شیعه
    رویکردهای نوین در حدیث‌پژوهی شیعه
    پدیدآورانجمعی از نویسندگان (نويسنده)

    سلمان‌نژاد، مرتضی (گردآورنده)

    گرامی، محمدهادی (گردآورنده)
    ناشردانشگاه امام صادق(ع)
    مکان نشرایران - تهران
    سال نشر1397ش
    چاپ1
    شابک978-600-214-629-8
    موضوعحدیث - مقاله‌ها و خطابه‌ها
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    9ر 109 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    رویکردهای نوین در حدیث‌پژوهی شیعه، به اهتمام مرتضی سلمان‌نژاد، سید محمدهادی گرامی و جمعی از نویسندگان تألیف شده است. این اثر، مشتمل بر 16 مقاله تألیف و ترجمه به زبان فارسی است.

    مجموعه حاضر در چهار بخش تدوین شده است: بخش اول، به‌عنوان «مرور و چشم‌انداز» و سه فصل دیگر نیز ناظر به سه حوزه کلی در مطالعات حدیثی است. بخش دوم، عمدتاً ناظر به مباحثی است که در حوزه تاریخ حدیث دنبال می‌شود. بخش سوم، درباره نقد بیرونی و اصالت‌سنجی حدیث است و بخش چهارم، به نقد درونی روایات و مقوله فقه الحدیث می‌پردازد[۱]‏.

    در بخش اول، در اولین مقاله، درباره «گونه‌های مطالعات میان‌رشته‌ای حدیث» سخن به میان آمده است. در مقاله دوم این بخش نیز «جدیدترین پژوهش‌های غربیان در حدیث شیعه» مورد مطالعه قرار گرفته است.

    بخش دوم با عنوان «حدیث و تاریخ‌نگاری»، مرتبط با حوزه «تاریخ حدیث» است.

    بخش سوم با عنوان «اصالت‌سنجی و نقد بیرونی»، چهار مقاله را در خود جای داده است. مقاله «کتابت و استقامت؛ انتقال علم دینی در تشیع متقدم»، سومین مقاله این فصل محسوب می‌شود. نگارنده مقاله، معتقد است برخلاف رأی اکثر محققانی که به تحقیق درباره نقل مکتوب و شفاهی در صدر اسلام می‌پردازند، رویکرد شیعه امامیه به کتابت، مسئله‌ای جزیی نیست، بلکه بیشتر مسئله‌ای است که عمیقاً با فهم منحصربه‌فرد شیعیان از جامعه و ولایت دینی و نیز برخی مفاهیم رازآمیز از علم گره خورده است.

    بخش چهارم با عنوان «فقه الحدیث و نقد درونی»، هشت مقاله را در بر گرفته است. مقاله «تحلیل محتوا به‌مثابه رویکردی نوین در فقه الحدیث»، از تحلیل محتوا در فهم و نقد احادیث استفاده می‌کند. ازاین‌رو ضمن بیان برخی از کارکردهای استفاده از این روش در حوزه فهم احادیث، به معرفی این روش تحقیق میان‌رشته‌ای پرداخته و فرایند بومی‌سازی این روش را تبیین کرده است. دو مقاله «درآمدی بر نقش انسان‌شناسی فرهنگی در فهم و ترجمه احادیث» و «انسان‌شناسی فرهنگی به‌مثابه روشی نوین در نقد احادیث»، به‌ترتیب سعی در معرفی دانش «انسان‌شناسی/ مردم‌شناسی» و زمینه‌های کاربست آن در «فهم و ترجمه» و «نقد احادیث» دارد[۲]‏.

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه، ص10
    2. ر.ک: همان، ص10-11

    منابع مقاله

    مقدمه.


    وابسته‌ها