کابالیسم: عرفان یهودی: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''کابالیسم: عرفان یهودی''' تألیف داود | '''کابالیسم: عرفان یهودی''' تألیف [[رنجبران، داود|داود رنجبران]]، این کتاب درباره عرفان یهود به ویژه شاخه قبالا نوشته شده است. | ||
بنابر گفته نویسنده در این پژوهش سعی بر آن بوده است تا با توجه به دیدگاههای گوناگون بدون نگاه جانبدارانه، عرفان قبالا را مورد بررسی قرار دهد. | بنابر گفته نویسنده در این پژوهش سعی بر آن بوده است تا با توجه به دیدگاههای گوناگون بدون نگاه جانبدارانه، عرفان قبالا را مورد بررسی قرار دهد. |
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۷
کابالیسم: عرفان یهودی | |
---|---|
پدیدآوران | رنجبران، داود (نویسنده) |
ناشر | ساحل اندیشه تهران |
مکان نشر | تهران |
سال نشر | 1388 |
چاپ | اول |
موضوع | قباله (عرفان یهودی),عرفان یهودی |
کد کنگره | BM 526/ر۹/ک۲ |
کابالیسم: عرفان یهودی تألیف داود رنجبران، این کتاب درباره عرفان یهود به ویژه شاخه قبالا نوشته شده است.
بنابر گفته نویسنده در این پژوهش سعی بر آن بوده است تا با توجه به دیدگاههای گوناگون بدون نگاه جانبدارانه، عرفان قبالا را مورد بررسی قرار دهد.
همچنین کوشیده شده است از لابهلای نظریات مختلف، به ویژه اعتقاد یهودیان ساکن در سرزمین اشغالی به عنوان مبلغان و مروجان اصلی قبالای امروزی، کنه حقیقت رازآلود قبالا را بررسی کند.
شایان ذکر است که مؤلف برای نوشتن این اثر از منابع مختلفی استفاده نموده که بیشتر آنها منابع اینترنتی هستند، در صورتی که کتابهای ارزشمندی در زمینه قبالا نوشته شده است.
کتاب دو بخش اصلی دارد که هر بخش شامل چند ضمیمه است.
در بخش نخست به تاریخچه قبالا و تأثیر آنها از مکاتب مختلف مصر باستان گرفته تا دوران جدید و همچنین بررسی ادبیات عرفانی یهود پرداخته شده است.
در بخش دوم تأثیرات قبالا در جهان معاصر مورد بررسی قرار گرفته و مهمترین مشترکان قبالا با برخی مسلکها از جمله اپیکوریان، کلبیان، رواقیان و نوافلاطونیان و تأثیراتی که از دوره هلنی و جریانات آن داشته، بیان شده است.[۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: شرفایی، محسن، ص126
منابع مقاله
شرفایی، محسن، رمضانعلی ایزانلو، محمدحسین محمدپور، کتابشناسی توصیفی ادیان، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی، 1391ش.