بررسی لطایف عرفانی در نصوص عتیق اوستایی: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = BL 1515.5.Y3A4 | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:فلسفه، مذهب و روانشناسی]] | ||
[[رده:ادیان، اسطوره شناسی، خردگرایی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1402]] | |||
[[رده:فاقد اتوماسیون]] | [[رده:فاقد اتوماسیون]] | ||
[[رده:مقالات شهریور موسوی]] | [[رده:مقالات شهریور موسوی]] |
نسخهٔ ۲۵ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۳۸
بررسی لطایف عرفانی در نصوص عتیق اوستایی | |
---|---|
پدیدآوران | عالیخانی، بابک (مؤلف) |
ناشر | هرمس |
مکان نشر | ایران - تهران |
سال نشر | 1379 |
چاپ | یکم |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | BL 1515.5.Y3A4 |
بررسی لطایف عرفانی در نصوص عتیق اوستایی، تألیف بابک عالیخانی، عرفان زرتشتی را از نظر گذرانده و میکوشد تا پیوستگی سنت عرفانی را در ایران زمین و بلکه در مشرق زمین، نشان دهد.
مؤلف با روش تحلیلی و مقایسهای این مهم را انجام داده و منظور از نصوص عتیق اوستایی، گاهان زرتشت و هفتها و برخی اذکار زرتشتی بوده است. او به دلیل پیچیدگی سرودهای زرتشت، به مجموعه آموزههای عرفانی شرقی مشتمل بر سه عرفان محض و سه فلسفه متعالیه رجوع کرده که عبارتاند از «ودانته»، «طرق زروانی و مهری و مزدکی»، «مسلک تصوف شهود خراسانی»، «سانکهیه»، «زند آگاهی»، و «فلسفه اشراق».
کتاب مشتمل بر مقدمه و سه فصل و خاتمه است. مقدمه، شرح مبسوطی است در معرفی شیوههای تفسیری گاهان و نقد آنها. البته نکتههای دیگری درباره زوران، هفتها و... آمده است. فصل اول، شامل تفکیکی است که نویسنده با اتکا به گاهان، میان دو اصطلاح اهورهمزدا و مزدا اهوره به لحاظ فضای آفاقی و انفسی آن نمایان ساخته است. در فصل دوم، اقانیم نور مورد توجه قرار گرفته و لطایفی درباره امشاسپندان آورده شده است. فصل سوم، به بررسی اندیشه زرتشت درباره وجود مختلف انسان اختصاص دارد و بسیاری از تعبیرهای نادرست را در این حوزه تصحیح میکند.
خاتمه کتاب، مشتمل بر سه بحث کوتاه اندیشههای شیخ اشراق، ارتباط میان اعتقاد به سوشیانسها با امامان شیعه در بسط تشیع در ایران و مقایسه نظرگاه معنوی «وجودی»، «شهودی» حضرت ابراهیم و زرتشت است. در ضمیمه، ترجمه و شرح کوتاهی از دو دعای مشهور زرتشتی موسوم به اهونور و اشم وهو آمده است[۱].
پانویس
- ↑ شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص267-268
منابع مقاله
شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، کتابشناسی توصیفی ادیان (دفتر چهارم: ادیان ایران باستان)، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی، چاپ اول، 1396.