ابن عبدان همدانی، عبدالله بن عبدان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (A-esmaili صفحهٔ ابن عبدان، ابوالفضل عبدالله بن عبدان بن محمد بن عبدان همدانى را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به ابن عبدان همدانی، عبدالله بن عبدان منتقل کرد) |
نسخهٔ ۲۳ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۵۴
| ابن عبدان، ابوالفضل عبدالله بن عبدان بن محمد بن عبدان همدانى؛ | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | عبدالله بن عبدان بن محمد بن عبدان همدانى؛ |
| نام‌های دیگر | ابن عبدان، ابوالفضل عبدالله بن عبدان بن محمد بن عبدان همدانى؛ |
| لقب | |
| تخلص | ابن عبدان؛ |
| نام پدر | عبدان بن محمد بن عبدان همدانى؛ |
| محل زندگی | بغداد؛ |
| رحلت | د 433ق؛ |
| خویشاوندان | |
| دین | اسلام؛ |
| مذهب | شافعی؛ |
| پیشه | فقيه، مفتی؛ |
| منصب | |
| اطلاعات علمی | |
| درجه علمی | فقيه، مفتى؛ |
| مشایخ | ابوالحسين ابن اخى منتمى، ابن خباب، عثمان ابن المنتاب، ابوحفص کتّانى، المخلص، صالح بن احمد، جبريل، على بن حسن بن ربيع، ابوبکر احمد بن على؛ |
| برخی آثار | 1- شرائط الاحکام، در فقه، 2- شرح العبادات؛ |
ابن عبدان، ابوالفضل عبدالله بن عبدان بن محمد بن عبدان همدانى (د صفر 433/ اکتبر 1041)، فقيه شافعى.
از تاريخ ولادت وی اطلاعى در دست نيست. بيشتر منابع از او به عنوان عالم و مفتى همدان ياد کرده‌اند.
مشایخ
در بغداد از ابوالحسين ابن اخى منتمى، ابن خباب، عثمان ابن المنتاب، ابوحفص کتّانى و المخلص استماع و از ديگر مشايخ وی مى‌توان صالح بن احمد، جبريل، على بن حسن بن ربيع و ابوبکر احمد بن على معروف به ابن الال را نام برد.
راویان
نيز کسانى همچون محمد بن عثمان، احمد بن عمر، ابن عبدوس و پدرش و على الحسنى از او روايت کرده‌اند.
ذهبى به نقل از شيرويه بن شهردار، وی را موثق دانسته است.
خواب ابن عبدان
نيز ذهبى به نقل از همو گويد: به خطّ ابن عبدان ديدم که نوشته بود، در خواب ديدم: خدای تعالى به من سخنى فرمود که در آن مرا از خودستايى نسبت بدانچه به من داده است، بيم داد. گفتم: من در نفسم فروتر از آنم. فرمود برترين سخن که شايسته است مردم را بدان فرا خوانند «الا له الخلق و الامر» است.
قنوت نماز وتر
ابن عبدان از کسانى است که قنوت را در نماز وتر در طول سال مستحب دانسته‌اند.
آثار
- شرائط الاحکام، در فقه، که بنا به گفته اسنوی نسخه‌ای از آن نزد وی موجود بوده است؛
- شرح العبادات، کتابى است مختصر که بيشتر نظرات فقهى وی از اين کتاب نقل شده است؛
- مقاماتref>صفری نادری، حسن، ج4، ص177-175</ref>.
پانویس
منابع مقاله
صفری نادری، حسن، دائر‌ه‌المعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائر‌ه‌المعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377.