ابن عبدالحکم، عبدالله‌ بن عبدالحکم: تفاوت میان نسخه‌ها

اِبْن‌ِ عَبْدُالحَکم‌، عنوان‌ افراد خاندانى‌ از مورخان‌، فقيهان‌، محدثان‌ و پيشوايان‌ مذهبى‌ مصر که‌ در سده‌های 2 و 3ق‌/8 و 9م‌ از شهرت‌ و نفوذ بسيار برخوردار بودند و بر مالکيان‌ مصر رياست‌ داشتند.

نيای اين‌ خاندان‌، اعين‌ بن‌ ليث‌، از حقل‌، يکى‌ از قراء ايله‌ بر ساحل‌ دريای سرخ‌، به‌ مصر کوچيد و در اسکندريه‌ سکنى‌ گزيد. وی در آنجا صاحب‌ فرزندی شد به‌ نام‌ ابوعثمان‌ عبدالحکم‌ که‌ بعدها ثروت‌ و قدرت‌ بسيار کسب‌ کرد و افراد خاندان‌ ابن‌ عبدالحکم‌، همه‌ به‌ وی منسوب‌ شدند. رقابت‌های مذهبى‌ و فرقه‌ای در باره مسأله خَلق‌ قرآن‌ و دوره«محنه‌» که‌ سبب‌ مصادره اموال‌ و گرفتاری و شکنجه‌ و مرگ‌ بسياری شد، از جمله‌ سوانح‌ زندگى‌ خاندان‌ ابن‌ عبدالحکم‌ بوده‌ است‌.

اين‌ افراد به‌ سبب‌ داشتن‌ آثار و پايگاه‌ مذهبى‌ و اجتماعى‌، از اين‌ خاندان‌ به‌ شهرت‌ رسيدند:

ابومحمد عبدالله‌ بن‌ عبدالحکم‌، فقيه‌ بلند آوازه‌، بزرگ‌ِ مالکيان‌ مصر و دانشمندترين‌ يار مالک‌ بن‌ انس‌ که‌ با او رابطه نزديک‌ و مستقيم‌ داشت‌ و پس‌ از اشهب‌ بن‌ عبدالعزيز قيسى‌ (د 204ق‌) رياست‌ مذهب‌ مالکى‌ در مصر به‌ او رسيد.