۱۱۱٬۴۸۶
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (Hbaghizadeh صفحهٔ الوسیط في المذاهب و المصطلحات الاسلامیة را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به الوسيط في المذاهب و المصطلحات الإسلامية منتقل کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''الوسيط في المذاهب و المصطلحات الإسلامية'''، نوشته محمد عماره (2020-1931م)، اندیشمند معاصر مصری است. او در این اثر، گزارشی از فرقهها و نحلههای مذهبی و توضیحی درباره اصطلاحهایی که از ادبیات دینی و رخدادهای تاریخی جهان اسلام برآمدهاند و نیز، معرفی اجمالی انواع دولتهایی که در جهان اسلام از نخستین حکومت دینی در مدينة النبي(ص) تا حکومت مصر در سیزدهم تا چهاردهم هجری قمری برآمدهاند را بهاختصار آورده است. | '''الوسيط في المذاهب و المصطلحات الإسلامية'''، نوشته [[عماره، محمد|محمد عماره]] (2020-1931م)، اندیشمند معاصر مصری است. او در این اثر، گزارشی از فرقهها و نحلههای مذهبی و توضیحی درباره اصطلاحهایی که از ادبیات دینی و رخدادهای تاریخی جهان اسلام برآمدهاند و نیز، معرفی اجمالی انواع دولتهایی که در جهان اسلام از نخستین حکومت دینی در مدينة النبي(ص) تا حکومت مصر در سیزدهم تا چهاردهم هجری قمری برآمدهاند را بهاختصار آورده است. | ||
عماره در آغاز، مفهوم «دعوت اسلامی» و «سلف» را شرح میدهد، سپس به دستهبندیهای عمده فرقههای مذهبی میپردازد. او از سلفیان و اهل سنت و شعبههای آن آغاز کرده و به گروهبندیهای عمده فرقهای و نحلههای فکری میپردازد که در میان آنها جماعات اشعریه، اهل حدیث، خوارج، معتزله، شیعه و گروههای منتسب به آن، دیده میشوند<ref>ر.ک: همان، ص118-11</ref>. عماره بحث خود را به دوران معاصر نزدیکتر میکند و با ارائه تعریفی از «جامعه اسلامی»، گزارشی کوتاه از بیداری جهان اسلام با عنوان «صحوه» ارائه میدهد<ref>ر.ک: همان، ص131-119</ref>. او با توضیح شخصیتهایی مانند: طهطاوی، که به اجتهاد تازهای در احکام دینی باور داشت<ref>ر.ک: همان، ص135</ref> و ظهور مصلحانی همچون: سید جمالالدین اسدآبادی و شیخ محمد عبده و تأسیس حزب آزاد ملی (الحزب الوطني الحر) تا تشکیل جماعت اخوان المسلمین، جمعية العلماء، الجهاد و جماعة المسلمين (التكفير و الهجرة)، بخش نخست کتابش را پایان میبرد<ref>ر.ک: همان، ص169-136</ref>. | [[عماره، محمد|عماره]] در آغاز، مفهوم «دعوت اسلامی» و «سلف» را شرح میدهد، سپس به دستهبندیهای عمده فرقههای مذهبی میپردازد. او از سلفیان و اهل سنت و شعبههای آن آغاز کرده و به گروهبندیهای عمده فرقهای و نحلههای فکری میپردازد که در میان آنها جماعات اشعریه، اهل حدیث، خوارج، معتزله، شیعه و گروههای منتسب به آن، دیده میشوند<ref>ر.ک: همان، ص118-11</ref>. عماره بحث خود را به دوران معاصر نزدیکتر میکند و با ارائه تعریفی از «جامعه اسلامی»، گزارشی کوتاه از بیداری جهان اسلام با عنوان «صحوه» ارائه میدهد<ref>ر.ک: همان، ص131-119</ref>. او با توضیح شخصیتهایی مانند: [[طهطاوی، رفاعة رافع|طهطاوی]]، که به اجتهاد تازهای در احکام دینی باور داشت<ref>ر.ک: همان، ص135</ref> و ظهور مصلحانی همچون: [[اسدآبادی، سید جمالالدین|سید جمالالدین اسدآبادی]] و [[عبده، محمد|شیخ محمد عبده]] و تأسیس حزب آزاد ملی (الحزب الوطني الحر) تا تشکیل جماعت اخوان المسلمین، جمعية العلماء، الجهاد و جماعة المسلمين (التكفير و الهجرة)، بخش نخست کتابش را پایان میبرد<ref>ر.ک: همان، ص169-136</ref>. | ||
عماره در بخش دوم کتاب، برخی از اصطلاحهای رایج در فرهنگ اسلامی و حوزه تاریخی جهان اسلام را توضیح میدهد<ref>ر.ک: همان، ص284-171</ref>. سپس با توضیحی از مفهوم بیعت و امام، گزارشی از تاریخ شکلگیری دولتها از صدر اسلام تا دوره معاصر (سده چهاردهم هجری قمری) ارائه میکند<ref>ر.ک: همان، ص343-285</ref>. | عماره در بخش دوم کتاب، برخی از اصطلاحهای رایج در فرهنگ اسلامی و حوزه تاریخی جهان اسلام را توضیح میدهد<ref>ر.ک: همان، ص284-171</ref>. سپس با توضیحی از مفهوم بیعت و امام، گزارشی از تاریخ شکلگیری دولتها از صدر اسلام تا دوره معاصر (سده چهاردهم هجری قمری) ارائه میکند<ref>ر.ک: همان، ص343-285</ref>. |