دراسة الأسانيد في روايات الإمامية: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مقدمه نويس' به 'مقدمهنويس') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[خویر، آمال حسین]] (نويسنده) | [[خویر، آمال حسین]] (نويسنده) | ||
[[حجي، علي خضیر]] ( | [[حجي، علي خضیر]] (مقدمهنويس) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی |
نسخهٔ کنونی تا ۱ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۴۴
دراسة الأسانيد في روايات الإمامية | |
---|---|
پدیدآوران | خویر، آمال حسین (نويسنده) حجي، علي خضیر (مقدمهنويس) |
عنوانهای دیگر | خطواتها، نظائرها، معلقاتها، فك إقترانها، عللها |
سال نشر | 1433ق - 2021م |
چاپ | 1 |
موضوع | حدیث - اسناد - احادیث شیعه - قرن 14 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | 4د9خ 111 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
دراسة الأسانيد في روايات الإمامية، نوشته بانوی دانشور معاصر، آمال حسین علوان خُوَیِّر، پژوهشی تحلیلی است که به آسیبشناسی اسناد احادیث شیعه، بهخصوص کافی و التهذيب میپردازد. نویسنده برای نگارش این کتاب، از آثار دانشمندان ممتاز شیعه، از جمله کتاب أسانيد الكتب الأربعة و أسانيد كتاب الكافي: تهذيبها و ترتيبها و توحيدها و تمييز المشترك منها نوشته آیتالله سید حسین طباطبایی بروجردی و کتاب توضيح الأسناد المشكلة في الكتب الأربعة استفاده کرده است.
هدف و موضوع
استاد دانشگاه کوفه، علی خُضَیِّر حَجّی این اثر را طرح و نقشهای نو دانسته است که در سطح دانشگاهی عرضه میشود و دیدگاهی کلان نسبت به اسانید روایات ارائه میکند. او تأکید میکند که از نویسنده، خواسته است کتابش را از باب پرداخت زکات علم، منتشر سازد[۱]. آمال حسین خویر، با اشاره به ارزش سنت و اهمیت شناخت اسانید روایات، مقصود از نگارش کتاب حاضر را گشودن بابی جدید در این زمینه شمرده است تا گامهای روشی و تحلیلی در جهت شناسایی میراث روایی شیعه توضیح داده شود. نویسنده، تأکید کرده است: در این اثر، فقط به اسانید متناظر، معلق و مقرون میپردازم؛ زیرا در کتابهای حدیثی ما فراوان است و از نظر تشخیص اسانید صحیح از سقیم، اهمیت بسیاری دارد[۲].
ساختار و محتوا
کتاب حاضر، از 2 فصل بهترتیب ذیل تشکیل شده است:
- اسناد مشابه، معلق و مقرون.
- اسناد معلول در کتب کافی.
نمونه مطالب
- نویسنده، نظر آیتالله سید ابوالقاسم خویى در مورد اسناد کتب اربعه و بهخصوص کافی را پذیرفته و معتقد است که گزاره «همه اسانید کافی، صحیح و روایتشده از صادقین(ع) است»، درست نیست و بنابراین، نظر آیتالله محمدحسین غروی نائینى: «نقد اسناد کافی، کار عاجزان است»، نیز پذیرفتنی نیست[۳].
- حدیث معلول، باید 2 معیار اساسی داشته باشد:
- این علت در حدیث، پنهان باشد و بهآسانی شناخته نشود.
- علت مذکور، باعث اخلال در صحت حدیث شود. آمال حسین علوان خُوَیِّر، میگوید: با این ملاکهایی که گفته شد، روشن میشود که این پندار که «روایت شاذّ، منکر و منفرد از مصادیق حدیث معلول است»، صحیح نیست و خارج از تعریف حدیث معلول است[۴].
پانویس
منابع مقاله
التقديم، مقدمه و متن کتاب.