قفو الأثر في صفو علوم الأثر: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '« ' به '«') |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==نمونه مطالب== | ==نمونه مطالب== | ||
* آگاه باش که «شاهد» به روایتی گفته می‌شود که مساوی با دیگری است یا تنها از نظر معنا، مشابه آن است و بیش از یک نفر صحابی، آن را روایت می‌کند و ذکر روایت شاهد، «استشهاد» نامیده می‌شود<ref>ر.ک: متن کتاب، ص64</ref>. | * آگاه باش که «شاهد» به روایتی گفته می‌شود که مساوی با دیگری است یا تنها از نظر معنا، مشابه آن است و بیش از یک نفر صحابی، آن را روایت می‌کند و ذکر روایت شاهد، «استشهاد» نامیده می‌شود<ref>ر.ک: متن کتاب، ص64</ref>. | ||
* بالاترین مرتبه تعدیل، یکی وصف با صیغه مبالغه است، مانند: «أوثق الناس»، «أثبت الناس»، «إليه المنتهی في التثبت»، و دیگری لفظ مکرر (آوردن دو لفظ در پی هم که هرکدام از آنها بر تعدیل دلالت دارد)، مانند: «ثقةٌ ثبتٌ»، | * بالاترین مرتبه تعدیل، یکی وصف با صیغه مبالغه است، مانند: «أوثق الناس»، «أثبت الناس»، «إليه المنتهی في التثبت»، و دیگری لفظ مکرر (آوردن دو لفظ در پی هم که هرکدام از آنها بر تعدیل دلالت دارد)، مانند: «ثقةٌ ثبتٌ»، «ثقةٌ حافظ»، «ثقةٌ حجة» و «ثقةٌ متقن».... است و بدترین مراتب جرح، «ركن الكذب»، «كَذّابٌ»، «وَضّاعٌ»، «دَجّالٌ»، «يَكذِبُ» و «یَضَعُ» می‌باشد<ref>ر.ک: همان، ص202-203</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۱ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۱۰
| قفو الأثر في صفو علوم الأثر | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن حنبلی، محمد بن ابراهیم (نويسنده)
مرتضی زبیدی، محمد بن محمد (نويسنده) ابوغده، عبدالفتاح ( سایر) |
| عنوان‌های دیگر | بلغه الأریب في مصطلح آثار الحبیب |
| ناشر | مکتب المطبوعات الاسلامية |
| مکان نشر | سوریه - حلب |
| سال نشر | 1408ق |
| چاپ | 2 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /الف2ق7 108/5 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
قفو الأثر في صفو علوم الأثر، نوشته مورخ، لغت‌شناس، شاعر و فقیه حنفى، ابوعبدالله محمد بن ابراهیم حلبى مشهور به ابن حنبلى (908-971ق)، به تعریف و توضیح اصطلاحات حدیثی می‌پردازد و می‌کوشد در موارد اختلافی، نظر حنفیان را روشن سازد[۱]. این کتاب همراه با کتابی دیگر به نام بلغة الأريب في مصطلح آثار الحبيب نوشته لغوی، حافظ و محدّث محمد مرتضی ح‍س‍ی‍ن‍ی واس‍طی زبیدی (1145-1205ق) با اهتمام عبدالفتاح ابوغُدّه (1336-1417ق)، با موضوع اصطلاح‌شناسی علوم حدیث، در یک مجلد منتشر شده است.
هدف و روش
- محقق کتاب، عبدالفتاح ابوغُدّه، در مورد کتاب اول، یادآور شده است:
- ابن حنبلی در قفو الأثر، کتاب نخبة الفكر نوشته ابن حجر عسقلانی و شرح او و شرح‌های دیگران را بر آن، بدون اطناب ممل و اختصار مخل، خلاصه کرده و اثری شیرین و گوارا پدید آورده است که نوآموزان را معرفت افزاید و تحسین متخصصان را برانگیزد[۲].
- ابن حنبلی افزون بر خلاصه‌سازی، خودش مطالبی از پیشوایان حنفی در زمینه علم اصول هنگام بحث از آرای اصولیان شافعی و دیگران اضافه کرده است [۳].
- علی‌رغم جستجو در فهارس موجود، از نسخه‌های خطی کتاب، اثری نیافتم و بر نسخه چاپی با تصحیح اسماعیل خطیب اسعردی اعتماد کردم که فایده‌اش بسیار و اشتباهش اندک است[۴].
- عبدالفتاح ابوغُدّه، کتاب دوم را یکی از بهترین آثار مختصر در زمینه شناخت اصطلاحات حدیثی دانسته و افزوده است که محمد مرتضی ح‍س‍ی‍ن‍ی واس‍طی زبیدی، کتاب بلغة الأريب في مصطلح آثار الحبيب را برای دوستش، عبدالحلیم بن عیسی ذروانی شافعی در یمن، در سال 1163ق نوشته است[۵].
نمونه مطالب
- آگاه باش که «شاهد» به روایتی گفته می‌شود که مساوی با دیگری است یا تنها از نظر معنا، مشابه آن است و بیش از یک نفر صحابی، آن را روایت می‌کند و ذکر روایت شاهد، «استشهاد» نامیده می‌شود[۶].
- بالاترین مرتبه تعدیل، یکی وصف با صیغه مبالغه است، مانند: «أوثق الناس»، «أثبت الناس»، «إليه المنتهی في التثبت»، و دیگری لفظ مکرر (آوردن دو لفظ در پی هم که هرکدام از آنها بر تعدیل دلالت دارد)، مانند: «ثقةٌ ثبتٌ»، «ثقةٌ حافظ»، «ثقةٌ حجة» و «ثقةٌ متقن».... است و بدترین مراتب جرح، «ركن الكذب»، «كَذّابٌ»، «وَضّاعٌ»، «دَجّالٌ»، «يَكذِبُ» و «یَضَعُ» می‌باشد[۷].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه‌ها و متن کتاب.