تاریخ هنر اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR104959J1.jpg | عنوان =تاريخ هنر اسلامي | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = پرايس،ک‍ري‍س‍ت‍ي‍ن (نویسنده) رجب‌نیا، مسعود (مترجم) |زبان | زبان = فارسي | کد کنگره = N 6260/پ۴ت۲ | موضوع = |ناشر | ناشر =بنگاه...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''تاریخ هنر اسلامی''' تألیف [[پرايس، ک‍ري‍س‍ت‍ي‍ن|كريستين پرايس]]، ترجمه [[رجب‌نیا، مسعود|مسعود رجب‌نیا]]، كوششى است براى معرفى تاريخ هنرهاى اسلامى از ابتدا تا قرن سيزده قمرى. | '''تاریخ هنر اسلامی''' تألیف [[پرايس، ک‍ري‍س‍ت‍ي‍ن|كريستين پرايس]]، ترجمه [[رجب‌نیا، مسعود|مسعود رجب‌نیا]]، كوششى است براى معرفى تاريخ هنرهاى اسلامى از ابتدا تا قرن سيزده قمرى.مؤلف ابتدا اشاره‌اى مختصر به مسألۀ فتوحات مسلمين دارد و نتيجه‌گيرى مى‌كند كه «چيرگى عربان بر جهان، ايشان را با پيشه و هنر آشنا كرد و اين هنر بتدريج مبدل به شيوه‌هايى شدكه هنر اسلامى نام گرفت». | ||
آنگاه به بررسى اين هنر در مناطق و ادوار مختلف به شرح ذيل مى‌پردازد: | |||
دمشق و سوريه، بغداد، قرطبه، قاهره و فاطميان، اورشليم و صليبيان، تركان سلجوقى در ايران و بين النهرين و آسياى صغير، مصر و سوريه و مملوكان،مغولان و راه چين، غرناطه: بازپسين پادشاهى اسلامى در اسپانيا، ايران و دودمان تيمور، استانبول و تركان عثمانى، ايران و صفويان، هند و گوركانيان، و قاجار در ايران. | |||
هنرى كه مؤلف در بخشهاى مختلف به آن پرداخته، معمارى اسلامى است. | |||
كتاب فهرست اعلام دارد و در صفحات مختلف حاوى تصاويرى از جلوه‌هاى گوناگون هنر اسلامى است.<ref> ر.ک: روغنی، شهره، ص154</ref> | |||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references/> | <references/> | ||
نسخهٔ ۱۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۱:۰۶
| تاريخ هنر اسلامي | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | پرايس،ک‍ري‍س‍ت‍ي‍ن (نویسنده) رجب‌نیا، مسعود (مترجم) |
| ناشر | بنگاه ترجمه و نشر کتاب |
| مکان نشر | ايران - تهران |
| سال نشر | 1977م. = 1356ش |
| زبان | فارسي |
| کد کنگره | N 6260/پ۴ت۲ |
تاریخ هنر اسلامی تألیف كريستين پرايس، ترجمه مسعود رجب‌نیا، كوششى است براى معرفى تاريخ هنرهاى اسلامى از ابتدا تا قرن سيزده قمرى.مؤلف ابتدا اشاره‌اى مختصر به مسألۀ فتوحات مسلمين دارد و نتيجه‌گيرى مى‌كند كه «چيرگى عربان بر جهان، ايشان را با پيشه و هنر آشنا كرد و اين هنر بتدريج مبدل به شيوه‌هايى شدكه هنر اسلامى نام گرفت».
آنگاه به بررسى اين هنر در مناطق و ادوار مختلف به شرح ذيل مى‌پردازد:
دمشق و سوريه، بغداد، قرطبه، قاهره و فاطميان، اورشليم و صليبيان، تركان سلجوقى در ايران و بين النهرين و آسياى صغير، مصر و سوريه و مملوكان،مغولان و راه چين، غرناطه: بازپسين پادشاهى اسلامى در اسپانيا، ايران و دودمان تيمور، استانبول و تركان عثمانى، ايران و صفويان، هند و گوركانيان، و قاجار در ايران.
هنرى كه مؤلف در بخشهاى مختلف به آن پرداخته، معمارى اسلامى است.
كتاب فهرست اعلام دارد و در صفحات مختلف حاوى تصاويرى از جلوه‌هاى گوناگون هنر اسلامى است.[۱]
پانویس
- ↑ ر.ک: روغنی، شهره، ص154
منابع مقاله
روغنی، شهره، کتابشناسی گزیده توصیفی تاریخ و تمدن ملل اسلامی، تهران، سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها(سمت)، 1382ش