موسوی زنجانی، سید محمد بن ابوالقاسم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'آية الله ' به 'آیت‌الله')
    جز (جایگزینی متن - 'آیت‌الله' به 'آیت‌الله ')
    خط ۴۳: خط ۴۳:
    ميرزا ابو طالب(محمد) زنجانى، فرزند ميرزا ابو القاسم زنجانى، در 18 ذى القعده 1259ق، برابر با 1219ش، در زنجان متولد شد. خاندان پدرى او از دوره صفويه مقام مرجعيت و قضاوت شهر زنجان را داشتند. تحصيلات مقدماتى را در زادگاهش آغاز كرد و سپس رهسپار قزوين شد. در سال 1278 به نجف رفت و در درس [[شيخ مرتضى انصارى|انصاری، مرتضی بن محمدامین]] و شيخ راضى شركت كرد.
    ميرزا ابو طالب(محمد) زنجانى، فرزند ميرزا ابو القاسم زنجانى، در 18 ذى القعده 1259ق، برابر با 1219ش، در زنجان متولد شد. خاندان پدرى او از دوره صفويه مقام مرجعيت و قضاوت شهر زنجان را داشتند. تحصيلات مقدماتى را در زادگاهش آغاز كرد و سپس رهسپار قزوين شد. در سال 1278 به نجف رفت و در درس [[شيخ مرتضى انصارى|انصاری، مرتضی بن محمدامین]] و شيخ راضى شركت كرد.


    او، همراه با دو برادرش، آیت‌اللهميرزا ابو المكارم و آیت‌اللهآميرزا ابو عبد الله از برجسته‌ترين شاگردان آیت‌اللهسيد حسين كوه‌كمرى تبريزى بود. چهار سال از درس وى بهره برد و از او اجازه اجتهاد گرفت. در سنّ چهل سالگى به ايران بازگشت و در تهران اقامت گزيد. جايگاه علمى و تبحر او در شاخه‌هاى متفاوت علوم دينى، سبب شد در اندك مدتى در زمره علماى مشهور تهران درآيد.
    او، همراه با دو برادرش، آیت‌الله ميرزا ابو المكارم و آیت‌الله آميرزا ابو عبد الله از برجسته‌ترين شاگردان آیت‌الله سيد حسين كوه‌كمرى تبريزى بود. چهار سال از درس وى بهره برد و از او اجازه اجتهاد گرفت. در سنّ چهل سالگى به ايران بازگشت و در تهران اقامت گزيد. جايگاه علمى و تبحر او در شاخه‌هاى متفاوت علوم دينى، سبب شد در اندك مدتى در زمره علماى مشهور تهران درآيد.


    او، علاوه بر فارسى و آذرى، با زبان‌هاى فرانسه، عربى و تركى استامبولى آشنايى داشت. وى، با نظريات متفكران اروپايى هم‌عصر خود، از جمله توماس مالتوس و داروين آشنا بود و در نوشته‌هاى خود از آراء اين متفكران استفاده مى‌كرد. محكمه شرعى او در تهران معتبر بود و اغلب پرونده‌هاى قضايى سفارت بريتانيا در محكمه او رسيدگى مى‌شد.
    او، علاوه بر فارسى و آذرى، با زبان‌هاى فرانسه، عربى و تركى استامبولى آشنايى داشت. وى، با نظريات متفكران اروپايى هم‌عصر خود، از جمله توماس مالتوس و داروين آشنا بود و در نوشته‌هاى خود از آراء اين متفكران استفاده مى‌كرد. محكمه شرعى او در تهران معتبر بود و اغلب پرونده‌هاى قضايى سفارت بريتانيا در محكمه او رسيدگى مى‌شد.

    نسخهٔ ‏۵ نوامبر ۲۰۱۶، ساعت ۰۷:۵۶

    موسوی زنجانی، محمد بن ابو القاسم
    نام موسوی زنجانی، محمد بن ابو القاسم
    نام های دیگر زنجانی، ابو طالب محمد بن ابو القاسم

    موسوی، ابو طالب محمد بن ابو القاسم

    نام پدر
    متولد
    محل تولد
    رحلت 1329 هـ.ق
    اساتید
    برخی آثار إیضاح السبل في الترجیح و التعادل / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    التنقید لأحکام التقلید / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    ‏کيميای سعادت: ترجمه طهارة الأعراق أبو علي مسکويه رازی / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    کد مولف AUTHORCODE2498AUTHORCODE


    معرفى اجمالى

    ميرزا ابو طالب(محمد) زنجانى، فرزند ميرزا ابو القاسم زنجانى، در 18 ذى القعده 1259ق، برابر با 1219ش، در زنجان متولد شد. خاندان پدرى او از دوره صفويه مقام مرجعيت و قضاوت شهر زنجان را داشتند. تحصيلات مقدماتى را در زادگاهش آغاز كرد و سپس رهسپار قزوين شد. در سال 1278 به نجف رفت و در درس انصاری، مرتضی بن محمدامین و شيخ راضى شركت كرد.

    او، همراه با دو برادرش، آیت‌الله ميرزا ابو المكارم و آیت‌الله آميرزا ابو عبد الله از برجسته‌ترين شاگردان آیت‌الله سيد حسين كوه‌كمرى تبريزى بود. چهار سال از درس وى بهره برد و از او اجازه اجتهاد گرفت. در سنّ چهل سالگى به ايران بازگشت و در تهران اقامت گزيد. جايگاه علمى و تبحر او در شاخه‌هاى متفاوت علوم دينى، سبب شد در اندك مدتى در زمره علماى مشهور تهران درآيد.

    او، علاوه بر فارسى و آذرى، با زبان‌هاى فرانسه، عربى و تركى استامبولى آشنايى داشت. وى، با نظريات متفكران اروپايى هم‌عصر خود، از جمله توماس مالتوس و داروين آشنا بود و در نوشته‌هاى خود از آراء اين متفكران استفاده مى‌كرد. محكمه شرعى او در تهران معتبر بود و اغلب پرونده‌هاى قضايى سفارت بريتانيا در محكمه او رسيدگى مى‌شد.

    او، بيشتر وقت خود را به تأليف كتاب و تربيت شاگرد گذراند. وى، در 15 ربيع الاول 1329ق، برابر با 1289ش، در سن شصت و نه سالگى، در تهران درگذشت و در مشهد در كنار مزار شيخ بهايى دفن شد.

    آثار

    «احكام اوانى الذهب و الفضة»، «ايضاح السبل» در ترجيح و تعادل، «تحفة القاصد»، «رشحة الخواطر» در احتياط و توقف، «التنقيد» در احكام تقليد، «غاية المرام» در احكام صيام، «مرآة العصر»، «الكفاية» در درايه، «المقابيس فى اصول الفقه»، «مناسك الحج»، «حكم الربا» در جميع اديان، «التسامح»، «الذخيرة» در علم درايه، «رشحة الخاطر» در فساد مقالات اخباريّه، «الحق المصاب»، «مقابس الانوار» در اصول، «المقلة العبراء» در مقتل خامس اصحاب كساء، «طيف الخيال»، «كيمياى سعادت»(ترجمه آزاد از«طهارة الاعراق» اثر ابن مسكويه، از زبان عربى به زبان فارسى) و«سياحت‌نامه»(ترجمه از زبان فرانسه به زبان فارسى).


    وابسته‌ها

    إیضاح السبل في الترجیح و التعادل / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    التنقید لأحکام التقلید / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    کيميای سعادت: ترجمه طهارة الأعراق أبو علي مسکويه رازی / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم