معماری امامزادگان قم در قرن هشتم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR30347J1.jpg | عنوان =معماری امامزادگان قم در قرن هشتم | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = کاوسي، عمار (نویسنده) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره =‏ 1384 ‎‏/‎‏م‎‏795‎‏ ‎‏ک‎‏2 / 2113 DSR | موضوع = قم - امام زاده‏ها - م...» ایجاد کرد)
     
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۲۶: خط ۲۶:
    | پیش از =
    | پیش از =
    }}
    }}
    '''معماری امامزادگان قم در قرن هشتم''' تألیف عمار کاوسی، تحقيقى درباره سبك معمارى آرامگاه‌هاى امامزادگان قم در قرن هشتم هجرى است. در اين قرن، حكومت محلى و شيعى مذهب آل‌صفى در قم برپا بود و توجه فراوانى به ساخت و بازسازى بناهاى امامزادگان داشت.
    '''معماری امامزادگان قم در قرن هشتم''' تألیف [[کاوسي، عمار|عمار کاوسی]]، تحقيقى درباره سبك معمارى آرامگاه‌هاى امامزادگان قم در قرن هشتم هجرى است. در اين قرن، حكومت محلى و شيعى مذهب آل‌صفى در قم برپا بود و توجه فراوانى به ساخت و بازسازى بناهاى امامزادگان داشت.


    معمارى آن دوره كه به ايلخانى معروف است، مرحله‌اى از تاريخ معمارى ايران و در حقيقت تكامل هماهنگ شيوه و فنون معمارى پيش از آن محسوب مى‌شود. در اين دوره، ساخت بناهاى مذهبى مانند مساجد، مدارس و زيارتگاه‌ها، از بناى ساختمان‌هاى غير مذهبى بيشتر بوده است.
    معمارى آن دوره كه به ايلخانى معروف است، مرحله‌اى از تاريخ معمارى ايران و در حقيقت تكامل هماهنگ شيوه و فنون معمارى پيش از آن محسوب مى‌شود. در اين دوره، ساخت بناهاى مذهبى مانند مساجد، مدارس و زيارتگاه‌ها، از بناى ساختمان‌هاى غير مذهبى بيشتر بوده است.

    نسخهٔ ‏۲۴ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۰۲

    معماری امامزادگان قم در قرن هشتم
    معماری امامزادگان قم در قرن هشتم
    پدیدآورانکاوسي، عمار (نویسنده)
    ناشرآستانه مقدسه قم. انتشارات زائر
    مکان نشرايران - قم
    سال نشر1384ش.
    چاپيکم
    شابک964-8567-55-7
    موضوعقم - امام زاده‏ها - معماري معماري اسلامي - ايران - قم - قرن 8ق.
    زبانفارسی
    کد کنگره
    ‏ 1384 ‎‏/‎‏م‎‏795‎‏ ‎‏ک‎‏2 / 2113 DSR

    معماری امامزادگان قم در قرن هشتم تألیف عمار کاوسی، تحقيقى درباره سبك معمارى آرامگاه‌هاى امامزادگان قم در قرن هشتم هجرى است. در اين قرن، حكومت محلى و شيعى مذهب آل‌صفى در قم برپا بود و توجه فراوانى به ساخت و بازسازى بناهاى امامزادگان داشت.

    معمارى آن دوره كه به ايلخانى معروف است، مرحله‌اى از تاريخ معمارى ايران و در حقيقت تكامل هماهنگ شيوه و فنون معمارى پيش از آن محسوب مى‌شود. در اين دوره، ساخت بناهاى مذهبى مانند مساجد، مدارس و زيارتگاه‌ها، از بناى ساختمان‌هاى غير مذهبى بيشتر بوده است.

    شايد برجسته‌ترين ويژگى معمارى دوره ايلخانى، استفاده فراوان از كاشى در تزئين بناها باشد.

    فهرست

    فصل اول / كلياتى درباره تاريخ معمارى و تزئينات دوره ايلخانى

    فصل دوم / كلياتى درباره مقابر برجى شكل.

    فصل سوم / معرفى بناها: سيد سربخش، شاه احمد بن قاسم، خديجه خاتون، ابواحمد محمد بن حنفيه[۱]

    پانویس

    1. ر.ک: باقریان موحد، رضا، ص186

    منابع مقاله

    باقریان موحد، کتابشناسی زیارت، قم- ایران، نشر مشعر، 1387


    وابسته‌ها