مونس جان: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
اميد به بخشش گناهان، توصيف قدرت خداوند در مظاهر طبيعى مانند آسمان ها، كوه ها، درياها، ستارگان و كهكشان ها، توصيف حكمت و رحمت واسعه الهى، تعابيرى لطيف در وصف خالقيت، رازقيت و فريادرسى مظلومان و ضعيفان، درخواست تهذيب نفس و درك معارف باطنى از خداوند، اعتراف به گناهان و شرمسارى به درگاه الهى، درخواست بصيرت و حكمت، اظهار و دردمندى و ذليلى به درگاه ذات اقدس الهى و درخواست ايمنى از عذاب از جمله ويژگى هاى مناجات هاى ذكر شده در اين نوشتار است. | اميد به بخشش گناهان، توصيف قدرت خداوند در مظاهر طبيعى مانند آسمان ها، كوه ها، درياها، ستارگان و كهكشان ها، توصيف حكمت و رحمت واسعه الهى، تعابيرى لطيف در وصف خالقيت، رازقيت و فريادرسى مظلومان و ضعيفان، درخواست تهذيب نفس و درك معارف باطنى از خداوند، اعتراف به گناهان و شرمسارى به درگاه الهى، درخواست بصيرت و حكمت، اظهار و دردمندى و ذليلى به درگاه ذات اقدس الهى و درخواست ايمنى از عذاب از جمله ويژگى هاى مناجات هاى ذكر شده در اين نوشتار است. | ||
نگارنده از تعابير عاشقانه كه حاكى از پريشان حالى عاشق نسبت به معشوق است بهره فراوانى گرفته و همواره خود را مقصر و مسكين و ضعيف توصيف مى نمايد. | نگارنده از تعابير عاشقانه كه حاكى از پريشان حالى عاشق نسبت به معشوق است بهره فراوانى گرفته و همواره خود را مقصر و مسكين و ضعيف توصيف مى نمايد.<ref> ر.ک: انصاریان، حسین، ص363-365</ref> | ||
==پانويس == | |||
<references /> | |||
==منابع مقاله== | |||
انصاریان، حسین، کتابشناسی آثار انصاریان، قم-ایران، بی، نا، بی، تا | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
نسخهٔ ۱۷ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۱۴
| مونس جان | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | انصاریان، حسین (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | مناجات نامه |
| ناشر | [بی نا] |
| مکان نشر | [بی جا] - [بی جا] |
| سال نشر | 13سده |
| چاپ | 1 |
| شابک | - |
| موضوع | دعاها - مناجات |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /الف8م8 271/8 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مونس جان تألیف حسین انصاریان، مناجات هايى است با خداوند و توصيف اسماء و صفات الهى.
در اين كتاب ابتدا شرح حال مختصرى از زندگى استاد حسين انصاريان و دروان طلبگى وى و كسب مراحل تربيت عرفانى بيان شده و از زبان خود ايشان اوصافى از اساتيد اخلاق و عرفان وى از جمله شيخ على اكبر برهان مطالبى بيان شده است.
آنگاه دوران پرفراز ونشيب تحصيل در حوزه هاى علميه از زبان خود استاد انصاريان نقل شده و آثارى از وى كه به چاب رسيده است معرفى گرديده است. نگارنده به صورت سبك مسجّع و شبيه به نظم و شعر جملاتى به صورت مناجات و راز و نياز با پروردگار بيان كرده است كه حكايت از حالات درونى وى نسبت به خداوند و اولياى الهى دارد.
وى جملاتش را با كلمه «الهى» شروع كرده و در هر جمله به ستايش خداوند متعال و اوصاف و اسماى حسناى الهى مى پردازد. در ضمن بيان اين اسماء و صفات، خواسته هاى معنوى خويش را از خداوند مطرح كرده و از او هدايت و عاقبت به خيرى و قرب درگاه او را طلب مى نمايد.
اميد به بخشش گناهان، توصيف قدرت خداوند در مظاهر طبيعى مانند آسمان ها، كوه ها، درياها، ستارگان و كهكشان ها، توصيف حكمت و رحمت واسعه الهى، تعابيرى لطيف در وصف خالقيت، رازقيت و فريادرسى مظلومان و ضعيفان، درخواست تهذيب نفس و درك معارف باطنى از خداوند، اعتراف به گناهان و شرمسارى به درگاه الهى، درخواست بصيرت و حكمت، اظهار و دردمندى و ذليلى به درگاه ذات اقدس الهى و درخواست ايمنى از عذاب از جمله ويژگى هاى مناجات هاى ذكر شده در اين نوشتار است.
نگارنده از تعابير عاشقانه كه حاكى از پريشان حالى عاشق نسبت به معشوق است بهره فراوانى گرفته و همواره خود را مقصر و مسكين و ضعيف توصيف مى نمايد.[۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: انصاریان، حسین، ص363-365
منابع مقاله
انصاریان، حسین، کتابشناسی آثار انصاریان، قم-ایران، بی، نا، بی، تا