زید بن وهب: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)')
    خط ۵۲: خط ۵۲:
    ایشان سفری نیز به شام داشت. در زمان خلیفه دوم در جنگ آذربایجان شرکت کرد و در زمان علی علیه‌السّلام در جنگ صفین، خوارج و نهروان در رکاب آن حضرت بود. همراهی و گفت‌وگوی زید با امام حسن مجتبی علیه‌السّلام در مدائن و هنگامی که حضرت ضربت خورده بود، نشان از مرتبه والای او نزد اهل‌بیت علیهم‌السّلام دارد.<ref>رحمتی، محمدکاظم، ج22</ref>
    ایشان سفری نیز به شام داشت. در زمان خلیفه دوم در جنگ آذربایجان شرکت کرد و در زمان علی علیه‌السّلام در جنگ صفین، خوارج و نهروان در رکاب آن حضرت بود. همراهی و گفت‌وگوی زید با امام حسن مجتبی علیه‌السّلام در مدائن و هنگامی که حضرت ضربت خورده بود، نشان از مرتبه والای او نزد اهل‌بیت علیهم‌السّلام دارد.<ref>رحمتی، محمدکاظم، ج22</ref>


    او عمرى طولانى گذراند و به سال 96 وفات یافت<ref>معرفت، محمدهادی، ج1، ص371</ref>.  کتاب خطب [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین (ع)]] اثر اوست.
    او عمرى طولانى گذراند و به سال 96 وفات یافت<ref>معرفت، محمدهادی، ج1، ص371</ref>.  کتاب خطب [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین(ع)]] اثر اوست.


    ==پانویس==
    ==پانویس==

    نسخهٔ ‏۱۷ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۰۸

    زید بن وهب
    NUR00000.jpg
    نام کاملابوسلیمان زید بن وهب جهنی کوفی
    نام‌های دیگرزید بن وهب
    نسبجهنی کوفی
    نام پدروهب
    محل زندگیکوفه
    رحلت96ق
    فرزندانسلیمان
    دیناسلام
    مذهبتشیع

    ابوسلیمان زید بن وَهْب جُهَنى کوفى(متوفای 96ق)، عالم و محدّث تابعى و از اصحاب امام على عليه‌السلام.

    به قصد دیدار پیامبر(ص) بار سفر بست و به سوى او هجرت کرد، ولى موفق به دیدار وى نگردید. در راه بود که رسول خدا(ص) وفات یافت. او از جمله تابعان بزرگ به شمار مى‌رود. از على علیه‌السّلام و ابن مسعود و حذیفه و ابودرداء و ابوذر روایت کرده و جمع کثیرى نیز از جمله اعمش از او روایت کرده‌اند.

    او مى‌گوید: «اگر زید بن وهب از کسى براى تو حدیث نقل کرد درست مانند آن است که از خود آن فرد شنیده‌اى». شرح حال نویسان او را توثیق کرده‌اند. ابن حجر از ابن خراش نقل مى‌کند که: «کوفى، ثقه و روایات او از ابوذر صحیح است».

    وى در کوفه زیست و در جنگ با خوارج در لشکریان امیرمؤمنان علیه‌السّلام بود. او اولین کسى بود که خطبه‌هاى امیرمؤمنان را در روزهاى جمعه و اعیاد و دیگر مناسبت‌ها جمع‌آورى نمود.[۱]

    ایشان سفری نیز به شام داشت. در زمان خلیفه دوم در جنگ آذربایجان شرکت کرد و در زمان علی علیه‌السّلام در جنگ صفین، خوارج و نهروان در رکاب آن حضرت بود. همراهی و گفت‌وگوی زید با امام حسن مجتبی علیه‌السّلام در مدائن و هنگامی که حضرت ضربت خورده بود، نشان از مرتبه والای او نزد اهل‌بیت علیهم‌السّلام دارد.[۲]

    او عمرى طولانى گذراند و به سال 96 وفات یافت[۳]. کتاب خطب امیرالمؤمنین(ع) اثر اوست.

    پانویس

    1. معرفت، محمدهادی، ج1، ص371
    2. رحمتی، محمدکاظم، ج22
    3. معرفت، محمدهادی، ج1، ص371

    منابع مقاله

    1. معرفت، محمدهادی، تفسیر و مفسران، قم، موسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید، چاپ یکم، 1379-1380ش.
    2. رحمتی، محمدکاظم، «دانشنامه جهان اسلام»، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، ج22، تهران، بنیاد دایرة‎المعارف اسلامی، چاپ دوم، 1378.

    وابسته‌ها