مسندنويسی در تاريخ حديث: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '،ص' به '، ص') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'رده:فهرستها، کشف الحدیثها، واژهنامهها، غریب لغات الحدیث، سازمانها، انجمنها، دارالحدیثها، کنگرهها' به 'رده:فهرستها، کشف الحدیثها، واژهنامهها، غریب لغات الحدیث، سازمانها، انجمنها، دارالحدیثها، کنگرهها') |
||
خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده:حدیث]] | [[رده:حدیث]] | ||
[[رده:فهرستها، کشف الحدیثها، واژهنامهها، غریب | [[رده:فهرستها، کشف الحدیثها، واژهنامهها، غریب لغات الحدیث، سازمانها، انجمنها، دارالحدیثها، کنگرهها]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 اسفند 1401]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 اسفند 1401]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1401 توسط محمد خردمند]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1401 توسط محمد خردمند]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1401 توسط فریدون سبحانی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1401 توسط فریدون سبحانی]] |
نسخهٔ ۱۶ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۰۹
مسند نويسی در تاريخ حديث | |
---|---|
پدیدآوران | طباطبایی، کاظم (نويسنده) |
ناشر | دفتر تبليغات اسلامی حوزه علميه قم. مرکز انتشارات |
مکان نشر | ایران - قم |
سال نشر | 1377ش |
چاپ | 1 |
شابک | 964-424-410-9 |
موضوع | حدیث - تاریخ - حدیث - علم الدرایه - حدیث - نقد و تفسیر |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | ط2م5 106/5 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
برای دیگر کاربردها، تاریخ حدیث (ابهام زدایی) را ببینید.
مُسنَدنویسی در تاریخ حدیث نوشته استاد دانشگاه فردوسی مشهد؛ سید کاظم طباطبایی (متولد 1337ش.)، پژوهشی تخصصی و جامع درباره معانی، انواع و فواید مُسنَدنگاری در تاریخ حدیثنویسی اسلامی (سنی و شیعی) و اثبات تقدّم "اصلنویسی شیعی" است.
ساختار و محتوا
مطالب مهمّ ذیل در بخشهای این کتاب به ترتیب بیان شده است:
- معناى لغوى و اصطلاحى مسند و واژههاى وابسته، روشهای تدوين حديث، تفاوت آن با روش مسندنويسى، سنجش روش مسندنويسى
- جايگاه و مراحل مسندنويسى در تاريخ تدوين حديث اهلسنت، نخستين مسندنويسى و منزلت مسندها
- مسندهاى منسوب و مرورى بر احوال مسندنويسان به ترتيب تاريخ درگذشت آنان.
- مسندهاى مشهور به نام راويان خود و مجموعههايى كه از روى خطا يا سهلانگارى مسند خوانده شدهاند
- سهم شيعه در عرصۀ مسندنويسى، مقایسه «اصول اربعمأه» با مسندها، زمان پيدايش اين اصلها در تاريخ حديث شيعه نسبت به دورۀ مسندنويسى در تاريخ حديث اهلسنت
- مسند زيد شهيد، مؤلّف و اعتبار احاديث آن
- آگاهیهايى دربارۀ مسند حُمَيدى
- مسند ابن حنبل، ویژگیها و ارزش احاديث آن
- بررسی مسندهاى ابوحنيفه، علّت تعدّد مسندهاى او و مقدار اعتبار مرويات او
- اطلاعاتی دربارۀ مسند ابويعلى موصلى و المسند الجامع.[۱]
نمونه مباحث
- به نظر سید کاظم طباطبایی مسند نامنهادن حديث، ازآنجهت است كه چنين حديثى با ذكر زنجيرۀ راويانش، پلهپله بالا برده شده تا به سرچشمهاش يعنى پيامبر(ص) يا معصوم(ع) برسد. در اين صورت اين كاربرد جنبۀ حقيقى دارد. امّا اگر مقصود از حديث مسند، حديثى باشد كه سندش را ياد كردهاند، اين كاربرد جنبه مجازى مىيابد.[۲]
- نویسنده چند فایده برای مسندنویسی ذکر کرده است:
- مسندنگارى در زمان پيدايش خود، يك گام تازه در تدوين حديث بود كه استقلال حديث از فقه را مىتوان از مزاياى آن به شمار آورد.
- اين روش نشان مىدهد از طريق هر صحابى چه تعداد حديث نقل شده و مرويات او از چه نوع است.
- اين روش يكى از راههای مفید براى استخراج حديث است. به اين معنا كه اگر پژوهنده، نام صحابى راوى حديث را بداند، مىتواند از رهگذر مسندها به حديث موردنظر خود دست يابد.
- روش تدوين مسندها گرايش سياسى، حزبى و قبيلهاى صحابه را نشان مىدهد و معلوم مىدارد كه فلان حديث يا فلان گونه احاديث را چه كسى يا كسانى نقل كردهاند.[۳]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.